โยบ 14:7-12

แบ่งปัน

โยบ 14:7-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ขนาด​ต้นไม้​ก็​ยัง​มี​ความหวัง​เลย ถึง​จะ​ถูก​โค่น​ลง มัน​ก็​ยัง​งอก​ขึ้น​มา​ใหม่​ได้ และ​หน่อ​ของ​มัน​ก็​จะ​มี​ชีวิต​ต่อ​ไป ถึง​ราก​ของ​มัน​จะ​แก่​อยู่​ใน​ดิน และ​ตอ​ก็​เริ่ม​ตาย​อยู่​บน​พื้น แต่​พอ​มัน​ได้กลิ่น​ของ​น้ำ มัน​ก็​จะ​แตก​หน่อ​และ​แตก​กิ่งก้าน​ออก​มา​เหมือน​ต้นไม้​อ่อน แต่​สำหรับ​มนุษย์ เมื่อ​ตาย​แล้ว เรี่ยวแรง​ก็​หมด​ไป มนุษย์​สิ้นลม และก็​ไม่​อยู่​แล้ว เหมือน​กับ​น้ำ​ที่​ระเหย​ไป​จาก​ทะเล​สาบ เหมือน​กับ​แม่น้ำ​ที่​ขาด​แหล่ง​น้ำ​ของ​มัน​ไป มนุษย์​นอน​ลง​และ​ไม่​ลุก​ขึ้น​อีก เขา​จะ​ไม่​ตื่น ตราบ​เท่า​ฟ้า​สวรรค์​ยัง​มี​อยู่ ปลุก​ก็​ไม่​ตื่น

โยบ 14:7-12 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

“เพราะสำหรับต้นไม้ก็มีความหวัง ถ้ามันถูกตัดลง มันก็แตกหน่ออีก และหน่ออ่อนของมันจะมีไม่หยุด ถึงรากของมันจะแก่อยู่ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน แต่พอได้กลิ่นอายของน้ำ มันจะแตกตา และแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน แต่มนุษย์ตายและสิ้นแรง มนุษย์สิ้นลม แล้วเขาอยู่ที่ไหน? น้ำขาดไปจากทะเลสาบ แม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีกฉันนั้น จนท้องฟ้าไม่มีอีก เขาก็ไม่ตื่นขึ้น และปลุกเขาจากหลับก็ไม่ได้

โยบ 14:7-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

“อย่างน้อยที่สุดยังมีความหวังสำหรับต้นไม้ ถึงมันถูกโค่นก็ยังจะแตกหน่อขึ้นมาอีก และงอกกิ่งใหม่ขึ้นมาแทน รากของมันอาจจะแก่คร่ำคร่าอยู่ในดิน และตอก็ผุพัง แต่เมื่อมันได้กลิ่นอายของน้ำ มันก็สามารถแตกหน่อขึ้นมาใหม่เหมือนต้นอ่อน แต่มนุษย์ตายไปและสิ้นแรง เขาหายใจเฮือกสุดท้ายแล้วก็ไม่เหลืออะไร น้ำในทะเลสาบแห้งไป และแม่น้ำแห้งเหือดไปฉันใด คนเราก็นอนลงและไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกฉันนั้น ถึงฟ้าดินสิ้นสลาย มนุษย์ก็จะไม่ฟื้นขึ้นมา หรือถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีก

โยบ 14:7-12 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

เพราะสำหรับต้นไม้​ก็​มีความหวัง ถ้ามันถูกตัดลง มั​นก​็จะแตกหน่​ออ​ีก และหน่​ออ​่อนของมันจะไม่​หยุดยั้ง ถึงรากของมันจะแก่​อยู่​ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลี​ดิน แต่​พอได้​กล​ิ่นไอของน้ำ มันจะงอกและแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้​อ่อน แต่​มนุษย์​ตาย และล้มพังพาบ เออ มนุษย์​สิ​้นลมหายใจและเขาอยู่​ที่​ไหนเล่า น้ำขาดจากทะเลไป และแม่น้ำก็​เห​ือดและแห้งไปฉันใด ฉันนั้นแหละ มนุษย์​ก็​นอนลงและไม่​ลุ​กขึ้​นอ​ีก จนท้องฟ้าไม่​มี​อีก เขาก็​ไม่​ตื่นขึ้น และปลุกเขาก็​ไม่ได้

โยบ 14:7-12 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

<<เพราะสำหรับต้นไม้ก็มีความหวัง ถ้ามันถูกตัดลง มันก็แตกหน่ออีก และหน่ออ่อนของมันจะไม่หยุดยั้ง ถึงรากของมันจะแก่อยู่ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน แต่พอได้กลิ่นไอของน้ำ มันจะงอก และแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน แต่มนุษย์ตาย และล้มพังพาบ เออ มนุษย์สิ้นลมหายใจและเขาอยู่ที่ไหนเล่า น้ำขาดจากทะเลสาบไป และแม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด ฉันนั้นแหละ มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีก จนท้องฟ้าไม่มีอีก เขาก็ไม่ตื่นขึ้น และปลุกเขาก็ไม่ได้

โยบ 14:7-12 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

เพราะ​ต้นไม้​ต้น​หนึ่ง​มี​ความ​หวัง ถ้า​มัน​ถูก​ตัด​ลง มัน​ก็​จะ​แตก​หน่อ​ขึ้น​อีก และ​ราก​ของ​มัน​จะ​ไม่​หยุด​งอก แม้​ว่า​ราก​ของ​มัน​แก่​ลง​ใน​พื้น​ดิน และ​ตอ​ของ​มัน​ตาย​ใน​ดิน เมื่อ​มัน​ได้​น้ำ มัน​ก็​ยัง​จะ​แตก​หน่อ และ​งอก​กิ่ง​ใหม่​เหมือน​พันธุ์​ไม้​อ่อน แต่​คน​จะ​ตาย​ไป​และ​หมด​กำลัง คน​หายใจ​เฮือก​สุด​ท้าย และ​เขา​อยู่​ที่​ไหน​เล่า น้ำ​จาก​ทะเล​สาบ​เหือด​แห้ง​ลง และ​ก้น​แม่น้ำ​แตก​ระแหง​ฉัน​ใด คน​นอน​ลง​และ​ลุก​ขึ้น​ไม่​ได้​อีก​ก็​ฉัน​นั้น จน​กระทั่ง​ท้องฟ้า​สูญ​สิ้น​แล้ว เขา​ก็​ยัง​จะ​ไม่​ตื่น​ขึ้น​มา​อีก และ​ไม่​อาจ​ถูก​ปลุก​ให้​ตื่น​จาก​หลับ​ได้