โยบ 14:7-12

“เพราะสำหรับต้นไม้ก็มีความหวัง ถ้ามันถูกตัดลง มันก็แตกหน่ออีก และหน่ออ่อนของมันจะมีไม่หยุด ถึงรากของมันจะแก่อยู่ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน แต่พอได้กลิ่นอายของน้ำ มันจะแตกตา และแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน แต่มนุษย์ตายและสิ้นแรง มนุษย์สิ้นลม แล้วเขาอยู่ที่ไหน? น้ำขาดไปจากทะเลสาบ แม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีกฉันนั้น จนท้องฟ้าไม่มีอีก เขาก็ไม่ตื่นขึ้น และปลุกเขาจากหลับก็ไม่ได้