Jana 12

1W końcu i Jezus ruszył w kierunku Jerozolimy. Na sześć dni przed Paschą dotarł do Betanii – tej samej miejscowości, w której wcześniej wskrzesił Łazarza#Zob. J 11,1 oraz J 11,43‐44. Opisana scena miała miejsce w domu Szymona, którego Jezus uzdrowił kiedyś z trądu (por. Łk 7,36‐50). Dom Szymona znajdował się (jak i dom Łazarza) w Betanii, a ponieważ była to mała wioska, więc nic dziwnego, że Łazarz, wraz ze swoimi kuzynkami, znajdował się tam jako zaproszony gość.. 2#Łk 10,38‐42Tam przygotowano dla Niego wieczerzę. Marta pomagała przy posiłku, a Łazarz wraz z innymi zaproszonymi gośćmi spoczywał z Jezusem przy stole. 3#Łk 7,37‐38Maria zaś wzięła ponad ćwierć kilograma#Dosł. „funt”. Funt rzymski ważył blisko 33 dkg. niezwykle cennego olejku nardowego i namaściła nim stopy Jezusa. Później wytarła je swoimi włosami#W swych opisach ewangeliści notują dwa niezależne namaszczenia Jezusa olejkiem. Namaszczenie opisywane przez Mateusza (Mt 26,6‐13), Marka (Mk 14,3‐9) i Jana (omawiane w tym fragmencie) miało miejsce w Betanii (Judea) i zostało dokonane przez Marię, siostrę Marty i krewną Łazarza. W relacjach tych ewangelistów znajdujemy nieznaczne różnice wynikające albo z częściowo już zatartych wspomnień Mateusza, Jana oraz Piotra, którego relację po kilkudziesięciu latach spisał Marek, albo z pobieżnego zapisu, który jest dzisiaj odczytywany w różny sposób. Namaszczenie opisane przez Łukasza (Łk 7,36‐50) miało miejsce ok. roku wcześniej w Galilei, w domu innego Szymona – faryzeusza – i było dokonane przez lokalną prostytutkę, która w Piśmie św. nie jest imiennie zidentyfikowana. Podejrzenia, że mogła to być Maria z Magdali, są raczej niesłuszne, gdyż jej problemem nie było „lekkie prowadzenie się”, lecz „zniewolenie siedmioma demonami”.. Zapach olejku wypełnił cały dom.

4 # J 6,70‐71 Wtedy Judasz Iskariota, ten z uczniów, który miał Go wydać, powiedział:

— 5Czyż nie byłoby lepiej sprzedać tak drogi olejek? Jego wartość była przecież przeogromna, znacznie przekraczająca całoroczny zarobek robotnika rolnego#Dosł. „za trzysta denarów”. Denar był dziennym wynagrodzeniem pracownika rolnego. Perfumy nardowe importowane z Indii były horrendalnie drogie.. Straciliśmy wielką szansę pozyskania znacznej kwoty pieniędzy, którymi moglibyśmy wesprzeć ubogich.

6Mówiąc to, nie miał jednak na uwadze biedaków. Był bowiem złodziejem i, zarządzając finansami należącymi do Jezusa i Dwunastu, ciągle coś podkradał. 7Jezus tak na to zareagował:

— Zostaw ją w spokoju! Ona ten olejek zachowała na dzień mojego pogrzebu! 8#Pwt 15,11Biednych zawsze będziecie mieli między sobą, mnie zaś nie!

9Wieść o przybyciu Jezusa błyskawicznie rozeszła się pomiędzy mieszkańcami Judei. Wielu z nich natychmiast pospieszyło do Betanii, nie tylko z uwagi na Jezusa, lecz także aby zobaczyć wskrzeszonego Łazarza. 10#Łk 16,31Tymczasem arcykapłani zdecydowali, że zgładzą również Łazarza, 11#J 11,45gdyż z jego powodu wielu Żydów składało swoją ufność w Jezusie.

