Listy Nowego Testamentu i Dzieje Apostolskie

Dzieje Apostolskie

Psalmy

List do Rzymian

Stary Testament – Prorocy więksi

Objawienie św. Jana

1 List do Koryntian

Hebrajczyków

Ewangelia Łukasza

Przypowieści Salomona

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="MAT.7">
 <div class="label">7</div><div class="cl">Mateusza 7</div><div class="s1">O os&#261;dzaniu</div><div class="p"> 1Przesta&#324;cie os&#261;dza&#263;, aby&#347;cie nie zostali os&#261;dzeni. 2Bo normy, wed&#322;ug kt&#243;rych s&#261;dzicie, odnios&#261; i do was, a miar&#261;, kt&#243;r&#261; stosujecie, odmierz&#261; r&#243;wnie&#380; wam. 3Dlaczego widzisz drzazg&#281; w oku swojego brata, a belki we w&#322;asnym nie dostrzegasz? 4Albo jak mo&#380;esz powiedzie&#263; swemu bratu: Pozw&#243;l, &#380;e wyjm&#281; drzazg&#281; z twego oka, gdy belka tkwi w twoim w&#322;asnym? 5Ob&#322;udniku, usu&#324; najpierw belk&#281; z w&#322;asnego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyj&#261;&#263; drzazg&#281; z oka swego brata.</div><div class="s1">O granicach po&#347;wi&#281;cenia</div><div class="p"> 6Nie dawajcie psom tego, co &#347;wi&#281;te, i nie rzucajcie swoich pere&#322; przed wieprze, aby nie podepta&#322;y ich nogami, a potem nie odwr&#243;ci&#322;y si&#281; i was nie poszarpa&#322;y.</div><div class="s1">O pewno&#347;ci powodzenia</div><div class="p"> 7Pro&#347;cie, a b&#281;dzie wam dane. Szukajcie, a znajdziecie. Pukajcie, a otworz&#261; wam. 8Ka&#380;dy bowiem, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a kto puka, temu otworz&#261;. 9Czy jest po&#347;r&#243;d was taki cz&#322;owiek, kt&#243;ry &#8212; gdy syn go prosi o chleb &#8212; podaje mu kamie&#324;? 10Lub, gdy poprosi o ryb&#281;, podaje w&#281;&#380;a? 11Je&#347;li wi&#281;c wy, upadli ludzie, wiecie, jak dawa&#263; dobre dary swoim dzieciom, o ile&#380; bardziej wasz Ojciec, kt&#243;ry jest w niebie, da to, co dobre, tym, kt&#243;rzy Go prosz&#261;.</div><div class="s1">Z&#322;ota zasada</div><div class="p"> 12Wszystko zatem, co by&#347;cie chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czy&#324;cie. Do tego bowiem sprowadza si&#281; Prawo i Prorocy.</div><div class="s1">O rozwa&#380;nym wybieraniu</div><div class="p"> 13Wchod&#378;cie przez ciasn&#261; bram&#281;, gdy&#380; przestronna jest brama i szeroka droga, kt&#243;ra prowadzi do zguby, i wielu jest takich, kt&#243;rzy przez ni&#261; wchodz&#261;. 14Natomiast ciasna jest brama oraz w&#261;ska droga, kt&#243;ra prowadzi do &#380;ycia &#8212; i niewielu tych, kt&#243;rzy j&#261; znajduj&#261;.</div><div class="s1">O pozorach i owocach</div><div class="p"> 15Strze&#380;cie si&#281; fa&#322;szywych prorok&#243;w. Przychodz&#261; oni do was w owczej sk&#243;rze, wewn&#261;trz jednak s&#261; drapie&#380;nymi wilkami. 16Rozpoznacie ich po ich owocach. Bo czy zbiera si&#281; winogrona z cierni albo figi z ostu? 17Podobnie ka&#380;de dobre drzewo wydaje dorodne owoce, a drzewo zepsute &#8212; owoc bez warto&#347;ci. 18Dobre drzewo nie mo&#380;e wydawa&#263; marnych owoc&#243;w, a drzewo zepsute dorodnych. 