บทใคร่ครวญประจำวันขอบคุณพระเจ้า ของพอล ทริปป์ตัวอย่าง

ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมพึงพอใจอยู่เสมอ ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมไม่เคยบ่น ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมไม่เคยอยากได้ในสิ่งที่คนอื่นมี ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมไม่เคยอิจฉาชีวิตของคนอื่น ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมไม่เคยคิดว่าพระเจ้าจะทรงให้สิ่งที่พระองค์ทรงตั้งใจจะให้กับผมไปกับคนอื่น ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าผมนับพระพรของผมได้ดีกว่าการประเมินสิ่งที่ผมไม่มี ผมหวังว่าผมจะพูดได้ว่าความปรารถนาในสิ่งต่าง ๆ ของผมไม่ได้มีมากมายเท่าไร ผมหวังว่าจิตใจของผมจะพึงพอใจในที่สุด

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความปรารถนาเพราะยังไม่เป็นจริงอย่างสมบูรณ์สำหรับผม ความอิจฉายังคงสิงสถิตอยู่ในใจ มันเป็นผลอันมืดมนประการหนึ่งของความบาปที่ยังคงอยู่ที่นั่น เหตุใดพระคัมภีร์จึงว่ากล่าวอย่างรุนแรงต่อความอิจฉา? นี่ก็คือเหตุผล: เมื่อความอิจฉาครอบงำหัวใจของคุณ ความรักของพระเจ้าก็จะไม่อยู่ที่นั่น ให้เราลองนึกถึงสิ่งที่ความอิจฉาทำ มันจะถือว่าคุณสมควรได้รับการอวยพรที่คุณไม่สมควรได้รับ เมื่อหัวใจของคุณถูกครอบงำด้วยความอิจฉา ทัศนคติของ “ฉันได้รับการอวยพร” จะถูกแทนที่ด้วยทัศนคติของ “ฉันสมควรได้มัน” ความอิจฉาคือความเห็นแก่ตัวจนถึงแก่น ความอิจฉาทำให้คุณเป็นจุดศูนย์กลางของโลกเสมอ มันทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณ ทำให้คุณตรวจสอบชีวิตจากมุมมองของความอยากได้ ความต้องการ และความรู้สึกของคุณเพียงอย่างเดียว

มันน่าเศร้า ที่ความอิจฉาทำให้คุณตั้งคำถามต่อความดี ความสัตย์ซื่อ และพระปัญญาของพระเจ้า ความอิจฉาจะกล่าวหาว่าพระเจ้าไม่ทรงรู้ว่าพระองค์ทรงกำลังทำอะไรอยู่ หรือกล่าวหาว่าพระองค์ไม่ทรงสัตย์ซื่อต่อสิ่งที่พระองค์ทรงสัญญาว่าจะทำ เมื่อคุณมั่นใจว่าพรที่คนอื่นได้รับนั้นควรจะเป็นของคุณ คุณก็ไม่เพียงแต่มีปัญหากับคนคนนั้น แต่คุณมีปัญหากับพระเจ้า เมื่อคุณเริ่มตั้งคำถามต่อความดีของพระเจ้า คุณจะเลิกไปหาพระองค์เพื่อขอความช่วยเหลือ ทำไมน่ะหรือ? เพราะคุณจะไม่ขอความช่วยเหลือจากคนที่คุณไม่เชื่อถือ

ความอิจฉายังทำอย่างอื่นที่เป็นอันตรายต่อจิตวิญญาณอย่างร้ายแรง มันจะถือว่ามันมีความเข้าใจที่คนอื่นไม่มี ความอิจฉาไม่เพียงแต่ทึกทักว่าคุณรู้จักชีวิตของคนอื่นมากกว่าที่คุณจะสามารถรู้ได้ มันจะถือว่าคุณมีความเข้าใจชัดแจ้งกว่าพระเจ้าว่าสิ่งใดดีที่สุด นอกจากนี้ ความอิจฉายังทำให้คุณหลงลืมการช่วยกู้ การเปลี่ยนแปลง การเสริมกำลัง และการประทานพระคุณอันน่าอัศจรรย์ของพระเจ้า คุณจะหมกมุ่นอยู่กับการคิดบัญชีถึงสิ่งที่คุณไม่มี จนกระทั่งพระพรอันมหาศาลแห่งพระคุณของพระเจ้า—พระพรที่เราไม่สามารถทำสิ่งใดเพื่อจะแลกมา บรรลุ หรือสมควรได้รับนั้น—กลายเป็นสิ่งที่ไม่ได้รับการยอมรับและไม่ได้รับการสรรเสริญ และเนื่องจากความอิจฉามุ่งเน้นไปที่สิ่งที่คุณต้องการมากกว่าชีวิตที่พระเจ้าทรงเรียกคุณให้เป็น จึงทำให้คุณไม่ใส่ใจกับพระบัญญัติและคำเตือนของพระเจ้า และทำให้คุณตกอยู่ในอันตรายทางศีลธรรมในที่สุด ทางออกเดียวต่อความอิจฉาคือพระคุณแห่งการช่วยกู้ของพระเจ้า—พระคุณที่เปลี่ยนคนบาปที่เอาแต่ใจตัวเองให้เป็นผู้นมัสการพระเจ้าที่รื่นเริงยินดีและอิ่มเอมใจ