12Gdy następnego dnia pielgrzymi przybyli na święto, dowiedzieli się, że Jezus zbliża się do Jerozolimy, wylegli Mu tłumnie naprzeciw. 13#Ps 118,25‐26; So 3,15; J 1,49; J 6,15; Ap 7,9W rękach nieśli gałęzie palmowe i wołali: „Wyzwól nas! Wybaw nas#Dosł. Hosanna! Jest to wyraz hebrajski oznaczający „Ratuj nas!” lub „Wybaw nas!” czy też „Wyzwól nas!”. Słowo to było użyte w Ps 118,25‐26. Żydzi, oczekując Mesjasza, mieli pełne przekonanie, że przyjdzie On uwolnić ich spod obcego panowania. Ich oczekiwania były więc głównie polityczne i nie rozumieli, że Boży plan dotyczył uwolnienia ich z mocy, wpływu oraz obecności i konsekwencji grzechu (co jest również planem Boga dla wszystkich ludzi). Gdy widzieli Jezusa zmierzającego do Jerozolimy, chcieli widzieć w Nim politycznego wyzwoliciela, dlatego krzyczeli: „Wyzwól nas!”. Gdy kilka dni później Jezus bez wzniecania rewolty narodowej został aresztowany, podobny tłum – kompletnie rozczarowany Jezusem – krzyczał w kierunku Piłata: „Ukrzyżuj go! Ukrzyżuj go!”.!”, a także: „Bądź błogosławiony Ty, który przychodzisz w imię PAŃSKIE!”#Por. Ps 118,26 wraz z przypisem.. Niektórzy skandowali: „Król Izraela! Król Izraela!”#Por. So 3,15. Te okrzyki zebranego tłumu świadczą wyraźnie o politycznych oczekiwaniach ludzi. W tym sensie Najwyższa Rada Żydowska (Sanhedryn) miała rację w ocenie nastawienia ludu, o czym czytamy w J 11,48..

14 # Za 9,9 Tymczasem Jezus dosiadł osiołka – zgodnie z tym, co wcześniej zostało o Nim napisane: 15#Iz 35,4; Za 9,9

Nie bój się, Jerozolimo # Dosł. „Córo Syjonu” – prorockie określenie Jerozolimy i jej mieszkańców. ,

oto Król twój przybywa,

siedząc na oślicy i na jej źrebięciu # Wypowiedź kompilowana wg Iz 40,9nn oraz Za 9,9. .

16 # Mk 4,13; J 2,22; J 5,39; J 14,26 Wtedy jeszcze uczniowie nie rozumieli sensu tego wydarzenia. Dopiero gdy Jezus został już uwielbiony, przypomnieli sobie o tym, iż tak właśnie było o Nim napisane w Pismach. 17#J 11,43‐44Najgłośniej spośród zebranych krzyczeli ludzie, którzy byli świadkami tego, jak Jezus wywołał Łazarza z grobu. 18#Łk 19,37; J 12,11Niestrudzenie rozgłaszali wieść o tym cudzie#Dosł. „o tym znaku”.. To ich świadectwa spowodowały, że tak wielki tłum wyszedł Jezusowi naprzeciw. 19#J 11,47‐48Faryzeusze zaś, widząc, co się dzieje, utyskiwali między sobą:

— Wszystko stracone! Cały świat poszedł za Nim!

Znaczenie Słowa Chrystusa

20 # J 7,35; J 11,55; Dz 8,26 Między wiwatującymi ludźmi znajdowali się również jacyś Grecy#Chodzi o greckich prozelitów, to znaczy ludzi, którzy nie mieli pochodzenia żydowskiego, ale przeszli na judaizm. przybyli do Jerozolimy, by podczas święta złożyć Bogu cześć. 21#Łk 19,3; Łk 23,8; J 1,43‐44; J 7,34; J 12,32Oni to, przez Filipa z Betsaidy Galilejskiej, prosili o możliwość osobistego spotkania z Jezusem. 22I chociaż po wspólnej naradzie Filip z Andrzejem razem poszli do Jezusa w tej sprawie, On nie wyraził na to zgody#Jezus wyraźnie koncentrował się na swej misji wobec Żydów. Misję wobec świata nieżydowskiego zlecił swoim uczniom (por. Mt 28,19‐20; Mk 16,15; J 20,21‐23 i Dz 1,8)., 23#Mt 8,20; J 2,4; J 3,14; J 13,32; J 17,1lecz powiedział:

— Teraz jest czas, bym ja, Syn człowieczy, został wywyższony # Jezus w pełni świadomie zapowiada swoje „wywyższenie” na krzyżu. . 24#Iz 53,10‐12; Rz 14,91 Kor 15,36Słuchajcie więc bardzo uważnie, gdyż to, co powiem, ma wielkie znaczenie! Jeśli ziarno pszenicy nie zostanie złożone w ziemi i nie obumrze, pozostanie samo. Lecz jeśli obumrze, wyda obfity plon! 25#Mt 10,39; Mk 8,35; Łk 9,24; Łk 14,26; Ap 12,11Tak samo ma się rzecz z ludźmi. Każdy rozmiłowany w tym życiu zatraci swą duszę#Gr. psyche.na wieki. Ten jednak, kto brzydzi#Gr. miseo – niektórzy tłumaczą to słowo jako „nienawidzić”.się sposobem myślenia tego świata, zyska prawdziwe Życie#Gr. Dzoe .– to odwieczne i nieskończone! 26#Mt 16,24; J 7,34; J 14,3; J 17,24Powiedzcie zatem Grekom, że jeśli chcą mi służyć, niech idą za mną! Tam bowiem, gdzie ja jestem, tam również powinien być mój sługa#Gr. diakonos.. A jeśli – podążając za mną – będą mi wierni, zostaną nagrodzeni przez Ojca. 27#Łk 22,40‐46; J 18,11; Hbr 5,7‐8W tej chwili jednak muszę dokończyć dzieło dane mi przez Ojca, a moja dusza z trwogi wprost truchleje#Por. Ps 6,4 i Ps 42,7. Nic więc dziwnego, że Jezus nie był chętny w takiej chwili do spotkania się z pobożnymi Grekami.. Emocje sprawiają, że chciałbym wołać, aby On wyratował mnie z tego, co ma nastąpić. Lecz czyż nie po to właśnie przyszedłem na Ziemię?! 28Dlatego z głębi duszy wołam: Abba, Kochany Ojcze#Chociaż w greckim tekście NT nie ma tu słowa Abba, to jednak wiemy, że Jezus, który mówił po aramejsku, tak właśnie zwracał się do Ojca w Niebiosach. Abba (pol. „Tato”, „Tatusiu”) jest czułym słowem, którym dzieci żydowskie zwracają się do swych kochanych ojców, a uczniowie do swych umiłowanych nauczycieli., okaż swą wielką chwałę#Dosł. „otocz chwałą swoje imię”. W kulturze semickiej imię było zawsze nośnikiem informacji o naturze lub charakterze danej osoby.!

I w tej sekundzie rozległ się Głos z Niebios:

— Już to uczyniłem i znów to uczynię!

29 # Łk 22,43 A kiedy zebrany tłum usłyszał ten Głos, jedni mówili, że zagrzmiało, inni zaś, że to anioł z Niebios przemówił do Niego#Tłum, chociaż coś usłyszał, najwyraźniej nie zrozumiał wypowiedzianych słów. Ich treść znamy z relacji osób, które były wrażliwe na słuchanie Bożego głosu..