19Ka&#380;de drzewo, kt&#243;re nie wydaje dorodnych owoc&#243;w, wycina si&#281; i wrzuca do ognia. 20Rozpoznacie ich zatem po ich owocach.</div><div class="s1">O poparciu s&#322;&#243;w czynami</div><div class="p"> 21Nie ka&#380;dy, kto si&#281; do Mnie zwraca: Panie, Panie, wejdzie do Kr&#243;lestwa Niebios. Wejdzie tam tylko ten, kto pe&#322;ni wol&#281; mojego Ojca, kt&#243;ry jest w niebie. 22W tym Dniu wielu mi powie: Panie, Panie, przecie&#380; prorokowali&#347;my w Twoim imieniu, w Twoim imieniu wyp&#281;dzali&#347;my demony i w Twoim imieniu dokonali&#347;my wielu cud&#243;w. 23W&#243;wczas im o&#347;wiadcz&#281;: Nigdy was nie pozna&#322;em. Odejd&#378;cie ode Mnie wy wszyscy, kt&#243;rzy dopuszczacie si&#281; bezprawia.#7:23 Cytat za G.</div><div class="p"> 24Ka&#380;dy wi&#281;c, kto s&#322;ucha moich s&#322;&#243;w i robi z nich u&#380;ytek, jest jak cz&#322;owiek m&#261;dry, kt&#243;ry sw&#243;j dom postawi&#322; na skale. 25Spad&#322; ulewny deszcz, wezbra&#322;y rzeki, zerwa&#322;y si&#281; wichry i uderzy&#322;y w ten dom, lecz on nie run&#261;&#322;, bo by&#322; zbudowany na skale. 26Ka&#380;dego natomiast, kto s&#322;ucha moich s&#322;&#243;w, lecz nie robi z nich u&#380;ytku, mo&#380;na por&#243;wna&#263; do cz&#322;owieka bezmy&#347;lnego, kt&#243;ry sw&#243;j dom zbudowa&#322; na piasku. 27Spad&#322; deszcz, wezbra&#322;y rzeki, powia&#322;y wiatry i uderzy&#322;y w ten dom, a on run&#261;&#322; i jego upadek by&#322; wielki.</div><div class="p"> 28Gdy Jezus sko&#324;czy&#322; m&#243;wi&#263;, t&#322;umy by&#322;y zdumione Jego nauczaniem. 29W odr&#243;&#380;nieniu od znawc&#243;w Prawa uczy&#322; bowiem jak kto&#347;, na kim spoczywa w&#322;adza.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="LUK.7">
 <div class="label">7</div><div class="cl">&#321;ukasza 7</div><div class="p"> 1Po zako&#324;czeniu swojego przem&#243;wienia do ludu Jezus uda&#322; si&#281; do Kafarnaum.</div><div class="s1">Przeci&#281;tny cz&#322;owiek z nieprzeci&#281;tn&#261; wiar&#261;</div><div class="p"> 2Tymczasem s&#322;uga pewnego setnika, bardzo przez niego ceniony, chorowa&#322; i bliski by&#322; &#347;mierci. 3Gdy setnik us&#322;ysza&#322; o Jezusie, pos&#322;a&#322; do Niego starszych &#380;ydowskich, prosz&#261;c Go, aby przyszed&#322; i uratowa&#322; jego s&#322;ug&#281;. 4Ci zjawili si&#281; u Jezusa i usilnie prosili: Zas&#322;uguje, aby&#347; spe&#322;ni&#322; jego pro&#347;b&#281;, 5bo kocha nasz nar&#243;d i sam zbudowa&#322; nam synagog&#281;. 6Jezus zatem wyruszy&#322; z nimi w drog&#281;. Gdy ju&#380; by&#322; niedaleko domu, setnik pos&#322;a&#322; przyjaci&#243;&#322; ze s&#322;owami: Panie, nie trud&#378; si&#281;, prosz&#281;. Nie jestem wart, aby&#347; wchodzi&#322; pod m&#243;j dach. 7Dlatego te&#380; nie uwa&#380;a&#322;em si&#281; za godnego, aby przyj&#347;&#263; do Ciebie. Ale powiedz tylko s&#322;owo, a m&#243;j s&#322;uga b&#281;dzie uzdrowiony. 