สดุดี 144:1-5

สรรเสริญ​พระยาห์เวห์​ผู้​เป็น​ป้อม​ปราการ​ของข้าพเจ้า ผู้ฝึกปรือ​มือ​ของข้าพเจ้า​ใน​การสู้รบ และ​ฝึกฝน​นิ้ว​ของข้าพเจ้า​ทำสงคราม สำหรับ​ข้าพเจ้าแล้ว พระองค์​เป็น​ความรัก​ที่มั่นคง เป็น​ป้อม​ปราการ เป็น​ภูผา​หลบภัย เป็น​ผู้ช่วยให้รอด และ​เป็นโล่​คุ้มกัน ข้าพเจ้า​ลี้ภัย​ในพระองค์ พระองค์​ทำให้​คนของข้าพเจ้า​อยู่​ภายใต้​อำนาจ​ของข้าพเจ้า ข้าแต่​พระยาห์เวห์ มนุษย์​เป็นใครกัน​พระองค์​ถึงได้​สังเกต​พวกเขา และ​คนเป็นอะไร​พระองค์​ถึงได้​เอาใจใส่นัก มนุษย์​เปรียบเหมือน​หมอก​ที่​เหือดหายไป​อย่างรวดเร็ว ชีวิต​ของ​พวกเขา​ก็​เปรียบเหมือน​เงา​ที่​จางหายไป ข้าแต่​พระยาห์เวห์ แหวก​ท้องฟ้า​ของพระองค์ แล้ว​ลงมา​สัมผัส​พวกภูเขา แล้ว​ควัน​ก็​จะ​พวยพุ่ง​ออกมา​จาก​ภูเขา​เหล่านั้น