Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Gdy Paweł przybywa do Cezarei, zostaje oddany pod sąd namiestnika Feliksa. Przedstawia mu swoją sprawę, mówiąc, że pokłada nadzieję w Bogu Izraela i wierzy w zmartwychwstanie umarłych, tak samo, jak jego oskarżyciele. Feliks nie znajduje żadnego powodu, by go potępić, ale nie wie też, co z nim zrobić, zatrzymuje go więc w więzieniu na dwa lata bez wyroku. Gdy Paweł przebywa w więzieniu, żona Feliksa postanawia wysłuchać jego nauk o Jezusie. Feliks również przychodzi, by ich wysłuchać i przerażają go implikacje nauki o Królestwie Jezusa. Unika wdawania się w polemikę, lecz regularnie wzywa Pawła w nadziei, że otrzyma od niego łapówkę. Feliksa zastępuje ostatecznie Poncjusz Festus i sprawa Pawła zostaje ponownie przedstawiona Żydom, którzy wciąż pragną jego śmierci. Apostoł utrzymuje, że jest niewinny, a Festus pyta, czy chce udać się do Jerozolimy, by tam stanąć przed sądem. Paweł nie zgadza się jednak i obstaje przy tym, że chce być sądzony w Rzymie przed Cezarem. Festus przychyla się do jego prośby. Zgodnie z zapowiedzią Jezusa (Dzieje 23:11) Paweł będzie świadczył o Nim w Rzymie.