30 # J 11,42 Sam Jezus zaś tak rzekł:

— Głos ten rozległ się z uwagi na was, nie na mnie. 31#Łk 10,18; J 3,19; J 14,30Rozpoczął się bowiem nad tym światem#„Świat” w ujęciu NT nie oznacza Bożego stworzenia, lecz wrogi Bogu sposób myślenia, rozwijany i promowany przez szatana. Obok sił ciemności i „starej ludzkiej natury” jest on źródłem grzechu. Zwierzchnikiem i zarządcą (gr. archontem) tego „świata” (tzn. światowego sposobu myślenia) jest szatan.czas sądu, w wyniku którego jego przywódca#„Przywódca (władca – gr. archon) świata” to jeden z biblijnych tytułów szatana (por. 2 Kor 4,4; Ef 6,12).zostanie skazany na potępienie! 32#J 3,14.35; J 6,44; J 8,28Kiedy już zostanę wywyższony#Jezus odniósł się do swej śmierci na krzyżu, co wyjaśnia werset 33.ponad ziemię, wszyscy zyskają swobodny przystęp do mnie#Jezus kończy tu myśl z wersetu 27 w kontekście Greków, którzy chcieli się do Niego dostać. Oczywiście nie oznacza to, iż wszyscy przyjdą do Jezusa i skorzystają z dzieła, które później zrealizował na krzyżu, jednak każdy człowiek ma taką szansę (jako dostępną możliwość), którą – jeśli zapragnie zbawienia – musi zaakceptować i osobiście przyjąć, składając w Chrystusie swą nadzieję i zaufanie.!

33W ten sposób wskazał, jaką śmiercią ma zginąć.

34 # Dn 7,14 Jednak ludzie z tłumu, nie rozumiejąc, o czym mówi, tak to komentowali:

— Z księgi Prawa#Prawem Żydzi zwali pierwsze pięć ksiąg Starego Testamentu (por. np. Ps 110,4; Iz 9,6; Ez 37,25; Dn 7,14), które my nazywamy Pięcioksięgiem. wiemy, że Mesjasz posłany przez Boga będzie żyć wiecznie, a Jego władza nigdy się nie skończy#Dosł. „pozostaje na wiek”. Żydzi niezupełnie rozumieli te proroctwa. W rzeczywistości teksty te mówiły, że Życie wieczne (tzn. odwieczne i nieskończone Boże Życie) będzie zawarte w Mesjaszu.. Ty zaś ciągle twierdzisz, że będzie nim jakiś „syn człowieczy”#Określenie „syn człowieczy” jest w istocie synonimem słowa „człowiek”. Trzeba jednak podkreślić, że w proroctwach ST był to jeden z tytułów Boskiego Mesjasza, wskazujący na Jego ludzką naturę (por. Dn 7,13‐14).. Kogo masz na myśli?#Okrzyki padające z tłumu wskazywały na zupełny brak zrozumienia słów Jezusa oraz nierozpoznanie wypełniających się właśnie proroctw ST. To niezrozumienie było wynikiem tego, że ludzie ci bardziej polegali na swym religijnym wykształceniu i formacji duchowej niż na Słowie Chrystusa. Mieli także ukształtowane przez swoją religię wyobrażenie Boga i Jego działania, których nie byli gotowi zmienić nawet pod wpływem Bożego Słowa..

35 # J 8,12; J 9,4‐5; J 11,10; J 12,46 Jezus odpowiedział im w następujący sposób:

— Już tylko krótki czas Światłość # Por. J 8,12. będzie między wami. Spieszcie się i czyńcie to, co trzeba, by ciemność was nie pochwyciła! Jeśli bowiem ktoś przegapi Światłość, ugrzęźnie w ciemności, a błądząc w niej, nie będzie miał świadomości, dokąd się stacza. 36#Ef 5,8; 1 Tes 5,5Mając więc Światłość, trzymajcie się jej i na niej polegajcie, abyście mogli stać się dziećmi Światłości#Stanie się dzieckiem Światłości nie jest obligatoryjne. Dla każdego człowieka jest to kwestia wyboru – komu zdecyduje się zaufać, kogo postanowi się trzymać i za kim pragnie podążać (por. J 1,12). Jezus jest Światłością daną światu (por. J 8,12), a Jego uczniowie są wzywani nie do czerpania doczesnych korzyści z tego statusu, ale do duchowego rozszerzania Bożego Królestwa, do duchowego pomnażania – tak jak dzieci są pomnożeniem i kontynuacją rodu.!

