Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Wielu Żydów miało bardzo konkretne oczekiwania wobec Mesjasza. Sądzili, że zapowiadany Król obejmie tron i wybawi ich od ucisku ze strony Rzymian. Kiedy więc pojawił się Jezus, który zadawał się z ludźmi z marginesu i z pokorą głosił nadejście Królestwa Bożego, wielu nie uznało w Nim Mesjasza, a nawet gwałtownie sprzeciwiali się Jego panowaniu. Jak na ironię, ich sprzeciw stał się narzędziem, którym posłużył się Bóg do ustanowienia rządów Jezusa. A poprzez ukrzyżowanie, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie, Jezus wstąpił na tron w niebie jako Król Żydów i wszystkich narodów. W następnym fragmencie Łukasz opowiada nam o przeżyciach Pawła podczas głoszenia dobrej nowiny w Tesalonikach, Berei i Atenach. 

W Tesalonikach Paweł zademonstrował na przykładach z Pisma, że prorocy zawsze mówili, że Mesjasz będzie musiał cierpieć i powstać z martwych, aby rządzić jako Król. Paweł wskazał, że Jezus odpowiadał opisom zawartym w proroctwach i wielu dało się przekonać. Gdy liczba jego słuchaczy rosła, niektórzy zazdrośni Żydzi podburzyli wpływowych ludzi w mieście, oskarżając Pawła o wywracanie świata do góry nogami i zapowiadanie panowania nowego Króla. Rzymskie kolonie nie chciały drażnić imperatora, było to więc bardzo poważne oskarżenie, które mogło stać się powodem wydania wyroku śmierci. Paweł został więc wysłany z Tesalonik, by głosić dobrą nowinę o Królestwie Jezusa w Berei. Gdy tam przebywał, znalazł ludzi, którzy chcieli go słuchać i badać Pismo, aby upewnić się, że jego posłannictwo jest z nim zgodne. Wiele osób w Berei zaczęło podążać za Jezusem, jednak misja Pawła została przerwana, gdy kilku Żydów z Tesalonik przybyło aż do Berei, by go stamtąd wypędzić. To spowodowało, że Paweł przeniósł się do Aten, gdzie nauczał na Areopagu, wyjaśniając słuchaczom prawdziwą tożsamość ich „nieznanego boga” i znaczenie zmartwychwstania Jezusa.