Zmaganie się ze stanami lękowymiPrzykład

Dlaczego Bóg dopuszcza do stanów lękowych?

To bardzo dobre pytanie. Bardzo chciałbym ci udzielić dobrej odpowiedzi. Mogę ci podać parę powodów, dla których Bóg może dopuszczać stany lękowe, ale wszystkie będą tylko moimi przypuszczeniami. A więc, zamiast odpowiadać na pytanie dlaczego Bóg do nich dopuszcza, chcę, abyś spojrzał na to, co Bóg może przez nie uczynić. 

Uwielbiam ten cytat: “Obecność stanów lękowych jest nieunikniona, ale uwięzienie, które one przynoszą, jest tak naprawdę wyborem”.

Czasami, zadając sobie pytanie “dlaczego” stajemy się sfrustrowani, zagubieni i jakby zaklinowani w jednym miejscu. "Dlaczego?" - pewnie spytasz (rozumiesz, o co mi chodzi?). Przez to, że jest parę pytań “dlaczego”, nie możemy poznać odpowiedzi. A więc, zostawmy za sobą pytanie "dlaczego" i zacznijmy pytać "co" Bóg może uczynić przez nasze stany lękowe. 

W drugim dniu tego planu podzieliłem się doświadczeniem, związanym ze stanami lękowymi, które dotyczyły mnie i mojej żony. Uwierz mi, że było mnóstwo pytań "dlaczego", gdy to wszystko się działo. Na przykład: "Dlaczego dopuściłeś, aby to nas spotkało? Oboje Cię kochamy i służymy Ci najlepiej, jak tylko potrafimy. Modlimy się i modlimy o uzdrowienie. Dlaczego nie odpowiadasz na nasze modlitwy? Robimy wszystko co w naszej mocy, aby nie było stanów lękowych, a one nie odchodzą. Dlaczego wciąż jesteśmy przez to wszystko doświadczani?". 

Te pytania prowadziły tylko do jeszcze większej frustracji i rosnącego rozgoryczenia. Kiedy podjęliśmy decyzję, aby zacząć stawiać pytanie: "Okej Boże,co Ty w tym wszystkim czynisz?”, zaczęliśmy widzieć cudowne rzeczy, których byśmy nie mieli bez tego problemu. Zauważyliśmy, że Bóg sprawił, że ból pochodzący ze stanów lękowych przybliżył nas do siebie i do Niego. Moja żona i ja musieliśmy nauczyć się bardzo dobrze komunikować, aby służyć sobie z pokorą i wspierać się, kiedy jedno z nas borykało się z problemami. Nasze modlitwy do Boga stały się tak szczere, jak nigdy dotąd. 

Zaczęliśmy doświadczać prawdziwości słów, że co nas nie zabije, to nas wzmocni. 

“Obecność stanów lękowych jest nieunikniona, ale uwięzienie, które one przynoszą, jest tak naprawdę wyborem”. 

Kiedy czujesz się, jakbyś był w więzieniu, to tak łatwo skupić się na kratach, które są wokół ciebie, że przestajesz widzieć to, co Bóg chce w tobie uczynić. 

Paweł był kimś, kto wiedział bardzo dobrze, jak to jest być uwięzionym. "Jak to?" - pewnie zapytasz. Ponieważ spędził parę lat dosłownie w zamknięciu przez to, że wierzył w Jezusa. Paweł jest jednym z tych, który przeżywał to, co my rzeczywiście czujemy - będąc jakby w więzieniu przez stany lękowe. On też to czuł. Doświadczył tego. Żył z tym. A przez to wszystko, kiedy czytamy jego słowa, to nie słyszymy kogoś, kto ma wszystkie odpowiedzi, ale czujemy, że on nam współczuje. 

Wyzwanie: Zacznij zadawać pytanie: “Boże, co Ty próbujesz uczynić przez moje stany lękowe?”.