บทใคร่ครวญประจำวันขอบคุณพระเจ้า ของพอล ทริปป์ตัวอย่าง

เป็นความจริงที่ว่าหนึ่งในบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในความสัมพันธ์ของเราคือบาปของการหลงลืม พิจารณาคำอุปมาต่อไปนี้ของพระเยซู

“เพราะเหตุนี้ แผ่นดินสวรรค์ก็เปรียบเหมือนเจ้าองค์หนึ่งที่มีพระประสงค์จะคิดบัญชีกับบรรดาทาสของตน เมื่อท่านทรงเริ่มต้นคิดบัญชี คนหนึ่งที่เป็นหนี้หนึ่งหมื่นตะลันต์ก็ถูกพามาเข้าเฝ้า ท่านจึงมีรับสั่งให้ขายตัวเขาพร้อมกับเมียและลูก รวมทั้งบรรดาสิ่งของที่เขามีอยู่นั้นเพื่อเอามาใช้หนี้ เพราะเขาไม่มีเงินที่จะใช้หนี้นั้น ทาสคนนั้นจึงกราบลงวิงวอนว่า ‘ขอโปรดผัดไว้ก่อน แล้วข้าพระองค์จะใช้หนี้ทั้งหมด’ เจ้าองค์นั้นทรงสงสาร จึงทรงปล่อยตัวเขาและทรงยกหนี้ แต่เมื่อทาสคนนั้นออกไปก็พบคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนทาสด้วยกัน ที่เป็นหนี้เขาอยู่หนึ่งร้อยเดนาริอันเขาก็จับคนนั้นบีบคอบอกว่า ‘แกต้องใช้หนี้ให้ข้า’ เพื่อนทาสคนนั้นจึงกราบลงอ้อนวอนว่า ‘ขอผัดไว้ก่อนแล้วข้าจะใช้ให้’ แต่เขาไม่ยอม จึงนำทาสลูกหนี้นั้นไปขังคุกไว้จนกว่าจะสามารถใช้หนี้ได้ พวกเพื่อนทาสเมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนั้น ก็เป็นทุกข์อย่างยิ่ง และนำเหตุการณ์ทั้งหมดไปกราบทูลเจ้าองค์นั้น ท่านจึงเรียกทาสนั้นมาตรัสว่า ‘ไอ้ข้าชั่วร้าย เรายกหนี้ให้เอ็งทั้งหมด ก็เพราะเอ็งอ้อนวอนเรา เอ็งควรจะเมตตาเพื่อนทาสด้วยกัน เหมือนเราเมตตาเอ็งไม่ใช่หรือ?’ (มัทธิว18:23–33)

เราทุกคนสามารถหลงลืมได้ เราทุกคนสามารถล้มเหลวในการจำถึงความดีเลิศของความรักและความเมตตาที่ได้หลั่งไหลลงมาบนพวกเรา เราทุกคนสามารถลืมว่าเราไม่สามารถได้รับหรือสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเราได้เลย; ทั้งหมดนั้นเป็นของพวกเราได้โดยความหมายของพระคุณ นี่คือปัญหา: ในระดับที่คุณลืมพระคุณที่คุณได้รับในระดับเดียวกันนั้นง่ายมากสำหรับคุณที่จะไม่ให้พระคุณกับคนอื่น ในขนาดที่คุณลืมไปว่าคุณได้รับการยกโทษมากมายแค่ไหนในขนาดเดียวกันนั้นง่ายมากสำหรับคุณที่จะไม่ยกโทษให้คนที่อยู่ในชีวิตของคุณ หากคุณล้มเหลมในการนำหัวใจแห่งความกตัญญูสำหรับความรักที่คุณได้รับโดยไม่คิดมูลค่าติดตัวไปด้วย ง่ายมากสำหรับคุณที่จะไม่รักคนอื่นอย่างที่คุณควรรัก

เป็นความจริงและเป็นความจริงเสมอมาว่าไม่มีใครให้พระคุณได้ดีไปกว่าบุคคลผู้ที่ถูกโน้มน้าวใจอย่างลึกซึ้งว่าเขาต้องการพระคุณสำหรับตัวเขาเองและพระคุณนั้นได้รับการประทานให้โดยพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมไปด้วยพระเมตตา พระเจ้าทรงประทานสิ่งที่เราไม่สามารถได้รับได้ ทำไม จากนั้น เราหันกลับและปฏิเสธที่จะให้จนกว่าคนอื่นจะทำได้ถึงมาตรฐานที่เรายึดถือหรือไม่? การเรียกร้องให้ให้ยกโทษทันทีเปิดโปงความจำเป็นของเราสำหรับการได้รับการยกโทษ การเรียกร้องให้ให้พระคุณสำแดงให้เห็นว่าเราต้องการพระคุณมากแค่ไหน ในเวลาเดียวกันการเรียกร้องให้ยกโทษคือการเรียกร้องให้จำและขอบพระคุณ เมื่อคุณจำได้ว่าคุณพลาดไปมากแค่ไหน คุณเป็นคนเห็นอกเห็นใจคนอื่นที่ผิดพลาดไปและคุณอยากให้พวกเขาพระคุณเดียวกันที่เป็นความหวังเดียวของคุณ ขอพระเจ้าทรงมอบพระคุณที่ช่วยให้เราจำได้และความเต็มใจที่จะมอบให้กับผู้อื่นสำหรับสิ่งที่เราได้รับ