บทใคร่ครวญประจำวันขอบคุณพระเจ้า ของพอล ทริปป์ตัวอย่าง

ในขณะที่ฉันเขียนคุณสมบัติของความรักแท้ “จริง ถ่อมใจ ชื่นชมยินดี และอดทน” หัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความเศร้าแห่งความสำนึกตัว ฉันคิด "ความรักของฉันมักจะล้มเหลวที่จะเป็นจริง" ไม่ใช่ ฉันไม่ได้หมายความว่าเป็นความจริงที่ตรงข้ามกับความจอมปลอม ฉันไม่ได้คิดว่านี่เป็นการหน้าซื่อใจคด "ฉันจะทำเหมือนกับว่าฉันรักคุณแม้ว่าฉันจะไม่รักก็ตาม" จริงในที่นี้หมายถึง "ตรงไปตรงมา" เหมือนกับลูกธนูที่นักแม่นธนูแน่ใจว่าดึงออกมาจากแล่งของเขา เขาต้องการลูกธนูที่ตรงแน่วเพื่อที่เวลาที่ยิงมันออกจากคันธนู ลูกธนูจะไม่เบนไปผิดทิศ จริงในที่นี่หมายถึงคงเส้นคงวา เชื่อถือได้ และไม่ชอบไปในทิศทางที่ไม่น่ารัก น่าเศร้าที่ยังคงมีความไม่สม่ำเสมอในความรักของฉัน เมื่อบางคนไม่เห็นด้วยกับฉัน เมื่อบางคนขัดจังหวะแผนของฉัน เมื่อฉันถูกบังคับให้ต้องรออย่างไม่คาดคิด หรือเมื่อบางคนเอาสิ่งที่ฉันคิดว่าฉันควรได้ไป นี่เป็นการทดลองสำหรับฉันที่จะตอบสนองด้วยวิธีที่ไม่ค่อยจะรักซักเท่าไหร่

คำที่สอง ถ่อมใจ อธิบายเหตุผลที่ฉันตอบสนองอย่างที่ฉันทำ ฉันยังคงขาดความถ่อมใจ ฉันยังคงมีแนวโน้มที่จะทำให้ชีวิตเป็นเรื่องแผนของฉัน ความรู้สึกของฉัน ความปรารถนาของฉัน และความคาดหวังของฉัน ฉันยังคงถูกทดลองที่จะประเมินว่าวันนี้เป็นวันที่ "ดี" หากว่าฉันพอใจมากกว่าการที่ฉันทำให้พระเจ้าทรงพอพระทัย และรักคนอื่น ๆ ฉันยังคงถูกทดลองให้ดำเนินชีวิตเสมือนว่าฉันเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง และยังคงล้มเหลวที่จะจำได้ว่าฉันถูกซื้อมาด้วยราคาที่สูง และทั้งหมดนั้นเป็นเหตุให้ความรักกลายเป็นภาระแทนที่จะเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมยินดี ซึ่งเป็นลักษณะที่สาม นี่เป็นความจริงที่ว่าเมื่อคุณดำเนินชีวิตเพื่อตัวเอง การทรงเรียกให้รักคนอื่นๆ ก็มักจะเป็นแอกสำหรับคุณ

คำสุดท้ายชี้เราไปยังมาตรฐานที่สูงที่สุดและยากที่สุดของความรัก: อดทน ความรักที่ไม่สัตย์ซื่อเป็นความรักที่มีค่าน้อยเหลือเกิน ความรักที่เปลี่ยนไปมาตามลมเพลมพัดไม่ใช่ความรักเลยแม้แต่น้อย เป็นความโลเลชั่วแล่นซึ่งสร้างความเสียหายมากกว่าสิ่งดี นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมความรักนิรันดร์ที่สัตยซื่อของพระเจ้านั้นเป็นการเล้าโลมใจที่ยิ่งใหญ่และสร้างแรงบันดาลใจ

ถ้าเช่นนั้น คำถามคือ "ฉันจะไปหาความรักแบบนั้นได้จากที่ไหน?" เอาละ ไม่ได้มาจากการลุกขึ้นสู้อีกครั้งและบอกตัวเองว่าคุณจะทำได้ดีกว่าเดิม ถ้าคุณมีพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงตัวเองแบบนั้น ไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์ก็คงไม่จำเป็นอีกต่อไป สำหรับฉันทางเดียวที่ฉันจะหนีจากพันธนาการแห่งความรักของตัวเองซึ่งหมกมุ่นอยู่แต่ตัวเอง และเริ่มต้นจริง ๆ ที่จะรักคนอื่น คือ การให้อภัย การปลดปล่อย การเสริมกำลัง และความรักนิรันดร์ที่ถูกใส่ไว้ในตัวฉัน ยิ่งฉันขอบพระคุณสำหรับความรักนั้นเท่าไหร่ ฉันยิ่งพบความชื่นชมยินดีในการมอบความรักนั้นให้กับผู้อื่น การเต็มใจที่จะให้ความรักของพระเจ้าได้จัดเตรียมความหวังเดียวว่าฉันสามารถมีความรักในหัวใจซึ่งฉันยินดีที่จะมอบความรักนั้นออกไปด้วยเช่นกัน