Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Kontynuując podróż do Jerozolimy Paweł zatrzymuje się po drodze, odwiedzając rosnące wspólnoty naśladowców Jezusa. Dowiadują się o jego zamiarze udania się do stolicy i sprzeciwiają się temu. Błagają, by tego nie robił, gdyż są przekonani, że zostanie tam uwięziony lub zabity. Paweł jest jednak gotów umrzeć za to, w co wierzy, nie przerwa więc podróży. Gdy przybywa do Jerozolimy, postępuje zgodnie żydowską tradycją, co pozwala innym zobaczyć, że nie występuje przeciwko Żydom. Jest on pobożnym Żydem, który kocha Boga swoich ojców i oddałby życie za swoich współziomków. Żydzi jednak dostrzegają wyłącznie gorszące ich relacje Pawła z nie-Żydami. Odrzucają jego przesłanie i wyrzucają ze świątyni, a potem usiłują go śmiertelnie pobić. 

Do Rzymian dociera wiadomość, że w Jerozolimie sytuacja wymyka się spod kontroli i przybywają w samą porę, by uratować Pawła przed śmiercią. Żołnierze zabierają go z dala od rozjuszonego tłumu, a on przekonuje trybuna, by pozwolił mu zwrócić się do prześladowców. Wciąż posiniaczony i zakrwawiony po pobiciu Paweł staje więc na schodach i odważnie dzieli się swoim przesłaniem. Mówi po hebrajsku, aby pokazać swoją przynależność do ludu, który nastawał na jego życie i przekonać swoich przeciwników. Słuchają uważnie każdego szczegółu do momentu, gdy zaczyna mówić o tym, że Bóg pragnie włączyć pogan (nie-Żydów) do swojego planu odkupienia. Wówczas tłum zaczyna wykrzykiwać groźby śmierci pod jego adresem. Narasta chaos, a rzymski dowódca nie może zrozumieć, czemu Żydów tak bardzo rozjuszyło mówienie o poganach. Dowódca dochodzi do wniosku, że musi chodzić o coś innego, nakazuje więc wydobycie z Pawła zeznań na torturach. On sprzeciwia się jednak takiemu bezprawnemu traktowaniu, informując, że jest obywatelem rzymskim. Dowódca uświadamia sobie, że może mieć kłopoty z tego powodu, Paweł zostaje więc szybko zwolniony z aresztu i odprowadzony pod strażą na przesłuchanie w obecności arcykapłanów, którzy go oskarżali.