Listy Nowego Testamentu i Dzieje Apostolskie

Dzieje Apostolskie

Psalmy

List do Rzymian

Stary Testament – Prorocy więksi

Objawienie św. Jana

1 List do Koryntian

Hebrajczyków

Ewangelia Łukasza

Przypowieści Salomona

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="MAT.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">Mateusza 4</div><div class="s1">Czas pr&#243;by</div><div class="p"> 1Nast&#281;pnie Duch poprowadzi&#322; Jezusa na wy&#380;ynne pustkowie, aby zosta&#322; poddany pr&#243;bie przez diab&#322;a. 2Jezus po&#347;ci&#322; tam czterdzie&#347;ci dni i czterdzie&#347;ci nocy, i by&#322; ju&#380; g&#322;odny. 3Wtedy zbli&#380;y&#322; si&#281; do Niego kusiciel i powiedzia&#322;: Skoro jeste&#347; Synem Boga, naka&#380; tym kamieniom, aby zamieni&#322;y si&#281; w chleb. 4Jezus odpowiedzia&#322;: Jest napisane: Cz&#322;owiekowi do &#380;ycia potrzebny jest nie tylko chleb, ma on si&#281; te&#380; posila&#263; ka&#380;dym s&#322;owem pochodz&#261;cym z ust Boga.</div><div class="p"> 5Wtedy diabe&#322; zabra&#322; Go ze sob&#261; do &#347;wi&#281;tego miasta i postawi&#322; na szczycie &#347;wi&#261;tyni. 6Skoro jeste&#347; Synem Boga, skocz st&#261;d w d&#243;&#322; &#8212; namawia&#322;. &#8212; Przecie&#380; napisano:</div><div class="q"> On swym anio&#322;om poleci ci&#281; strzec</div><div class="q"> i b&#281;d&#261; ci&#281; nosi&#263; na r&#281;kach,</div><div class="q"> by&#347; czasem swojej stopy nie urazi&#322; o kamie&#324;. # 4:6 Sparafrazowany cytat za G. </div><div class="p"> 7Jezus mu odpowiedzia&#322;: Napisano jednak tak&#380;e: Nie b&#281;dziesz wystawia&#322; na pr&#243;b&#281; Pana, swego Boga.</div><div class="p"> 8Potem zn&#243;w diabe&#322; zabra&#322; Jezusa na bardzo wysok&#261; g&#243;r&#281;. Pokaza&#322; Mu stamt&#261;d wszystkie kr&#243;lestwa &#347;wiata w ca&#322;ej ich okaza&#322;o&#347;ci 9i zaproponowa&#322;: Dam Ci to wszystko, je&#347;li tylko upadniesz przede mn&#261; i z&#322;o&#380;ysz mi pok&#322;on. 10W&#243;wczas Jezus skierowa&#322; do niego s&#322;owa: Odejd&#378;, szatanie! Gdy&#380; jest napisane: Panu, swojemu Bogu, b&#281;dziesz oddawa&#322; pok&#322;on i s&#322;u&#380;y&#322; jedynie Jemu. 11Wtedy diabe&#322; zostawi&#322; Go, a zbli&#380;yli si&#281; anio&#322;owie i s&#322;u&#380;yli Mu.</div><div class="s1">Og&#322;oszenie blisko&#347;ci Kr&#243;lestwa</div><div class="p"> 12Gdy Jezus us&#322;ysza&#322;, &#380;e Jan trafi&#322; do wi&#281;zienia, przeni&#243;s&#322; si&#281; do Galilei. 13Po opuszczeniu za&#347; Nazaretu zamieszka&#322; w Kafarnaum, nad morzem, w granicach Zabulona i Neftalego. 14W ten spos&#243;b wype&#322;ni&#322;y si&#281; s&#322;owa proroka Izajasza:</div><div class="q"> 15 Ziemia Zebulona i ziemia Naftalego,</div><div class="q"> droga morska, Zajordanie, Galilea pogan &#8212; </div><div class="q"> 16 lud tkwi&#261;cy w ciemno&#347;ci zobaczy&#322; wielkie &#347;wiat&#322;o,</div><div class="q"> kt&#243;re wzesz&#322;o mieszka&#324;com mrocznej krainy &#347;mierci.