"Ze względu na czekającą Go radość" — rozważania wielkanocnePrzykład

Przed ukrzyżowaniem, Jezus został ubiczowany. Rzymscy żołnierze obnażyli górną połowę Jego ciała, a Jego ręce przywiązali do słupa. Był zmuszony do zgięcia się w pół, aby odsłonić kręgosłup. Potem został ubiczowany trójdzielnym biczem składającym się z trzech skórzanych rzemieni połączonych kawałkami kości i metalu na łańcuchu.

Biczowanie lub chłosta zawsze poprzedzały karę śmierci, aby osłabić więźnia, by ten szybciej umarł na krzyżu. Gwałtowne uderzenia rozerwały skórę Jezusa i obnażyły ciało aż do samych kości. Wiele ofiar umierało z powodu chłosty, zanim jeszcze dotarły do krzyża. Dla wielu kończyła się ona paraliżem, a nieliczni pozostawali przytomni po tej strasznej karze.

Po biczowaniu nadszedł czas na drwiny. Żołnierze niezmordowanie i z wielkim okrucieństwem wyśmiewali Syna Boga całego stworzenia.

Jezus był zbyt słaby, by nieść swój krzyż, z powodu tortur, które przekroczyły wszelkie możliwe granice. Gdy dotarł na szczyt Golgoty, niewiele życia pozostało już w Jego drogocennym ciele.

Człowiek, który wywracał stoły... trzymał dzieci na swoich kolanach... uciszał burzę... wskrzeszał umarłych... teraz wykrwawiał się w agonii. Jego płuca walczyły o jeszcze jeden haust powietrza, a z jego oczu wyglądał ból nie do zniesienia. Zastanawiam się, czy strażnicy słyszeli, jak Zbawiciel z trudem łapie oddech. Jego matka, która była świadkiem Jego pierwszego, cennego oddechu, teraz słuchała, jak łapie swój ostatni. Kiedyś śmiała się wesoło, gdy gaworzył, a teraz stała i słuchała, jak walczy z bólem.

W tamtej chwili mógł przywołać armię 10 000 aniołów. Przybyliby Mu na ratunek!

Mógł zejść z krzyża, ale postanowił, że tego nie zrobi! Zdecydował nie korzystać ze swojej mocy. Dlaczego? Czemu nie uratował samego siebie od pośmiewiska, na które wystawiło go piekło?

Został tam dla Ciebie... ponieważ TY byłeś tą czekającą Go radością. Myślał o Tobie, kiedy wisiał na krzyżu Kalwarii.