Известные библейские стихи из Ivangeli ka‐Luke 5

Поделиться

Kekaloku nxa abepezile ukuteta, wati ku‐Simone: Qu̔belani enzulwini, nihlise intambo zenu kulotywe.

Waza wapendula u‐Simone wati kuye: Nkosi! ngobubusuku bonke sisebenzile singabambanga nto; kodwa ngelizwi lako ndiya kuhlisa utambo. Bati bakwenje njalo, bavingcela ndawonye into eninzi kakulu yentlanzi; lwafun’ ukuqauka ke utambo lwabo.

Wabesiti kodwa yena wapambukela ezindaweni ezilubala, watandaza.

Andizanga ukubiza abalungileyo, koko ndize ukubiza aboni baguquke.

Wati u‐Simone Petrosi akubona oko, wawa pantsi ngasemadolweni ka‐Yesu, esiti: Mka kum, ngokuba ndiyindoda engumoni, Nkosi!

Waza wapendula u‐Yesu wati kubo: Abapilileyo abasweli gqir̔a; ngabafayo abalisweleyo.

Bati bakuba bezifikisile inqanawa ngasemhlabeni, bashiya kwa konke, bamlandela.

Kwaza kwati, xeshekweni ebesesixekweni esitile, kekaloku bona ke, indoda ezele sisilepero ibikona; eyati yakubona u‐Yesu, yawa ngobuso, yamkunga, isiti: Nkosi! ukuba uyatanda, ungandihlambulula. Waza wasolula isandla, wayicu̔kumisa, esitsho ukuti: Ndiyatanda; hlambuluka. Sati ke kwa oko semka kuyo isilepero sayo.

Koko bekuhanjiswa ngakumbi indaba ngaye: zaza zabutana izihlwele ezikulu ukuza kuva, nokupiliswa nguye ezilwelweni zazo.