โยบ 14:7-12

<<เพราะสำหรับต้นไม้ก็มีความหวัง ถ้ามันถูกตัดลง มันก็แตกหน่ออีก และหน่ออ่อนของมันจะไม่หยุดยั้ง ถึงรากของมันจะแก่อยู่ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน แต่พอได้กลิ่นไอของน้ำ มันจะงอก และแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน แต่มนุษย์ตาย และล้มพังพาบ เออ มนุษย์สิ้นลมหายใจและเขาอยู่ที่ไหนเล่า น้ำขาดจากทะเลสาบไป และแม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด ฉันนั้นแหละ มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีก จนท้องฟ้าไม่มีอีก เขาก็ไม่ตื่นขึ้น และปลุกเขาก็ไม่ได้