Człowiek na środkowym krzyżu: siedmiodniowy wielkanocny plan czytaniaPrzykład

OSTATNI ODDECH

Jezus, wołając donośnym głosem, powiedział: „Ojcze, w Twoje ręce składam mego ducha. Po tych słowach wydał ostatnie tchnienie.” Łukasza 23:46

Prostota tych słów kieruje nas ku prawdom, które sięgają głębi naszej duszy.

Łukasz, z dbałością o szczegóły, „opisuje po kolei” ukrzyżowanie Jezusa – co, jak wyjaśnia na początku swojej Ewangelii, jest wynikiem starannych badań i zostało napisane tak, aby czytelnicy „mieli pewność co do wiarygodności spraw, które wam wyłożono” (Łukasza 1:3-4). Nie stara się pisać z patosem. Zamiast tego pisze tak, abyśmy mogli zrozumieć prawdę. I tak oddech umierającego Jezusa jest dla nas opisany w prostym zdaniu: „wydał ostatnie tchnienie.”

Łukasz chce, abyśmy skupili się na kontroli Jezusa nad Jego ostatnim oddechem. Zdecydował się oddać swojego ducha w kochające ręce Ojca. Wiedział, że Jego dzieło zostało wykonane. Grzech został zapłacony, zasłona została rozdarta, a Jego lud mógł wejść w wieczną obecność Ojca. W połączeniu ze wszystkim, co Jezus powiedział przed ukrzyżowaniem, Jego ostatnie słowa obalają pogląd, że Jego śmierć była po prostu bezradną ofiarą obciążoną okrutnymi okolicznościami. Kilka miesięcy wcześniej powiedział swoim uczniom, że idzie do Jerozolimy i że „Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i ... musi zostać zabity” (Łukasza 9:22). Jan mówi nam, że wyjaśnił im: „Ja oddaję swoje życie, by następnie je odzyskać. Nikt nie odbiera mi życia. Oddaję je z własnej woli. Mam prawo je oddać i mam prawo je odzyskać” (Jana 10:17-18).

Jezus poszedł na krzyż nie bezradnie, ale dobrowolnie. Zgodnie z zamysłem Ojca wybrał dokładnie moment, w którym miał oddać życie za swoje owce (Jana 10:11). Widzimy więc tutaj samego Autora życia, który dobrowolnie wydaje ostatnie tchnienie i przypomina nam o swoim absolutnym autorytecie, a także o swojej niewyczerpanej miłości. ,,Wydał ostatnie tchnienie", abyś mógł odetchnąć świeżym, oczyszczonym powietrzem, które zostało ci udostępnione w chwili, gdy narodziłeś się na nowo. „Wydał ostatnie tchnienie”, abyś pewnego dnia stanął w odnowionym stworzeniu i oddychał powietrzem płucami, które nigdy nie ulegną rozkładowi ani zniszczeniu. Ten, który ma władzę nad powietrzem, którym oddychasz, suwerennie wydał ostatnie tchnienie. Jest godzien jedynie twojej chwały i uwielbienia.

• W jaki sposób Bóg wzywa mnie do myślenia w inny sposób?
• Jak Bóg porządkuje pożądania mojego serca?
• Do czego wzywa mnie dzisiaj Bóg?