</div><div class="p"> 17Nast&#281;pnie Jezus zacz&#261;&#322; g&#322;osi&#263;: Opami&#281;tajcie si&#281;, gdy&#380; Kr&#243;lestwo Niebios jest blisko.</div><div class="s1">Powo&#322;anie pierwszych uczni&#243;w</div><div class="p"> 18Przechadzaj&#261;c si&#281; wzd&#322;u&#380; Jeziora Galilejskiego, Jezus zobaczy&#322; dw&#243;ch braci. Byli to Szymon, zwany Piotr, i Andrzej, jego brat. Zarzucali oni sieci, gdy&#380; byli rybakami. 19Chod&#378;cie za Mn&#261; &#8212; zawo&#322;a&#322; do nich Jezus &#8212; uczyni&#281; was rybakami ludzi! 20Na te s&#322;owa bez wahania pozostawili sieci i poszli za Nim. 21Nieco dalej Jezus dostrzeg&#322; innych dw&#243;ch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana. Ci, wraz ze swoim ojcem, naprawiali w &#322;odzi sieci. Ich r&#243;wnie&#380; powo&#322;a&#322;. 22Oni tak&#380;e pozostawili &#322;&#243;d&#378; oraz swojego ojca i natychmiast poszli za Nim.</div><div class="s1">G&#322;os dobrej nowiny w Galilei</div><div class="p"> 23W&#243;wczas Jezus zacz&#261;&#322; chodzi&#263; po ca&#322;ej Galilei. Naucza&#322; w tamtejszych synagogach, g&#322;osi&#322; dobr&#261; nowin&#281; o Kr&#243;lestwie i uzdrawia&#322; wszelkie choroby oraz wszelkie ludzkie niedomagania. 24Wie&#347;&#263; o Nim rozesz&#322;a si&#281; po ca&#322;ej Syrii. Sprowadzano zatem do Niego wszystkich, kt&#243;rzy si&#281; &#378;le czuli, cierpieli na r&#243;&#380;nego rodzaju choroby, kt&#243;rych trapi&#322;y b&#243;le, byli dr&#281;czeni przez demony, epilepsj&#281; i parali&#380;, a On ich uzdrawia&#322;. 25Tak to pod&#261;&#380;a&#322;y za Nim wielkie t&#322;umy ludzi z Galilei i Dekapolis, z Jerozolimy, Judei i z Zajordania.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="LUK.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">&#321;ukasza 4</div><div class="s1">Czas pr&#243;by</div><div class="p"> 1Nast&#281;pnie Jezus pe&#322;en Ducha &#346;wi&#281;tego wr&#243;ci&#322; znad Jordanu i wiedziony przez Ducha chodzi&#322; po pustyni, 2gdzie przez czterdzie&#347;ci dni diabe&#322; poddawa&#322; Go pr&#243;bie. W tych dniach nic nie jad&#322;, a gdy dobieg&#322;y ko&#324;ca, odczu&#322; g&#322;&#243;d. 3Wtedy diabe&#322; podsun&#261;&#322; Mu pomys&#322;: Skoro jeste&#347; Synem Boga, powiedz temu kamieniowi, aby zamieni&#322; si&#281; w chleb. 4Jezus odpowiedzia&#322;: Napisano: Cz&#322;owiekowi do &#380;ycia potrzebny jest nie tylko chleb.</div><div class="p"> 5Potem diabe&#322; wyprowadzi&#322; Go na g&#243;r&#281;, gdzie w u&#322;amku sekundy pokaza&#322; Mu wszystkie kr&#243;lestwa zamieszka&#322;ego &#347;wiata. 6Zaproponowa&#322;: Tobie dam ca&#322;&#261; w&#322;adz&#281; i chwa&#322;&#281; tych kr&#243;lestw, poniewa&#380; mnie zosta&#322;a przekazana i daj&#281; j&#261;, komu zechc&#281;. 7Je&#347;li wi&#281;c Ty si&#281; przede mn&#261; pok&#322;onisz &#8212; wszystko b&#281;dzie Twoje. 