สดุดี 144:1-5

สาธุการแด่พระยาห์เวห์ พระศิลาของข้าพระองค์ ผู้ทรงฝึกมือของข้าพระองค์ให้ทำสงคราม และฝึกนิ้วมือของข้าพระองค์ให้ทำศึก ทรงเป็นผู้อารักขาและป้อมปราการของข้าพระองค์ ทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่ง และผู้ช่วยกู้ของข้าพระองค์ ทรงเป็นโล่ของข้าพระองค์ และทรงเป็นผู้ซึ่งข้าพระองค์เข้าลี้ภัย ผู้ทรงปราบชนชาติทั้งหลายให้อยู่ใต้ข้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ มนุษย์เป็นอะไรเล่า ซึ่งพระองค์เอาพระทัยใส่เขา? บุตรของมนุษย์เป็นอะไรเล่า ซึ่งพระองค์ทรงคิดถึงเขา? มนุษย์เป็นเหมือนลมหายใจ วันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงโน้มฟ้าสวรรค์และเสด็จลงมา และขอทรงแตะต้องภูเขาทั้งหลาย เพื่อให้มีควันขึ้น