Известные библейские стихи из متّی 6

Поделиться

پر تُسی پہلاں اوہدی بادشاہی تے سچیائی نُوں لَبّھو۔ تَد ایہہ سارِیاں شیواں وی تُہانوں دِتّیاں جان گِیاں۔

سو کل دے لئی فِکر نا کرو کیوں جو کل اپنے لئی آپ فِکر کرے گا اَج دا دُکھ اَج لئی بہتیرا اے۔

ایس کر کے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی اپنی جان دا فِکر نا کرو پئی اسی کِیہ کھاواں گے یا کِیہ پِیاں گے تے نا اپنے بدن دا پئی کِیہ پاواں گے؟ جان خُوراک نالوں تے بدن کپڑیاں نالوں وَدّھ نئیں ایہہ؟

پر تُوں جد دُعا منگیں تَد اپنی کوٹھڑی وِچ جا تے بُوہا مار کے اپنے باپ توں جیہڑا پڑدے وِچ اے دُعا منگ تے تیرا باپ جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دے گا۔

سو تُسی ایس طرح دُعا منگو۔ اے ساڈے باپ جو اسماناں اُتّے ایں۔ تیرا ناں پاک مَنّیا جائے۔ تیرا راج آوے۔ تیری مرضی جیویں اسماناں اُتّے پُوری ہوندی اے زمین اُتّے وی ہوئے۔

ساڈی روز دی روٹی اَج سانُوں دے۔

تے ساڈیاں قصوراں نُوں بخش دے جیویں اساں اپنے قصورواراں نُوں بخش دِتّا اے۔

تے سانُوں ازمایش وِچ نا لیا۔ سگوں بُریائی توں بچا [کیوں جو بادشاہی تے قُدرت تے جلال ہمیشہ تِیکر تیرے ای نیں۔ آمِین۔]

کیوں جو جے تُسی لوکاں نُوں اوہناں دِیاں تقصِیراں بخشو گے تے تُہاڈا اسمانی باپ تُہانوں وی بخشے گا۔

وَا دیاں پنچھیاں ولّ ویکھو پئی اوہ نا بِیجدے نا وَڈّھ دے تے نا کوٹھِیاں وِچ جمع کر دے نیں۔ تے وی تُہاڈا اسمانی باپ اوہناں نُوں پالدا اے۔ بھلا تُسی اوہناں نالوں قدر والے نئیں اوہ؟

زمین اُتّے اپنے لئی خزانہ اکٹّھا نا کرو جِتّھے کِیڑا تے جنگال خراب کر دے تے جِتّھے چور وی سَنّھ مار دے تے چُرا لے جاندے نیں۔ پر اسمان اُتّے اپنے لئی خزانہ اکٹّھا کرو۔ جِتّھے نا کِیڑا نا جنگال خراب کر دا اے تے جِتّھے چور نا سَنّھ مار دے تے نا چُرا لے جاندے نیں۔ کیوں جو جِتّھے تیرا خزانہ ایہہ اوتھے ای تیرا دِل وی ہوئے گا۔

کوئی بندہ دو مالکاں دی سیوا نئیں کر سکدا ایس لئی پئی یا اِک نال وَیر رکھّے گا تے دُوجے نال پیار یا اِک نال مِلیا رہے گا تے دُوجے نُوں کُجھ نا سمجھے گا۔ تُسی خُدا تے دَولت دو آں دی سیوا نئیں کر سکدے۔

سو اَے تھوڑے اِیمان والیو جد خُدا بیابانی گھاہ نُوں ایس طرح پواندا اے جیہڑا اَج ای اے تے بھلکے بھٹّھی وِچ جھوکیا جاندا اے تُہانوں سگوں ضرُور نا پوائے گا؟

پر جد تُوں خَیرات کرنا ایں تے تیرے کھبّے ہتّھ نُوں خبر نا ہوئے پئی تیرا سَجّا ہتّھ کِیہ کر دا اے۔ تاں جو تیری خَیرات پڑدے وِچ ہوئے تے تیرا باپ جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دیوے گا۔

خبردار ہو پئی تُسی اپنی نیکی نُوں لوکاں دے سامھنے وکھان لئی نا کرو۔ نئیں تے تُہاڈے باپ کولوں جیہڑا اسمان اُتّے اے تُہانوں کوئی اِنعام نئیں مِلے گا۔

تے جد تُسی روزہ رکھو مکّاراں وانگُوں اپنا مُنھ اُداس نا بناؤ کیوں جو اوہ ایس لئی اپنا مُنھ وگاڑ دے نیں پئی لوکاں نُوں روزہ رکھّے ہوئے معلُوم ہون۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں اپنا اِنعام پالیا۔ پر تُوں جدوں روزہ رکھّیں اپنے سِر نُوں تیل مَل تے مُنھ دھو۔ پئی تُوں بندیاں نُوں نئیں پر اپنے باپ نُوں جیہڑا پڑدے وِچ اے روزہ رکھیا ہویا معلُوم ہوئیں تے تیرا باپ و جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دیوے گا۔