8Jezus odpowiedzia&#322;: Napisano: Panu, twojemu Bogu, b&#281;dziesz oddawa&#322; pok&#322;on i tylko Jemu b&#281;dziesz s&#322;u&#380;y&#322;.</div><div class="p"> 9W ko&#324;cu diabe&#322; zaprowadzi&#322; Go do Jerozolimy, postawi&#322; na szczycie &#347;wi&#261;tyni i powiedzia&#322; do Niego: Skoro jeste&#347; Synem Boga, skocz st&#261;d w d&#243;&#322;. 10Przecie&#380; napisano:</div><div class="q"> On swym anio&#322;om poleci ci&#281; strzec,</div><div class="p"> 11oraz:</div><div class="q"> B&#281;d&#261; ci&#281; nosi&#263; na r&#281;kach,</div><div class="q"> by&#347; czasem swojej stopy</div><div class="q"> nie urazi&#322; o kamie&#324;. # 4:11 Sparafrazowany cytat za G. </div><div class="p"> 12Jezus odpar&#322;: Powiedziano: Nie b&#281;dziesz wystawia&#322; na pr&#243;b&#281; Pana, twojego Boga.</div><div class="p"> 13Gdy czas pr&#243;by dobieg&#322; ko&#324;ca, diabe&#322; odst&#261;pi&#322; od Niego w oczekiwaniu na kolejn&#261; sposobno&#347;&#263;.</div><div class="s1">Jezus w Galilei</div><div class="p"> 14Potem Jezus zawr&#243;ci&#322; w mocy Ducha do Galilei, a wie&#347;&#263; o Nim roznios&#322;a si&#281; szeroko po okolicy. 15On za&#347;, chwalony przez wszystkich, naucza&#322; w miejscowych synagogach.</div><div class="s1">Jezus wzgardzony w Nazarecie</div><div class="p"> 16Tak te&#380; przyszed&#322; do Nazaretu, gdzie si&#281; wychowa&#322;. W dzie&#324; szabatu, zgodnie ze swoim zwyczajem, wszed&#322; do synagogi i zg&#322;osi&#322; si&#281; do czytania. 17Podano Mu zw&#243;j z proroctwem Izajasza, On za&#347; rozwin&#261;&#322; zw&#243;j i odnalaz&#322; miejsce, gdzie by&#322;o napisane:</div><div class="q"> 18 Duch Pana spoczywa na mnie,</div><div class="q"> Ten, kt&#243;ry nama&#347;ci&#322; mnie,</div><div class="q"> abym ubogim ni&#243;s&#322; dobr&#261; nowin&#281;;</div><div class="q"> kt&#243;ry pos&#322;a&#322; mnie,</div><div class="q"> abym wi&#281;&#378;niom g&#322;osi&#322; wyzwolenie,</div><div class="q"> niewidz&#261;cym przejrzenie,</div><div class="q"> zgn&#281;bionych wypu&#347;ci&#322; na wolno&#347;&#263; &#8212;</div><div class="q"> 19 abym og&#322;osi&#322; rok Pa&#324;skiej przychylno&#347;ci.</div><div class="p"> 20Po przeczytaniu zwin&#261;&#322; zw&#243;j, odda&#322; go s&#322;udze i usiad&#322;, a wszyscy obecni w synagodze skierowali na Niego wzrok. 21Wtedy zacz&#261;&#322; do nich m&#243;wi&#263;: Dzi&#347; jeste&#347;cie &#347;wiadkami spe&#322;niania si&#281; s&#322;&#243;w tego proroctwa. 22Wszyscy potakiwali Mu, podziwiali pe&#322;ne &#380;yczliwo&#347;ci s&#322;owa#4:22 Lub: s&#322;owa &#322;aski. p&#322;yn&#261;ce z Jego ust, ale te&#380; m&#243;wili: Czy to nie jest syn J&#243;zefa? 23W&#322;a&#347;nie pod ich adresem Jezus powiedzia&#322;: Zapewne przytoczycie mi to przys&#322;owie: Lekarzu, poka&#380; na sobie, &#380;e tw&#243;j lek jest skuteczny. Dokonaj tak&#380;e tu, w swoim rodzinnym mie&#347;cie, tego wszystkiego, co &#8212; jak s&#322;yszeli&#347;my &#8212; zdarzy&#322;o si&#281; w Kafarnaum. 