Матта 9

Иса паралич ургъан адамны тедавийлей

1 # Мк 2.1-12; Лк 5.17-26 ‌#Мт 4.13Иса къайыкъкъа минип, кене гольнинъ къаршы ялысына кечти, озь яшагъан шеэрине къайтты. 2#Мт 8.10; Мк 6.55; 10.52; Лк 7.48Шу арада Онынъ алдына тёшекте яткъан бир адамны котерип кетирдилер. Оны паралич ургъан эди. Иса, хастаны кетирген адамларнынъ иманыны корип, онъа:

– Джесюр ол, огълум, гуналарынъ багъышланды! – деди.

3 # Лев 24.16; Мт 26.65; Юх 10.33 О вакъыт Къанун оджалары ичлеринден: «Бу адам куфюр сёзлерни айта!» – деп тюшюндилер. 4Иса исе оларнынъ фикирлерини билип:

– Сиз не ичюн юреклеринъизде бойле яман фикирлер тутасыз? – деди. 5– Айтыладжакъ сёзлерден къайсы къолайджа: «Гуналарынъ багъышланды» я да «Еринъден тур ве кет», – демекми? 6Шимди Инсан Огълунынъ ер юзюнде гуналарны багъышламакъ къудрети олгъаныны билирсиз.

Сонъ Иса хастагъа:

– Еринъден тур, тёшегинъни алып, эвинъе кет! – деди. 7Шу вакъытта паралич ургъан адам еринден турып, озь эвине кетти.

8Бу адисени корьген адамлар шашып къалдылар, инсанларгъа бойле къудрет берген Алланы шуретледилер.

Иса Маттаны чагъыра

9 # Мк 2.13-17; Лк 5.27-32 Сонъ ёлуны девам эткен Иса салым топлангъан ерде отургъан бир адамны корьди. Онынъ ады Матта эди. Иса онъа:

– Меним артымдан юр! – деди. О, шу ань еринден турып, Исанынъ артындан кетти.

10Олар эвде, уйлелик ашны ашамакъ ичюн софра башына отургъанда, бир сыра салым топлайыджылар ве башкъа гуналы адамлар келип, Исанен ве Онынъ шегиртлеринен берабер отурдылар. 11#Мт 11.19; Лк 15.2Фериселер буны корип, Исанынъ шегиртлеринден:

– Сизинъ Оджанъыз салым топлайыджылар ве гуналы адамларнен ашап-ичип отургъаны недир? – деп сорадылар.

12Иса буны эшитип:

– Эким сагъламларгъа дегиль, хасталаргъа керек, – деди. 13#Хош 6.6; Лк 15.7; 1 Тим 1.15– Сизлер барып: «Мен къурбан истемейим, мерамет истейим», – деген сёзлернинъ манасыны анъламагъа тырышынъыз. Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны чагъырмагъа кельдим.

Аштан-сувдан вазгечюв акъкъында

14 # Мк 2.18-22; Лк 5.33-39 ‌#Мт 11.2; 14.12; Лк 11.1; 18.12; Юх 1.35Сонъ Исанынъ алдына Ягъянынъ шегиртлери келип:

– Биз ве фериселер Алла ичюн сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечемиз. Не ичюн Сенинъ шегиртлеринъ ойле япмайлар? – дедилер.

15 # Мт 25.1-13; Мк 14.7; Лк 17.22; Юх 3.29; 16.20; Сыр 19.7; 21.2 Иса оларгъа:

– Тойгъа чагъырылгъан мусафирлер, киев оларнен олгъанда, къайгъыралармы? Амма киевни олардан аладжакъ куньлер кельгенде, олар аштан-сувдан вазгечеджеклер, – деди.

16– Кимсе эски урбагъа янъы, даа джыйылмагъан парчадан ямав къоймай, чюнки янъы ямав эски урбаны озюне тартып, тешикни даа бетер алгъа кетирир. 17Эм кимсе яш шарапны эски мешин торбаларгъа толдурмай, чюнки эски торбалар ярыладжакъ – эм шарап тёкюледжек, эм торбалар гъайып оладжакъ. Аксине, яш шарапны янъы мешин торбаларгъа толдуралар. О вакъытта эм шарап, эм торбалар сакъланып къалырлар.

