Człowiek na środkowym krzyżu: siedmiodniowy wielkanocny plan czytaniaPrzykład

BOSKI WANDALIZM

„Była wówczas mniej więcej dwunasta w południe. Aż do piętnastej całą ziemię ogarniał mrok ze względu na zaćmione słońce. Zasłona przybytku rozdarła się na dwoje.” Łukasza 23:44-45

W miarę rozwoju służby Jezusa, jednym z największych zmartwień żydowskiego establishmentu religijnego było to, że twierdził On, iż zniszczy świątynię i wzniesie ją ponownie w ciągu trzech dni (Jana 2:19). Rzeczywiście, był to jeden z głównych zarzutów skierowanych przeciwko Niemu (Marka 14:58). Kiedy Jezus był na krzyżu, przechodnie szydzili i wyśmiewali Go, krzycząc: „Ty, co burzysz świątynię i stawiasz ją w trzy dni, ratuj samego siebie, jeśli jesteś Synem Boga. Zejdź z krzyża!” (Mateusza 27:40). Ale On pozostał, wisząc na krzyżu, w ciemności.

Wtem, pośród ciemności i ukrzyżowania, nagle wydarzyło się coś tajemniczego i zupełnie nieoczekiwanego: Sam Bóg zbezcześcił świątynię.

„Zasłona przybytku rozdarła się na dwoje” – mówi nam Łukasz. Była to zasłona, która wisiała w świątyni i symbolicznie zagradzała drogę do Bożej obecności. Był to wielki znak, że niedoskonali ludzie nie mogli przebywać w tej samej przestrzeni co święty Bóg. Przez cały Stary Testament każdy, kto ośmielił się wejść w Bożą obecność bez przestrzegania obrzędowych rytuałów oczyszczania i składania niezbędnych ofiar, umierał (na przykład Księga Liczb 3: 2-4). Ale teraz, nagle, gdy Jezus był na krawędzi śmierci, ten symbol ograniczającej wyłączności został zniszczony. Niszcząc go, Bóg ogłosił, że stary kapłański rytuał wejścia do Jego obecności został zniesiony, a bariera grzechu oddzielająca ludzkość od ich Stwórcy została zniszczona. Nie ma już potrzeby utrzymywania dystansu od Boga. Zamiast tego, „dzięki krwi Jezusa mamy odwagę wkroczyć do miejsca najświętszego nowo utworzoną i żywą drogą, którą nam utorował poprzez zasłonę, czyli przez swoje ciało.” (Hebrajczyków 10:19-20)

Nasz dostęp do Boga nie jest ograniczony do świątyni, kościoła lub jakiegokolwiek innego budynku, ani nie musi odbywać się za pośrednictwem jedynie ludzkiego kapłana lub guru. Nie, 2000 lat temu Bóg wkroczył w historię, aby ustanowić bezpośredni dostęp do Siebie poprzez Jezusa. Teraz jest „jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. On siebie samego złożył na okup za wszystkich” (1 Tymoteusza 2:5-6). Rozdarcie zasłony świątynnej na dwie części było boskim wandalizmem w twoim imieniu! Kapłani i rytuały już cię nie powstrzymują. Są niepotrzebne. Zamiast tego możesz przyjść do Boga taki, jaki jesteś, pewny przyjęcia, miłosierdzia i pomocy, a wszystko to dzięki Jezusowi.

• W jaki sposób Bóg wzywa mnie do myślenia w inny sposób?
• Jak Bóg porządkuje pożądania mojego serca?
• Do czego mnie dzisiaj wzywa Bóg?