24Zapewniam was &#8212; ci&#261;gn&#261;&#322; dalej &#8212; &#380;aden prorok nie spotyka si&#281; z &#380;yczliwym przyj&#281;ciem w&#347;r&#243;d swoich. 25Wys&#322;uchajcie tej przykrej prawdy: Wiele by&#322;o wd&#243;w w Izraelu za dni Eliasza, kiedy to przez trzy i p&#243;&#322; roku panowa&#322;a susza i wielki g&#322;&#243;d ogarn&#261;&#322; ca&#322;&#261; ziemi&#281;, 26lecz do &#380;adnej z nich nie zosta&#322; pos&#322;any Eliasz, tylko do owdowia&#322;ej kobiety &#8212; w Sarepcie Sydo&#324;skiej. 27Wielu te&#380; by&#322;o tr&#281;dowatych w Izraelu za proroka Elizeusza, a jednak &#380;aden z nich nie zosta&#322; wyleczony, tylko Naaman &#8212; Syryjczyk. 28Na te s&#322;owa gniew wezbra&#322; we wszystkich zgromadzonych w synagodze. 29Zerwali si&#281;, wypchn&#281;li Jezusa z miasta i zawlekli a&#380; na kraw&#281;d&#378; g&#243;ry, na kt&#243;rej le&#380;a&#322;o ich miasto. Chcieli Go str&#261;ci&#263; w d&#243;&#322;, 30On jednak przeszed&#322; mi&#281;dzy nimi i oddali&#322; si&#281;.</div><div class="s1">S&#322;owa poparte moc&#261;: Uwolnienie op&#281;tanego</div><div class="p"> 31Zszed&#322; do Kafarnaum, miasta w Galilei. Tam ich naucza&#322; w dzie&#324; szabatu, 32a oni byli zdumieni Jego nauczaniem, poniewa&#380; swoje s&#322;owa wypowiada&#322; jako kto&#347; w&#322;adny spe&#322;ni&#263; to, o czym m&#243;wi.</div><div class="p"> 33By&#322; za&#347; w synagodze cz&#322;owiek maj&#261;cy w sobie ducha nieczystego, demona. Ten wrzasn&#261;&#322; z ca&#322;ej si&#322;y: 34Przesta&#324;! Nie wtr&#261;caj si&#281; w nasze sprawy, Jezusie z Nazaretu! Czy przyszed&#322;e&#347; nas zniszczy&#263;? Wiem, kim Ty jeste&#347;: &#346;wi&#281;tym Bo&#380;ym. 35Lecz Jezus skarci&#322; go s&#322;owami: Zamilcz i wyjd&#378; z niego! Wtedy demon rzuci&#322; op&#281;tanego na &#347;rodek i wyszed&#322; z niego, nie wyrz&#261;dzaj&#261;c mu &#380;adnej krzywdy. 36W&#243;wczas wszystkich obecnych ogarn&#281;&#322;o zdumienie. Zacz&#281;li zastanawia&#263; si&#281; mi&#281;dzy sob&#261;: C&#243;&#380; to za s&#322;owa! &#346;wiadomy swojej w&#322;adzy, z tak&#261; moc&#261; rozkazuje nawet duchom nieczystym &#8212; i wychodz&#261;? 37A wie&#347;&#263; o Nim szerokim echem rozchodzi&#322;a si&#281; po okolicznych miejscowo&#347;ciach.</div><div class="s1">Uzdrowienia w domu Piotra</div><div class="p"> 38Gdy wyszed&#322; z synagogi, wst&#261;pi&#322; do domu Szymona. A w&#322;a&#347;nie te&#347;ciow&#261; Szymona trawi&#322;a wysoka gor&#261;czka. Wstawili si&#281; wi&#281;c za ni&#261; u Niego. 39On za&#347; stan&#261;&#322; nad ni&#261;, nakaza&#322; gor&#261;czce ust&#261;pi&#263;, a ta j&#261; opu&#347;ci&#322;a. Wtedy kobieta niezw&#322;ocznie wsta&#322;a i zacz&#281;&#322;a im us&#322;ugiwa&#263;.</div><div class="p"> 40A gdy s&#322;o&#324;ce chyli&#322;o si&#281; ku zachodowi, wszyscy, kt&#243;rzy mieli u siebie ludzi dotkni&#281;tych r&#243;&#380;nymi chorobami, prowadzili ich do Niego. On za&#347; k&#322;ad&#322; na ka&#380;dego z nich r&#281;ce i uzdrawia&#322;. 