Nie w porządkuPrzykład

Czy czasami wydaje ci się, że jesteś perfekcjonistą? Jeśli tak, to wiesz, jakie to bywa stresujące. Stale masz tę świadomość, że mogłoby być trochę lepiej, gdybyś trochę bardziej się przyłożył, albo poświęcił więcej czasu, żeby to zrobić do porządku. Taaa . . . to irytujące.

Nie trzeba być perfekcjonistą, żeby stresować się właściwym postępowaniem w swoim życiu. Odczuwamy ogromną presję, żeby czynić dobrze, wiedzieć o wszystkim, dokonywać właściwego wyboru. To wszystko może się kumulować i doprowadzać cię do lekkiej paranoi. Jest tak wiele decyzji do podjęcia w ciągu dnia i tak duża presja, aby wszystko poszło dobrze. Czy nie byłoby lepiej przestać się już tym w końcu zamartwiać? Co się dzieje, gdy presja czynienia tego co dobre staje się zbyt silna?

Piotr pisał o tym w 1. Liście, twierdząc, że owszem, czasami właściwe postępowanie może być stresujące. Przypomina swoim czytelnikom, że Jezus też cierpiał. Gdy odczuwamy stres czyniąc dobrze to możemy pamiętać o tym, że Jezus też byl w takiej sytuacji. On wie, jakie to uczucie.

Jeśli postępując właściwie, martwimy się lub stresujemy, to zazwyczaj oznacza, że jesteśmy na dobrej drodze. Dobrą wiadomością jest to, że Bóg błogosławi tych, którzy starają się podejmować mądre decyzje i że to, przez co przechodzisz jest warte swojej ceny. Nie musisz być perfekcjonistą; możesz nauczyć się polegać na Tym, który już jest doskonały.