Wszystko stało się nowePrzykład

Życie chrześcijanina to w rzeczy samej paradoks. To, co cenne dla Jezusa, jest przeciwieństwem tego, do czego lgnie nasza natura.

2 List do Koryntian to list skrajności. List o ryzykownej wierze, która ufa jedynie Bogu nawet wtedy, kiedy nasze własne siły i duma dają nam większe poczucie bezpieczeństwa i są nam lepiej znane. To list o trwałym pokoju na dnie oceanu naszych dusz, który pojawia się, kiedy nasze grzechy nie działają już przeciwko nam, ponieważ sam Bóg posłał swego Syna na świat, aby zgładził wszelki grzech. Apostoł Paweł nazywa ten stan pojednaniem.

Kiedy na początku lat 50 naszej ery Paweł przybył do Koryntu, miasto było w szczytowym stadium rozwoju. Korynt, handlowe epicentrum południowej Grecji, prosperował, bogacił się i nasiąkał rzymską oraz grecką kulturą. Starożytny Korynt miał wszystko, o czym można było zamarzyć. Wiemy jednak, że dostęp do wszystkiego, o czym marzymy, nie zawsze okazuje się tym, co, jak nam się wydawało, pragnęliśmy.

Bogactwo kultury Koryntu miało także negatywne strony, zupełnie jak nasze współczesne miasta. Na jego terytorium mnożyły się prostytucja, niewolnictwo i wszelka perwersja. Fałszywe bóstwa były wszechobecne.

Ten list jest dla mnie niesamowitym zachęceniem, ponieważ jeśli kościół mógł funkcjonować w mieście takim jak Korynt, to z pewnością może działać tam, gdzie mieszkasz ty i ja. Przyznaję, że zdarza mi się myśleć, iż obecny świat zabrnął już za daleko we wszelkiego rodzaju nadużyciach, rasizmie i ogólnej deprawacji. Jeśli jednak dobra nowina o Jezusie Chrystusie przemieniła córy Koryntu, bogaczy, pogan i przełożonych synagogi, to ta sama ewangelia ma moc przemienić mieszkańców naszych miast. I choć czasem daję się zwieść myśli, że Boży lud można odnaleźć wyłacznie w religijnym otoczeniu, to przecież Bóg miał swoich ludzi w Koryncie. Tak jak ma mnie i ciebie w środowisku, w którym mieszkamy. 2 List do Koryntian przypomina nam, że Kościół Boży lśni najjaśniejszym blaskiem raczej w ciemności, a nie w już oświetlonych sanktuariach.

Czytając 2 List do Koryntian, zwracaj uwagę na przeciwieństwa. Zauważ, jak bezwarunkowo Paweł kochał Koryntian. Rozważając te uderzające skrajności, nie zapominaj, że otrzymałeś moc prowadzenia pięknego i wyraźnie oddzielonego życia, bo – skoro Jezus umarł i zmartwychwstał – stare przeminęło i wszystko stało się nowe. O ile mi wiadomo, stare i nowe to absolutne przeciwieństwa.