41Z wielu te&#380; wychodzi&#322;y demony, kt&#243;re krzycza&#322;y: Ty jeste&#347; Synem Boga. On jednak nakazywa&#322; im milcze&#263; i nie pozwala&#322; im m&#243;wi&#263;, gdy&#380; wiedzia&#322;y, &#380;e jest Chrystusem.</div><div class="p"> 42Z nastaniem dnia wyszed&#322; i uda&#322; si&#281; na odosobnione miejsce. T&#322;umy jednak szuka&#322;y Go, znalaz&#322;y i pr&#243;bowa&#322;y Go zatrzyma&#263; &#8212; nie chcia&#322;y, by od nich odchodzi&#322;. 43Lecz On powiedzia&#322;: Innym miastom te&#380; pragn&#281; nie&#347;&#263; dobr&#261; nowin&#281; o Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym, gdy&#380; po to zosta&#322;em pos&#322;any. 44Dlatego g&#322;osi&#322; swe przes&#322;anie r&#243;wnie&#380; w synagogach Judei.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">Jana 4</div><div class="s1">Jezus, Samarytanka i dar wody &#380;ywej</div><div class="p"> 1Nast&#281;pnie, gdy Jezus dowiedzia&#322; si&#281;, &#380;e faryzeusze us&#322;yszeli, i&#380; zyskuje On wi&#281;cej uczni&#243;w i chrzci wi&#281;cej ni&#380; Jan &#8212; 2chocia&#380; sam Jezus nie chrzci&#322;, tylko Jego uczniowie &#8212; 3opu&#347;ci&#322; Jude&#281; i powr&#243;ci&#322; do Galilei.</div><div class="p"> 4W drodze do Galilei Jezus musia&#322; przej&#347;&#263; przez Samari&#281;. 5Po drodze mija&#322; samaryta&#324;skie miasteczko o nazwie Sychar, po&#322;o&#380;one obok pola, kt&#243;re Jakub przekaza&#322; swemu synowi J&#243;zefowi. 6Znajdowa&#322;a si&#281; tam studnia Jakuba. Jezus wi&#281;c, zm&#281;czony podr&#243;&#380;&#261;, usiad&#322; przy tej studni. By&#322;o samo po&#322;udnie. 7I wtedy z Samarii przysz&#322;a pewna kobieta. Chcia&#322;a zaczerpn&#261;&#263; wody. Jezus poprosi&#322;: Daj mi pi&#263;. 8Bo w&#322;a&#347;nie Jego uczniowie udali si&#281; do miasteczka na zakupy. 9Co si&#281; sta&#322;o? &#8212; zapyta&#322;a kobieta. &#8212; Ty, &#379;yd, prosisz mnie, Samarytank&#281;, o wod&#281;? (&#379;ydzi bowiem nie utrzymuj&#261; kontakt&#243;w z Samarytanami). 10Jezus odpowiedzia&#322;: Gdyby&#347; zna&#322;a dar Boga i wiedzia&#322;a, kim jest Ten, kt&#243;ry ci&#281; prosi: Daj mi pi&#263;, sama prosi&#322;aby&#347; Go, a On da&#322;by ci wody &#380;ywej. 11Panie &#8212; zauwa&#380;y&#322;a kobieta &#8212; nie masz nawet czerpaka, a studnia jest g&#322;&#281;boka. Sk&#261;d wi&#281;c masz t&#281; &#380;yw&#261; wod&#281;? 12Czy&#380;by&#347; Ty by&#322; wi&#281;kszy od naszego ojca Jakuba, kt&#243;ry nam da&#322; t&#281; studni&#281;, sam z niej pi&#322;, jego synowie i jego stada? 13Jezus odpowiedzia&#322;: Ka&#380;dy, kto pije t&#281; wod&#281;, zn&#243;w b&#281;dzie odczuwa&#322; pragnienie. 14Lecz ten, kto si&#281; napije mojej wody, nie zazna pragnienia na wieki. Woda, kt&#243;r&#261; Ja mu dam, stanie si&#281; w nim &#378;r&#243;d&#322;em wody tryskaj&#261;cej &#380;yciem wiecznym. 