บทใคร่ครวญประจำวันขอบคุณพระเจ้า ของพอล ทริปป์ตัวอย่าง

ความบาปทำสองสิ่งที่สำคัญมากต่อพวกเราทุกคน อันดับเเรก มันทำให้เราแทรกตัวเองเข้าไปอยู่ในศูนย์กลางของโลกของตัวเราเอง ทำให้ชีวิตทั้งหมดนั้นเกี่ยวกับตัวเรา เกี่ยวกับการจดจ่ออยู่ที่ตัวเองของตัวเรา เราถูกกระตุ้นโดยความอยากได้ของตัวเรา ความต้องการของตัวเรา และความรู้สึกของตัวเราและเพราะเราเป็นแบบนั้น เรามักจะรับรู้ถึงสิ่งที่เราไม่มีได้มากกว่าการรับรู้ถึงพระพรอันอัศจรรย์มากมายที่เราได้รับ แต่มากไปกว่านั้น เพราะเราเพ่งความสนใจไปที่ตัวเองเป็นหลัก เรามักเป็นคนที่คอยนับแต้มเปรียบเทียบกองสิ่งของที่เรามีกับกองสิ่งของของคนอื่นๆ อยู่ตลอดเวลา มันเป็นชีวิตที่ขาดซึ่งความพึงพอใจและมีความอิจฉา ความอิจฉาคือความเห็นแก่ตัว

สิ่งที่สองที่มีนัยสำคัญเท่ากันที่ความบาปทำต่อเรา มันทำให้เรามองหาในแนวนอนสำหรับสิ่งที่สามารถทำได้หรือพบได้ในแนวตั้งเท่านั้น ดังนั้นเราจึงมองไปที่การทรงสร้างเพื่อหาชีวิต เพื่อความหวัง เพื่อสันติภาพ เพื่อการพักสงบ เพื่อความพอใจ เพื่ออัตลักษณ์ เพื่อความหมายและเพื่อเป้าหมาย เพื่อสันติสุขภายใน เพื่อแรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิตต่อไป ปัญหาก็คือไม่มีสิ่งทรงสร้างใดใดสามารถให้สิ่งเหล่านี้แก่คุณได้ สิ่งทรงสร้างไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ความพึงพอใจแก่หัวใจของคุณ สิ่งทรงสร้างถูกสร้างขึ้นเพื่อชี้นำคุณไปยังผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถให้ความพึงพอใจแก่หัวใจของคุณ หลายคนอาจยอมแพ้วันนี้และไม่ทางใดทางหนึ่งได้ขอให้สิ่งทรงสร้างมาเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา นั่นคือ พวกเขาขอจากสิ่งเหล่านั้นในสิ่งที่มีเพียงแต่พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถมอบให้ได้

“นอกจากพระองค์ ข้าพระองค์ไม่มีผู้ใดในฟ้าสวรรค์ นอกจากพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่ประสงค์สิ่งใดในโลก ร่างกายและจิตใจของข้าพระองค์จะวายไป แต่พระเจ้าทรงเป็นกำลังใจและเป็นมรดกส่วนของข้าพระองค์เป็นนิตย์” (สดด. 73:25–26) นี่คือคำพูดของชายคนหนึ่งผู้เรียนรู้ถึงเคล็ดลับความพึงพอใจสิ่งที่ตนมีอยู่ เมื่อคุณพอใจกับพระผู้ให้เพราะคุณได้พบสิ่งที่ชีวิตของคุณกำลังมองหาในพระองค์ คุณก็เป็นอิสระจากการแสวงหาความพอใจที่ยิ่งใหญ่ นั่นคือการดำรงอยู่อย่างท้อแท้ใจของผู้คนจำนวนมาก ใช่แล้ว มันคือความจริงที่หัวใจของคุณจะได้พักสงบเมื่อหัวใจคุณได้พบการพักสงบในพระเจ้าเท่านั้น

นี่คือหนึ่งในความสวยงามที่สุดของผลของพระคุณ—หัวใจที่พอใจในสภาพของตนเอง ที่ให้มากขึ้นเพื่อนมัสการมากกว่าเรียกร้อง และให้มากขึ้นเพื่อขอบคุณพระคุณด้วยความชื่นชมยินดีมากกว่าวิตกกังกลกับสิ่งที่ต้องการ นี่คือพระคุณและพระคุณเท่านั้นที่สามารถทำให้ชีวิตที่เต็มด้วยสันติสุขเป็นไปได้สำหรับเราแต่ละคน คุณไม่อยากเอื้อมมือไปรับพระคุณนั้นในวันนี้หรือ?