Dâth Iesu nôl o afon Iorddonen in llawn o'r Isbryd Glân. Nâth ir Isbryd i arwen in i lle diffeth an ddeugen dwarnod, amser we'r jawl in i brofi fe. Fitodd‑e ddim byd i dwarnode 'ny, a ar i diwedd wedd‑e'n starfo. Wedyn wedodd i jawl wrtho, “Os Crwt Duw wit‑ti, gwe 'th i garreg 'ma i droi in fara.” Atebo Iesu fe, “Ma'r Isgrithur in gweud, 'Ddim dim ond bara sy ishe ar ddinion.’” Hebrwngodd i jawl e lan a dangos holl wledydd i byd iddo mewn wincad, a gwedodd‑e wrtho, “Rhoia‑i'r pethe ma i ti i gyd gida'u gogoniant fel di eiddo di; achos man‑nhwy wedi câl u rhoi i fi, a galla‑i u rhoi nhwy i bwy binnag dw‑i moyn; so os nei‑di in addoli i byddi‑di pia'r cifan.” Atebo Iesu fe, “Ma'r Isgrithur in gweud, 'Wyt‑ti fod addoli ir Arglwidd di Dduw, a dim ond i wasneithu e.’” Hebrwngodd‑e fe wedyn i Jerwsalem a'i oi e ar dop tŵr i demel a gweu 'tho fe, “Os Crwt Duw towla di unan lawr o fan 'yn; achos ma'r Isgrithur in gweu,
'Bydd e'n rhoi ordors i'w angilion e amdanot ti
i ofalu amdanot ti”,
a “biddan‑nhwy in di ddala di lan 'da'u dwylo
fel bo ti ddim in bwrw di drôd in erbyn carreg.’”
Atebo Iesu fe, “Mae‑e wedi'i weud, “Rhaid ichi beido profi ir Arglwidd ich Duw chi.’” A pan we'r jawl wedi bennu i demto fe, gadodd‑e fe nes dâth ir amser we fod. Âth Iesu nôl i Galilea in nerth ir Isbryd; a âth i sôn amdano trw'r ardal i gyd. Buodd‑e'n disgu in u sinagoge nhwy a we pob un â gair da amdano fe. Dâth‑e i Nasareth lle wedd‑e wedi câl i fagu, a fel wedd‑i'n arfer 'dag e i neud âth‑e miwn i'r sinagog ar ddy' Sabbath; safodd e lan i ddarllen. Rhowd sgrôl i proffwd Eseia iddo fe, a wedi 'ddo i hagor hi lan ffeindodd‑e'r lle we hyn wedi'i reito:
“Ma Isbryd Duw arna i, achos i fod e wedi'n ddewish i
i brigethu newiddion da i'r bobol llwm;
mae‑e wedi'n hala i i weu 'th i rhei miwn shâl i bo nhw'n dod in rhydd
a wrth i rhei dall bidda'n nhwy'n câl u golwg,
i hala'r rhei dan ormes bant in rhydd,
i wedu bod blwyddyn ffafor ir Arglwidd wedi dod.”
Rowlodd‑e'r sgrôl lan, rhoi 'ddi nôl i'r dyn a ishte lawr; we lliged pobun in i sinagog arno fe. Gwedodd‑e wrthyn nhwy, “Heddi, ma'r isgrithur 'na wedi dod in wir pan wech‑chi'n grondo arni.” We pobun in i ganmol e a'n sinnu at i geire llond gras wedd‑e'n u gweud. Gwedon‑nhwy, “Dim crwt Joseff yw hwn?” Gwedodd‑e wrthyn nhwy, “Sdim dowt biddwch‑chi'n gweud ir hen ddiareb wrtha i, 'Doctor, gwellwch ich unan', a gweud 'Na fan 'yn, di filltir sgwâr, i peth ŷn‑ni wedi cliwed di fod ti wedi'u neud in Capernaum.’” Gwedodd‑e, “Dw‑i'n gweud i gwir wrthoch chi nawr, sdim un proffwyd sy'n câl ffafar in i filltir sgwâr. Mae'n ffact ichi bo lot o fenwod gweddw in Isrel in amse Eleias, pan we ddim glaw am dair bline a whech mish, fel bo newyn mowr trw'r wlad i gyd; ond wedyn weth gâs Eleias ddim o'i hala at unrhiw un ohonyn nhwy, ond at wraig weddw in Sarepta ing gwlad Sidon. We lot o rei wei cwren tost 'da nhwy in Isrel in amser Eliseus, ond gâs ddim un onyn nhwy u gwella ond Naaman o Syria.” Wrth iddyn nhwy rondo ar i pthe 'ma in i sinagog wen nhwy'n mynd in grac iawn. Codon‑nhwy lan a'i hala fe mas o'r dre, a mynd ag e i ben i bryn lle we'r dre wedi'i chodi, in barod i dowlu fe lawr i'r dwnshwr; ond pasodd‑e trwyddyn nhwy i gyd a mynd ar i ffordd.
Dâth e lawr i Capernaum, tre in Galilea, a'u disgu nhwy ar ddy Sabbath. Wen‑nhwy'n sinnu at beth wedd‑e'n i ddisgu, achos we beth wedd‑e'n i weud in llawn comands. In i sinagog we dyn we isbryd cithrel bowlyd gidag e. Gweiddodd hwnnw in uchwl, “Pam wyt‑ti'n hanlo busnes gida ni, Iesu o Nasareth? Wit‑ti wedi dod in distrywo ni? Dw‑i'n gwbod pwy wit‑ti: Un Sanctedd Duw.” Gwedo Iesu wrtho'n gas, “By dawel! Dere mas ono fe!” Towlodd i cithrel e i'r llawr o'u blaene nhwy a dâth‑e mas onon fe heb neud dolur iddo. Wen‑nhwy i gyd wedi sinnu a wen‑nhwy'n gweu 'th i gily, “Beth mae‑e'n weud? Achos mae‑e'n rhoi ordors 'da comands a nerth i isbridodd bowlyd a man‑nhwy'n dod mas.” Âth sôn amdano fe i bob man in ir ardal.
Gadodd‑e'r sinagog a mynd miwn i dŷ Simon, we twymen ofnadw ar fam-ing-gifreth Simon, a sharadon‑nhwy gidag e amdani hi. Wrth sefyll drost sharadodd‑e'n gas gida'r dwymen, ac fe âth a'i gadel hi. Cododd‑i ar unweth a gofalu ar uhôl nhwy.
Pan we'r houl in mynd machlud, dâth i rhei i gyd we 'da nhwy ddinion wedi'n godde pob mathe o salwch ato fe. Rhoiodd‑e i ddwylo arnyn nhwy a'u neud nhwy'n well. We cithreiled in mynd mas o lot, a'n gweiddi, “Ti yw Crwt Duw.” Sharadodd‑e'n gas 'da rheiny a pallu gadel iddyn nhwy sharad, achos wen‑nhwy'n gwbod taw fe we'r Meseia.
Pan ddâth i dydd gadodd‑e a mind i le unig ar i ben i hunan; ond we'r crowde in whilio amdano. Dethon‑nhwy lan ato fe, a treial i stopo fe i adel nhwy; ond wedodd‑e wrthon nhwy, “Ma‑i'n rhaid i fi brigethu'r Newyddion Da m Deyrnas Duw mewn trefi erill 'fyd. 'Na pam ges‑i'n hala.” A pregethodd‑e in sinagoge Jwdea.