15Kobieta poprosi&#322;a: Panie, daj mi tej wody, abym ju&#380; wi&#281;cej nie czu&#322;a pragnienia i nie przychodzi&#322;a do tej studni. 16Jezus powiedzia&#322; do niej: Id&#378;, zawo&#322;aj swego m&#281;&#380;a i wr&#243;&#263; tutaj! 17W&#243;wczas kobieta wyzna&#322;a: Nie mam m&#281;&#380;a. Jezus na to: Dobrze m&#243;wisz. M&#281;&#380;a nie masz. 18Mia&#322;a&#347; bowiem pi&#281;ciu m&#281;&#380;&#243;w, a ten, kt&#243;rego teraz masz, nie jest twoim m&#281;&#380;em. Powiedzia&#322;a&#347; prawd&#281;. 19Panie &#8212; zauwa&#380;y&#322;a kobieta &#8212; widz&#281;, &#380;e jeste&#347; prorokiem. 20Nasi ojcowie na tej g&#243;rze oddawali cze&#347;&#263; Bogu; wy natomiast m&#243;wicie, &#380;e w Jerozolimie jest miejsce, gdzie nale&#380;y to czyni&#263;. 21Jezus powiedzia&#322;: Kobieto, wierz mi, nadchodzi godzina, gdy ani na tej g&#243;rze, ani w Jerozolimie nie b&#281;dziecie oddawali czci Ojcu. 22Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo zbawienie pochodzi od &#379;yd&#243;w. 23Lecz nadchodzi godzina, a w&#322;a&#347;ciwie nadesz&#322;a, gdy prawdziwi czciciele b&#281;d&#261; czcili Ojca w duchu i w prawdzie. Takich w&#322;a&#347;nie czcicieli Ojciec sobie szuka. 24B&#243;g jest Duchem, dlatego ci, kt&#243;rzy Go czcz&#261;, powinni to czyni&#263; w duchu i w prawdzie. 25Kobieta powiedzia&#322;a: Wiem, &#380;e ma przyj&#347;&#263; Mesjasz (to znaczy Chrystus). Gdy On przyjdzie, wszystko nam wyja&#347;ni. 26Jezus na to: Jestem Nim Ja, kt&#243;ry z tob&#261; rozmawiam.</div><div class="p"> 27Wtedy przyszli Jego uczniowie i byli zaskoczeni, &#380;e rozmawia z kobiet&#261;. &#379;aden jednak nie powiedzia&#322;: O co pytasz? ani: Dlaczego z ni&#261; rozmawiasz? 28Kobieta natomiast zostawi&#322;a sw&#243;j dzban, pobieg&#322;a do miasta i zacz&#281;&#322;a rozpowiada&#263;: 29Chod&#378;cie, zobaczcie cz&#322;owieka, kt&#243;ry mi powiedzia&#322; o wszystkim, co zrobi&#322;am. Czy to nie jest Chrystus? 30Wyszli zatem z miasta i ruszyli w Jego stron&#281;.</div><div class="s1">Prawdziwy pokarm: pe&#322;nienie woli Bo&#380;ej</div><div class="p"> 31Tymczasem uczniowie prosili Go: Nauczycielu, zjedz co&#347;. 32On im jednak odpowiedzia&#322;: Ja mam do jedzenia pokarm, kt&#243;rego wy nie znacie. 33Uczniowie pytali wi&#281;c siebie nawzajem: Czy kto&#347; Mu przyni&#243;s&#322; co&#347; do jedzenia? 34Wtedy Jezus powiedzia&#322;: Moim pokarmem jest wype&#322;nienie woli Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, i dokonanie Jego dzie&#322;a. 35Czy wy sami nie m&#243;wicie: Jeszcze cztery miesi&#261;ce do &#380;niw? Ot&#243;&#380; pos&#322;uchajcie: Podnie&#347;cie swoje oczy i przyjrzyjcie si&#281; polom &#8212; s&#261; ju&#380; dojrza&#322;e. 36Ju&#380; &#380;niwiarz odbiera zap&#322;at&#281; i zbiera plon na &#380;ycie wieczne, aby siewca cieszy&#322; si&#281; razem ze &#380;niwiarzem. 