Известные библейские стихи из Lúcas 21

Поделиться

Ar a naḋḃarsin déanuiḋ faire, ag guiḋo gaċ uile uair, ionnus go rucasfuiġ gur fiú siḃ dul as ó na neiṫiḃsi uile atá ċum teaċda, agus go seasṁóċaḋ siḃ a ḃfiaḋnuisi Ṁic an duine.

Aċd taḃruiḋ ḃur naire ḋíḃ féin, deagla go mbíaḋ siḃ tromċroiḋ ṫeaċ úair ar biṫ í ċráos, agus ó ṁeisge, agus ó roċúramuiḃ na beaṫasa, agus go dtioċfaḋ an lá úd go hobann oraiḃ.

Sealḃuiġiḋ ḃar nanmanna féin lé ḃar ḃfoiġid.

Oír do ḃeara misi béul dáoiḃ agus eagna, naċ buḋ héidir lé ḃur neasgcáirdiḋ uile laḃairt ná cur na haġuiḋ.

Raċaiḋ neaṁ agus talaṁ ṫort: aċd ní raċaid mó ḃriaṫrasa ṫort go bráṫ.

Agus béid coṁarṫuiġe ann sa ngréin, agus ann sa ngealuiġ, agus ann sna réultannuiḃ: agus combrúġaḋ na gciniḋeaċ ar an dtalaṁ, tré úaṫḃás; ag buirfiġ don ḟairge agus do na tonnuiḃ; Agus raċa a nanam as na dáoiniḃ tré eagla, agus tré ḃeiṫ ag feiṫeaṁ ris na neiṫiḃ ṫiocfas ar an doṁan: oír croiṫaṫear cuṁaċda neiṁe. Agus ann sin do ċifid Mac an duine ag teaċd a néull maille lé cuṁaċda agus lé glóir ṁóir.

Agus biaíḋ fuáṫ ag gaċ uile ḋuine ḋáoiḃ ar son manmasa.

Agus béid creaṫa móra talṁan a mórán dáitiḃ, agus gorta, agus pláġa; agus neiṫe uaṫḃásaċa agus coṁarṫuiġe móra ó neaṁ.

Agus an tan do ċluinfiḋe cogṫa agus búaiḋearṫa, ná bíoḋ eagla oruiḃ: óir is éigin íad so do ṫeaċd air tús; aċd ní deireaḋ é fós. A duḃairt sé ríu an tansin, Eireoċaiḋ cineaḋ a naġuiḋ ciniḋ, agus rioġaċd a naġaiḋ rioġaċda

Agus béid coṁarṫuiġe ann sa ngréin, agus ann sa ngealuiġ, agus ann sna réultannuiḃ: agus combrúġaḋ na gciniḋeaċ ar an dtalaṁ, tré úaṫḃás; ag buirfiġ don ḟairge agus do na tonnuiḃ; Agus raċa a nanam as na dáoiniḃ tré eagla, agus tré ḃeiṫ ag feiṫeaṁ ris na neiṫiḃ ṫiocfas ar an doṁan: oír croiṫaṫear cuṁaċda neiṁe.

A duḃairt sé ríu an tansin, Eireoċaiḋ cineaḋ a naġuiḋ ciniḋ, agus rioġaċd a naġaiḋ rioġaċda

Aċd a dúḃairt seision, Féaċaiḋ naċ meallfuiġṫear siḃ: óir tiocfuid mórán am ainmsi, ag ráḋ, Is misi é; agus do ḋruid a naimsir linn: ar a naḋḃarsin ná leanuiḋ íad.