Башлыкънынъ къызы ве Исанынъ урбасына къолуны тийдирген къадын

18 # Мк 5.21-43; Лк 8.40-56 Иса оларгъа бу сёзлерни айткъанда, башлыкълардан бири Онынъ алдына кельди ве тиз чёкип:

– Меним къызым шимди ольди. Амма Сен келип, онъа къолунъны тийдирсенъ, о яшайджакъ, – деди.

19Иса еринден турып, шегиртлеринен берабер о адамнынъ артындан барды. 20#Лев 15.25Ёл бою кеткенде, бир къадын Онынъ артындан етип, урбасынынъ этегине тийди. О апай он эки йылдан берли къан джоя экен. 21#Мк 3.10О озюндже: «Эгер урбасына бир тийип алсам биле, тедавийленирим», – деп тюшюнген.

22 # Мк 10.52; Лк 7.50; Эф 2.8 Иса айланып, къадынны корьди ве:

– Джесюр ол, къызым, сени иманынъ тедавийледи, – деди. Къадын шу ань тюзельди.

23Иса башлыкънынъ эвине келип киргенде, дженазелерде къавал чалгъан усталарны ве шамата къопаргъан чокъ адамларны корьди. 24#Юх 11.11О:

– Бу ерден кетинъиз! Къызчыкъ ольмеген, о юкълай! – деди. Адамлар исе Онынъ устюнден кульдилер.

25 # Мк 1.31; 9.27; Фаал 3.7; 9.40-41 Эписи тышкъа чыкъкъан сонъ, Иса ода ичине кирип, къызчыкънынъ къолундан тутты. Шу ань бала еринден турды. 26Бу адисе акъкъында хабер шу ернинъ бутюн этрафларына даркъалды.

Иса эки кёр адамны тедавийлей

27 # 2 Пад 7.12-16; Мт 20.29-34; 22.42; Лк 1.32 Иса о ерден кеткенде, Онынъ артындан эки кёр адам такъылды.

– Эй, Давут Огълу Иса, бизге мерамет эт! – деп къычырып ялвардылар.

28Иса эвге кирген сонъ, Онынъ янына кёр адамлар кельдилер. Иса олардан:

– Мен истегинъизни япа биледжегиме инанасызмы? – деп сорады.

– Инанамыз, Эфендим! – деп джевап берди олар.

29 # Мт 8.13 Иса оларнынъ козьлерине тийип:

– Сизинъ иманынъызгъа коре олсун, – деди. 30#Мт 8.4; 12.16; 17.9; Мк 1.44Сокъурларнынъ козьлери ачылды. Иса исе оларгъа къатты сеснен тенбиелеп:

– Буны ич кимсе бильмесин! – деди.

31 # Мк 1.45; 7.36 Амма олар кетип, Онынъ акъкъында хаберни бутюн этрафларда даркъаттылар.

Иса тильсизни тедавийлей

32Олар кеткен сонъ, Исанынъ алдына бир джин ургъан тильсизни кетирдилер. 33Джин къувып чыкъарылгъан сонъ, тильсиз лаф этип башлады. Адамлар исе шашып къалдылар.

– Исраильде бойле адисени даа корьмеген эдик, – деди олар.

34 # Мт 10.25; 12.24 Фериселер исе Онъа къаршы чыкъып:

– О, джинлерни джинлер башлыгъы къуветинен къувып чыкъара, – дедилер.

Иса халкъны аджый

35Иса эписи шеэрлер ве къасабаларда юрип, синагогаларда адамларны огрете, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында Къуванчлы Хаберни даркъата ве тюрлю хасталарны ве дертлерни тедавийлей эди.

36 # Сай 27.17; 3 Пад 22.17; Ехез 34.5; Зек 10.2; Мк 6.34; 8.2 Адам къалабалыгъыны корип, Иса оларны аджыды. Чобансыз къойлар киби, олар шашкъын ве кучьтен кесильген эдилер. 37О вакъытта Иса Озь шегиртлерине:

– Ашлыкъ чокъ, ишчилер исе аз. 38#Лк 10.2; Юх 4.35Озь ашлыгъыны ораджакъ ишчилерни даа ёлласын деп, ашлыкънынъ Саибине ялварынъыз, – деди.

Выбрано:

Матта 9: CTB

Выделить

Копировать