37Tak w&#322;a&#347;nie sprawdza si&#281; przys&#322;owie: Jeden sieje, a drugi &#380;nie. 38Ja was pos&#322;a&#322;em, aby&#347;cie &#380;&#281;li to, nad czym si&#281; nie trudzili&#347;cie. Inni wykonali ci&#281;&#380;k&#261; prac&#281;, a wy korzystacie z ich trudu.</div><div class="s1">Nawr&#243;cenia w&#347;r&#243;d Samarytan z Sychar</div><div class="p"> 39Co do Samarytan mieszkaj&#261;cych w miasteczku, to wielu uwierzy&#322;o w Niego dzi&#281;ki &#347;wiadectwu kobiety, kt&#243;ra rozg&#322;asza&#322;a: Powiedzia&#322; mi o wszystkim, co uczyni&#322;am. 40Gdy wi&#281;c przyszli do Niego, prosili, aby u nich pozosta&#322;. I pozosta&#322; tam dwa dni. 41Wielu te&#380; innych uwierzy&#322;o dzi&#281;ki Jego S&#322;owu. 42A do kobiety m&#243;wili: Wierzymy ju&#380; nie dzi&#281;ki twemu opowiadaniu. Teraz sami przekonali&#347;my si&#281;, &#380;e On naprawd&#281; jest Zbawc&#261; &#347;wiata.</div><div class="s1">Kolejny pobyt Jezusa w Galilei</div><div class="p"> 43Po up&#322;ywie dw&#243;ch dni Jezus odszed&#322; z Sychar do Galilei. 44Sam bowiem przyznawa&#322;, &#380;e we w&#322;asnej ojczy&#378;nie prorok nie ma powa&#380;ania. 45Gdy wi&#281;c przyszed&#322; do Galilei, spotka&#322; si&#281; z dobrym przyj&#281;ciem, poniewa&#380; Galilejczycy widzieli wszystko, co podczas &#347;wi&#281;ta uczyni&#322; w Jerozolimie, dlatego &#380;e oni r&#243;wnie&#380; uczestniczyli w obchodach.</div><div class="s1">Uzdrowienie dla ufaj&#261;cych S&#322;owu</div><div class="p"> 46Znowu zatem Jezus przyszed&#322; do Kany Galilejskiej, gdzie wcze&#347;niej przemieni&#322; wod&#281; w wino. W Kafarnaum natomiast mieszka&#322; pewien urz&#281;dnik kr&#243;lewski, kt&#243;rego syn chorowa&#322;. 47Gdy us&#322;ysza&#322;, &#380;e Jezus przyby&#322; z Judei do Galilei, uda&#322; si&#281; do Niego i prosi&#322;, aby wst&#261;pi&#322; i uzdrowi&#322; jego syna, kt&#243;ry by&#322; bliski &#347;mierci. 48Jezus powiedzia&#322; do niego: Je&#347;li nie zobaczycie znak&#243;w i cud&#243;w, na pewno nie uwierzycie. 49Urz&#281;dnik na to: Panie, wst&#261;p, zanim umrze moje dziecko. 50Id&#378; &#8212; powiedzia&#322; Jezus &#8212; tw&#243;j syn &#380;yje. Cz&#322;owiek ten uwierzy&#322; S&#322;owu, kt&#243;re skierowa&#322; do niego Jezus &#8212; i poszed&#322;. 51A gdy jeszcze by&#322; w drodze, jego s&#322;udzy wyszli mu naprzeciw m&#243;wi&#261;c, &#380;e jego dziecko &#380;yje. 52Zapyta&#322; ich wi&#281;c o godzin&#281;, w kt&#243;rej mu si&#281; polepszy&#322;o. Gor&#261;czka spad&#322;a mu wczoraj oko&#322;o godziny trzynastej#4:52 Lub: o si&#243;dmej, wed&#322;ug &#243;wczesnej rachuby czasu. &#8212; odpowiedzieli. 53W&#243;wczas ojciec skojarzy&#322;, &#380;e o tej w&#322;a&#347;nie godzinie Jezus go zapewni&#322;: Tw&#243;j syn &#380;yje. I uwierzy&#322; on sam oraz ca&#322;y jego dom. 54By&#322; to ju&#380; drugi znak, kt&#243;rego Jezus dokona&#322; po przyj&#347;ciu z Judei do Galilei.</div>
 </div>
 </div>
</div>

EwangeliePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany