Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Ze wszystkich swoich uczniów Jezus powołuje na przywódców dwunastu mężczyzn, a liczba ta nie jest przypadkowa. Jezus celowo wybiera dwunastu jako znak, że przyszedł, by odkupić dwanaście plemion Izraela poprzez stworzenie nowego. Na pierwszy rzut oka jednak nie wygląda, aby to nowe plemię Izraela było znacząco lepsze. Jezus wybiera różnorodną grupę ludzi: wykształconych i niewykształconych, bogatych i biednych. Powołuje nawet byłego celnika, który pracował dla rzymskich okupantów i dawnego buntownika (zelotę), którzy walczył z rzymską okupacją! Miłość Boga do odtrąconych i biednych zbliża do siebie tych, którzy w innym przypadku mogliby się nie spotkać. Wyglądałoby, jakby nigdy nie mogli się porozumieć, ale ci zaprzysięgli wrogowie pozostawiają całe swoje dotychczasowe życie, by pójść za Jezusem i głosić nowy porządek świata, w którym są powołani do pojednania i życia w jedności. 

Łukasz pokazuje nam, na czym polega ten nowy porządek świata poprzez nauki Jezusa o odwróconym Królestwie. Jezus naucza, że błogosławieni są ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie i błogosławieni są ci, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. W nowym porządku świata uczniowie są powołani, by kochać swoich nieprzyjaciół, a także do bycia zaskakująco szczodrym wobec ludzi, których nie lubią, do okazywania miłosierdzia i przebaczania. I ten radykalny sposób na życie nie jest tylko czymś, o czym Jezus mówi. Daje przykład swoim postępowaniem, a miłość do swoich nieprzyjaciół okazuje składając ostateczną ofiarę — oddając za nich swoje życie.