Rodzic niedoskonałyPrzykład

Znaczenie bycia konsekwentnym 

Kiedy trzymamy w ramionach nasze dziecko po raz pierwszy, przepełnia nas zachwyt, gdyż wydaje się nam, iż jest ono doskonałe. Czas mija, noworodek staje się niemowlakiem, potem przedszkolakiem i ani się nie spostrzeżemy, a mamy nastolatka. Podobnie, nie zajmie nam wiele czasu dostrzec, iż nasz „doskonały” noworodek ma także swój umysł. Pewnego dnia, z pełną mocą uświadamiamy sobie, że nasze dziecko ma także grzeszną naturę, a my nie do końca wiemy, jak sobie z nią poradzić.

Kiedy nasze dzieci coś zawalą, najważniejszą rzeczą, jaką możemy zrobić, jest upewnić się, że wiedzą, iż je kochamy. Drugą z kolei jest obdarzenie ich darem konsekwencji. Mało kto z nas je lubi, ale wszyscy ich potrzebujemy. Jeśli pragniemy, aby nasze dzieci zmierzyły się z konsekwencjami swoich czynów, powinniśmy rozważyć kilka, poniższych kwestii:

Konieczność konsekwencji
List do Galacjan 6:8 mówi: „Kto sieje dla swojego ciała, z ciała będzie żął skażenie...”. Kiedy nasze dzieci dokonają kiepskiego wyboru, to najlepszym sposobem, aby wyciągnęły z tego jakąś lekcję i wzrosły w mądrości, jest dać im doświadczyć konsekwencji podjętej decyzji. Nie można przecenić wartości wzrastania w bólu doświadczania konsekwencji, jako że częstokroć takie doświadczenie, zniechęca nasze dzieci do podejmowania bardziej szkodliwych wyborów w przyszłości. Jednocześnie, mamy wspaniałą okazję do pokazania im, czym jest łaska, dając im spokój. Ale to nie powinno zdarzać się zbyt często.

Stosowność konsekwencji
Następujące pytanie: „Czy kara jest współmierna do winy?” jest czymś, co zawsze powinniśmy rozważyć, gdy planujemy wyciągać konsekwencje wobec zachowania naszych dzieci. Nie chcemy, aby były one zbyt małe, ale też nie powinny być zbyt duże. Jeśli nasze dziecko skłamie, a my damy mu szlaban na miesiąc, to konsekwencja tego zachowania jest nie tylko zbyt duża, ale może także nie być stosowna do winy. Z drugiej strony, gdy nasze dziecko wszczyna w szkole bójkę, a my zabierzemy mu konsolę na jeden dzień, to najprawdopodobniej nie wyniesie żadnej lekcji ze wspomnianej sytuacji. Mądrym jest wyciągać takie konsekwencje, które w najlepszy możliwy sposób pomogą naszym dzieciom nauczyć się, że dane zachowanie było po prostu złe.

Czas trwania konsekwencji 
Kiedy nasze dzieci podejmą złe decyzje, to często zdarza się, iż reagujemy przesadnie, obciążając ich konsekwencjami, których długość trwania nie jest dostosowana do wieku. Im dziecko jest młodsze, tym nasza reakcja powinna trwać krócej. Lecz nawet i wobec nastolatków powinniśmy raczej skracać, niż wydłużać czas trwania konsekwencji danego zachowania. Robimy to dlatego, iż pragniemy, aby nasze dzieci miały możliwość poprawienia się i ponownego podjęcia danej decyzji, lecz tym razem właściwie.

W szczególności trudne jest stawianie naszych dzieci przed konsekwencjami ich zachowań, gdy już na początku szczerze żałują swojego zachowania. Powinnyśmy jednak mieć na uwadze ich przyszłą osobowość, a nie jedynie stan obecny. List do Galacjan 6:9 mówi: „Bądźmy niestrudzeni w szlachetnym postępowaniu. Jeśli w nim wytrwamy, czeka nas czas wielkich żniw”. Nasze rodzicielstwo nie jest oparte jedynie na doczesnej wygodzie, ale musi być spójnym, trwałym procesem wychowania naszych dzieci, tak aby stały się szanowanymi, odpowiedzialnymi i niezależnymi dorosłymi. Kiedy unikamy stawiania naszych dzieci przed konsekwencjami ich zachowań, wtedy sabotujemy ich dorosłą przyszłość.