To powiedziawszy, odszedł i na pewien czas skrył się przed nimi.

37 # J 2,11 A chociaż tak wiele znaków czynił wobec ludu, to jednak większość Mu nie zaufała#Taka postawa u ludzi trwa przez wieki, także dzisiaj. Wielu ciągle pragnie widzieć znaki i cuda, ale nawet gdy są ich świadkami, nadal nie poddają swych serc Chrystusowi, ewentualnie stawiając w Jego miejsce inne postaci. Wynika to z faktu, że wiara w biblijnym sensie polega na zaufaniu Bożemu Słowu, a nie na oglądaniu czy doświadczaniu wydarzeń nadnaturalnych (por. 2 Kor 5,7).. 38#Iz 53,1; Rz 10,16W ten sposób zrealizowały się słowa proroka Izajasza#Izajasz (hebr. Jeszajahu) – jeden z największych proroków ST. Jego imię po hebrajsku znaczy: „JHWH jest zbawieniem”. Podobne znaczenie ma imię Jezus (hebr. JehoszuaJeszua)., który powiedział:

PANIE, kto ufa temu, co od Ciebie słyszy?

Kto rozumie, że to Ty swoją mocą # Dosł. „swym potężnym ramieniem”. przynosisz ocalenie? # Por. Iz 53,1. .

39 # Iz 6,9‐10; Mt 13,13‐15 W innym miejscu Izajasz wyjaśnił, dlaczego ludzie ci nie uwierzyli – należeli bowiem do tych, którzy:

40 # Iz 6,9‐10; Mt 13,14; Dz 28,26‐27 zasłaniają sobie oczy i uszy swe zatykają,

by niczego nie widzieć i nic nie usłyszeć.

Nie mają w sercach pragnienia, by cokolwiek pojąć;

nie chcą zwrócić się ku mnie, abym ich ocalił # Por. Iz 6,10. .

41 # Iz 6,1; J 5,39 W taki sposób przed wiekami#Izajasz żył w VIII w. p.n.e. Był on jednym z niewielu ludzi, którzy w zachwyceniu proroczym widzieli Jezusa w Jego przedludzkiej postaci jako Boga JHWH. Także Mojżesz miał spotkanie z Jezusem, gdy Ten przemówił do niego z płonącego krzewu. prorokował Izajasz, widząc chwałę Chrystusa, o którym mówił.

42 # J 7,13.48; J 9,22‐23; J 12,11 Wśród przywódców ludu byli jednak i tacy, którzy intelektualnie zaakceptowali#Dosł. „uwierzyło” – w tym wypadku chodziło jednak bardziej o intelektualne przekonanie, a nie o prawdziwe zaufanie. Tę różnicę wyjaśnia werset 43. myśl, że Jezus jest Mesjaszem, jednak z powodu faryzeuszy nie przyznawali się do tego, by uniknąć wykluczenia z synagogi. 43#J 5,44Bardziej bowiem miłowali uznanie w oczach ludzi niż w oczach Boga#Ten komentarz Apostoła Jana wyraźnie pokazuje, że samo intelektualne uznanie Jezusa za Mesjasza (Chrystusa), czyli za PANA, wcale nie zmienia pozycji człowieka wobec Boga (por. też Mt 7,21‐23). Dopiero postawa osobistego ZAUFANIA Chrystusowi i POSŁUSZEŃSTWA Jego Słowu, realizowana również w sferze publicznej, wprowadza istotną zmianę w relacji między Bogiem a człowiekiem (por. Mt 10,32 oraz Łk 12,8). Każdy człowiek stoi przed wewnętrznym wyborem, czy bardziej zależy mu na chwale, jaką Bóg przygotował dla niego w Królestwie Niebios, czy na ludzkiej chwale, którą może otrzymać na Ziemi..

