Solid Joys ShqipShembull

Qëllimet e dashura të Perëndisë

“Që më kishte ndarë që nga barku i nënës dhe më thirri me anë të hirit të tij.” (Galatasve 1:15)

Medito mbi kthimin e Palit në besim, mbi sovranitetin e Krishtit dhe se çfarë lidhjeje kanë mëkatet e Palit me shpëtimin tënd.

Pali tha se Perëndia e “kishte ndarë që nga barku i nënës”, dhe vite më vonë, në rrugën për në Damask, “më thirri me anë të hirit të tij” (Galatasve 1:15). Kjo do të thotë se midis lindjes së Palit dhe thirrjes së tij në rrugën për në Damask, ai ishte një instrument i Perëndisë, tashmë i zgjedhur, por që ende nuk ishte thirrur (Veprat 9:15, 22:14).

Kjo do të thotë se Pali po rrihte, po burgoste dhe po vriste të krishterët, si misionar i zgjedhur prej Perëndisë, që shumë shpejt do të bëhej i krishterë.

Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, rreth mesit të ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje. Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?” (Veprat 22:6-7)

Nuk e mohojmë dot apo t’i shpëtojmë kësaj. Perëndia e kishte zgjedhur për këtë, para se ai të lindte dhe tani do ta bënte të Tijin. Fjala e Krishtit ishte sovrane. Nuk kishte diskutime.

Çohu dhe shko në Damask! Dhe atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh. (Veprat 22:10).

Damasku nuk ishte dorëzimi vendimtar i Palit me vullnet të lirë te Krishti pas dekadash përpjekjesh të kota hyjnore për ta shpëtuar atë. Jo. Perëndia e kishte një kohë për ta zgjedhur Palin (para se ai të lindte) dhe një kohë për ta thirrur atë (në rrugën për në Damask). Perëndia e thirri, dhe thirrja prodhoi dorëzimin.

Prandaj, mëkatet që Perëndia lejoi nga lindja e Palit e deri te thirrja e tij ishin pjesë e planit, meqë Perëndia mund ta kishte thirrur më shpejt. A kemi ndonjë ide se cili mund të kishte qenë plani për ato mëkate? Po, e kemi. Ato mëkate u lejuan për hirin tim dhe tëndin—si dhe për të gjithë ata që ndihen se mund të kenë rënë nga hiri i tij si pasojë e mëkateve të tyre. Ja mënyra se si Pali i lidh mëkatet e tij me shpresën tënde:

Që më parë isha blasfemues, përndjekës dhe përdhosës...Por prandaj u mëshirova, që Jezu Krishti të tregojë së pari në mua gjithë zemërgjerësinë, për të qenë shembull për ata që do të besojnë në të për jetë të përjetshme. (1 e Timoteut 1:13, 16)

Oh sa të dashura janë qëllimet e Perëndisë në shpëtimin sovran të mëkatarëve të ngurtësuar dhe të pashpresë!