Известные библейские стихи из متّی 7

Поделиться

منگو تے تُہانوں دِتّا جائے گا لَبّھو تے مِلے گا۔ کھڑکاؤ تے تُہاڈے لئی کھو لیا جائے گا۔

کیوں جو ہر اِک منگن والا پا لَیندا اے تے لَبّھن والے نُوں لَبّھ پَیندا اے۔ تے کھڑکان والے لئی کھولیا جائے گا۔

سو جیہڑا کوئی میرِیاں ایہناں گلّاں نُوں سُندا تے اوہناں نُوں کر دا اے اوہ اِک عقل والے بندے وانگر سمجھیا جائے گا جِس پتّھر اُتّے اپنا گھر بنایا۔

ایس کر کے سبھو کُجھ جو تُسی چاہندے ہو پئی لوک تُہاڈے نال کرن اوہ ای اوہناں نال تُسی وی کرو کیوں جو توریت تے نبیاں دی تعلِیم ایہو ای اے۔

کیوں جو بِھیڑا اے اوہ بُوہا تے سَوڑا اے اوہ راہ جیہڑا زِندگی نُوں پُہنچاندا اے۔ تے جیہڑے اوہنوں لبّھدے نیں تھوڑے نیں۔

بِھیڑے بُوہے راہ وڑو۔ کیوں جو موکلا اے اوہ بُوہا تے کُھلا اے اوہ راہ جیہڑا بربادی نُوں پُہنچاندا اے۔ تے بُہتے نیں جیہڑے اوتھوں وی وڑدے نیں۔

سو جدوں تُسی جیہڑے بُرے ہو اپنیاں بچّیاں نُوں چَنگیاں شیواں دینیاں جان دے ہو تے تُہاڈا باپ جیہڑا اسمان اُتّے اے اوہناں نُوں جیہڑے اوہدے کولوں منگدے نیں۔ چَنگیاں شیواں ضرُور دے گا۔

الزام نا لاؤ پئی تُہاڈے اُتّے الزام نا لگّے۔ کیوں جو جیویں تُسی الزام لاندے ہو تُہاڈے اُتّے وی الزام لگّن گے۔ تے جِس ناپ نال تُسی ناپدے ہو اوسے نال تُہاڈے لئی ناپیا جاوے گا۔

تے جیہڑا کوئی میرِیاں ایہہ گلّاں سُن کے اوہناں نُوں نئیں کر دا سو اِک مُورکھ وانگر سمجھیا جائے گا۔ جِس اپنا گھر ریت اُتّے بنایا۔

تے اوس ککھ نُوں جیہڑا تیرے بھرا دی اَکھ وِچ اے تُوں کیوں ویکھنا ایں۔ تے اوس چھتیر ولّ جیہڑی تیری اپنی اَکھ وِچ اے دھیان نئیں کر دا؟ یا تُوں کیہڑے مُنھ نال اپنے بھرا نُوں آکھیں گا۔ ”لیا تیری اَکھ وِچوں ککھ کڈھاں۔“ تے ویکھ تیری اپنی اَکھ وِچ چھتیر اے۔

جُھوٹھے پیغمبراں توں خبردار رہو جیہڑے تُہاڈے کول بھیڈاں دے بھیس وِچ آوندے نیں پر وِچوں پاڑن والے بگھیاڑ نیں۔ تُسی اوہناں دے پَھلاں توں اوہناں نُوں پچھانوں گے۔ ملہیاں توں داکھاں یا پوہلیاں توں ہِجیراں لوک اکٹّھیاں کر دے نیں؟

ایسے طرح ہر اِک چنگے رُکھّ نُوں چَنگا تے بُرے رُکھّ نُوں بُرا پَھل لگدا اے۔

چَنگا رُکھّ بُرا پَھل نئیں لیا سکدا اے تے نا بُرا رُکھّ چَنگا پَھل لیا سکدا اے۔

ہر اِک رُکھّ جیہڑا چَنگا پَھل نئیں لیاؤندا اوہ وَڈّھیا جاندا تے اَگ وِچ سُٹّیا جاندا اے۔