Eliseu: Rrëfimi i Një Besimi QesharakShembull

Në kapitullin 5 të 2 Mbretërve, lexojmë për një kapiten ushtarak të huaj me emrin Naaman i cili vuan nga lebra. Ai dëgjon nga një skllave që Eliseu mund të jetë në gjendje ta shërojë, kështu që ai niset për në Izrael me shoqërues duke i sjellë dhurata mbretit. Kur Naamani më në fund takohet me Eliseun, ai pret që Eliseu thjesht të tundë duart për të larguar lebrën. Në vend të kësaj, Eliseu i kërkon atij që të bëjë diçka që Naamanit i duket qesharake, e cila është të shkojë e të zhytet vetë shtatë herë në lumin Jordan. Naamani në fillim refuzon të bëjë atë që kërkon Eliseu, por më në fund e bën atë pasi e nxitën njerëzit e tij. Kur bën atë që Eliseu kërkoi, Naamani më në fund shërohet. Reagimi i Naamanit është një reagim shumë i zakonshëm.

Në një pikë të caktuar në jetën tënde, ndoshta je ndjerë i drejtuar nga Zoti të bësh diçka që dukej paksa e marrë ose qesharake në atë moment. Ndoshta i ke kërkuar Zotit që të bënte diçka në jetën tënde si Naamani, por përgjigjja e Tij fillestare nuk ishte ajo që prisje dhe nuk ishe i gatshëm të përuleshe mjaftueshëm, aq sa ti nënshtroheshe metodave të Zotit. Kur i kërkojmë Zotit të bëjë diçka në jetën tonë, ne kurrë nuk duhet ta bëjmë atë me një qëndrim ose pritje të saktë se si dhe kur Ai duhet ta bëjë atë. Ne nuk jemi më të mëdhenj se Zoti, dhe duhet ta vendosim besimin tonë të plotë tek Ai, se Ai do ta bëjë atë në kohën e duhur dhe në mënyrën e duhur. Ne nuk jemi përgjegjës. Zoti është ai që ka gjithçka në kontroll dhe siç na thuhet te Isaia 55:8, rrugët e Zotit nuk janë rrugët tona. Çfarë hapash mund të ndërmarrësh për të përulur veten plotësisht përpara Zotit dhe për të kuptuar që mënyrat e Tij nuk janë mënyrat e tua?