44 # Mt 10,40; J 13,20 Gdy Jezus ponownie pojawił się publicznie, głośno zawołał:

— Kto wierzy we mnie, ufa nie mnie, lecz Temu, który mnie posłał! 45#J 14,7‐9Kto wpatruje się we mnie, widzi nie mnie, lecz Tego, który mnie posłał! 46#J 1,1.4; J 3,19; J 8,12; J 9,5; J 12,35Ja bowiem przyszedłem na świat jako Jego Światłość, aby każdy, kto we mnie złoży swoje zaufanie, nie zginął w ciemności na wieki! 47#Mt 13,18‐23; Łk 8,21; Łk 11,28; J 3,11.17; J 8,15Jeśli ktoś słucha mojego nauczania#Dosł. „mojego Słowa”., lecz nie stosuje#Por. Jk 1,22 oraz Jk 2,18.się do niego, nie osądzam go teraz, gdyż celem mojego obecnego przyjścia na świat#Pierwsze przyjście Jezusa na świat wiązało się całkowicie i wyłącznie z misją ratowania ludzi. Jego ponowne przyjście będzie związane z dokonaniem Sądu (Ostatecznego) – por. Mt 16,27; Mk 8,38; J 5,22.27; 2 Tes 1,7.nie jest potępienie, ale ratowanie#Gr. sodzo. Słowo to można tłumaczyć jako: „ratunek”, „wybawienie”, „uzdrowienie” i „zbawienie”.! 48#Łk 20,16; J 8,37.47; Hbr 4,12; Ap 19,15Jednak przyjdzie czas, kiedy każdy, kto słucha mego Słowa, lecz go nie stosuje#Inni tłumaczą: „nie przyjmuje mego Słowa”. Kluczowe jest jednak właściwe zrozumienie występującego tu czasownika gr. lambano. Mówi on o aktywnym przyjmowaniu czegoś w sposób, który wywołuje i pobudza dalsze działanie. Chodzi więc o wzięcie czegoś po to, aby dalej tego używać. Znaczenie tego słowa różni się od innego, podobnego wyrazu dechomai, które mówi o przyjmowaniu czegoś w sposób pasywny, a więc o intelektualnym uznaniu lub zaakceptowaniu czegoś (por. także Mt 7,21)., zostanie potraktowany na równi z tymi, którzy mnie odrzucają, gdyż Słowo, które ja głoszę, będzie ich sędzią w Dniu Ostatecznym! 49#Pwt 18,18‐19; J 1,1; J 3,11Zrozumcie w końcu, że ja niczego nie mówię sam od siebie! Przekazuję wam jedynie to, co Ojciec polecił mi głosić! Tylko tego nauczam, 50#J 6,63; J 8,26.28ponieważ pełnienie woli Ojca jest sensem odwiecznego i nieskończonego Życia, które jest w Nim#W innych miejscach (por. J 1,4; J 14,6; Kol 3,14; 1 J 1,2) Pismo św. zaświadcza, że Jezus Chrystus ma w sobie odwieczne i nieskończone Życie. Zestawienie tych dwóch prawd pokazuje jasno, że Wszechmocny Bóg JHWH objawił się w Osobie Chrystusa. Tajemnica Bożego wcielenia bezwzględnie pozostaje największą tajemnicą wiary chrześcijańskiej. Dla umysłu ludzkiego nie jest nawet możliwe ogarnięcie tego, jak nieskończony Bóg, Stwórca świata duchowego i materialnego, mógł nie tylko przybrać ograniczone ludzkie ciało (gr. soma) z jego skłonną do grzechu naturą (gr. sarks), ogołocić się ze swoich przywilejów i prerogatyw (por. Flp 2,6‐8), ale jednocześnie w pełni mocy i chwały pozostać panującym Królem na Tronie w Niebiosach (por. Kol 1,15‐17; Ap 4,2‐9; Ap 7,17; Ap 22,1).! Wszystko zatem, co mówię, przekazuję dokładnie tak, jak chce tego Ojciec!

Выбрано:

Jana 12: NT NPD

Выделить

Копировать