8Ja bowiem jestem cz&#322;owiekiem podleg&#322;ym w&#322;adzy i mam pod sob&#261; &#380;o&#322;nierzy. Je&#347;li kt&#243;remu&#347; m&#243;wi&#281;: Id&#378;! &#8212; idzie. Je&#347;li kt&#243;remu&#347; rozka&#380;&#281;: Przyjd&#378;! &#8212; przychodzi; i je&#347;li swojemu s&#322;udze powiem: Zr&#243;b to! &#8212; robi. 9Gdy Jezus to us&#322;ysza&#322;, zadziwi&#322; Go ten cz&#322;owiek, po czym odwr&#243;ci&#322; si&#281; do t&#322;umu, kt&#243;ry Mu towarzyszy&#322;, i powiedzia&#322;: M&#243;wi&#281; wam, nawet w Izraelu nie znalaz&#322;em tak wielkiej wiary.</div><div class="p"> 10A pos&#322;a&#324;cy po powrocie do domu zastali s&#322;ug&#281; w dobrym zdrowiu.</div><div class="s1">Jezus i zrozpaczona matka</div><div class="p"> 11Potem Jezus wyruszy&#322; do miasta o nazwie Nain. Szli z Nim Jego uczniowie oraz wielki t&#322;um. 12Gdy zbli&#380;a&#322; si&#281; do bramy miejskiej, w&#322;a&#347;nie wynoszono zmar&#322;ego. By&#322; nim jedyny syn pewnej kobiety, kt&#243;ra by&#322;a wdow&#261;. Towarzyszy&#322;o jej wielu mieszka&#324;c&#243;w miasta. 13Wzruszony tym widokiem Pan zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: Przesta&#324; p&#322;aka&#263;. 14Nast&#281;pnie podszed&#322;, dotkn&#261;&#322; mar &#8212; ci za&#347;, kt&#243;rzy je nie&#347;li, stan&#281;li &#8212; i poleci&#322;: Ch&#322;opcze, m&#243;wi&#281; ci: Wsta&#324;! 15Wtedy zmar&#322;y usiad&#322; i przem&#243;wi&#322;. A Jezus odda&#322; go matce. 16Wszystkich natomiast ogarn&#261;&#322; strach i zacz&#281;li chwali&#263; Boga: Wielki prorok pojawi&#322; si&#281; w&#347;r&#243;d nas! &#8212; powtarzali. &#8212; B&#243;g przyby&#322; do swojego ludu! 17I rozesz&#322;a si&#281; ta wie&#347;&#263; po ca&#322;ej Judei i wszystkich s&#261;siednich okolicach.</div><div class="s1">Pytanie Jana Chrzciciela</div><div class="p"> 18O tym wszystkim donie&#347;li Janowi jego uczniowie. W&#243;wczas Jan przywo&#322;a&#322; do siebie dw&#243;ch spo&#347;r&#243;d swoich uczni&#243;w 19i pos&#322;a&#322; ich do Pana z pytaniem: Czy Ty jeste&#347; Tym, kt&#243;ry ma przyj&#347;&#263;, czy te&#380; mamy spodziewa&#263; si&#281; innego? 20Pos&#322;a&#324;cy przybyli wi&#281;c do Jezusa i powiedzieli: Jan Chrzciciel przysy&#322;a nas do Ciebie i ka&#380;e zapyta&#263;: Czy Ty jeste&#347; tym, kt&#243;ry ma przyj&#347;&#263;, czy te&#380; mamy czeka&#263; na innego? 21A w&#322;a&#347;nie w tym czasie Jezus uzdrowi&#322; wiele os&#243;b dr&#281;czonych przez choroby, b&#243;le i z&#322;e duchy, wielu za&#347; niewidomym podarowa&#322; wzrok. 22Da&#322; im zatem tak&#261; odpowied&#378;: Id&#378;cie i powiadomcie Jana o tym, co zobaczyli&#347;cie i us&#322;yszeli&#347;cie:</div><div class="q">Niewidomi odzyskuj&#261; wzrok, kulej&#261;cy chodz&#261;,</div><div class="q">tr&#281;dowaci doznaj&#261; oczyszczenia, g&#322;usi s&#322;ysz&#261;,</div><div class="q">umarli s&#261; wzbudzani, a ubodzy s&#322;ysz&#261; dobr&#261; nowin&#281;.</div><div class="q"> 23Szcz&#281;&#347;liwy te&#380; b&#281;dzie ten, kto si&#281; do Mnie nie zrazi.#7:23 Lub: (1) kto pozostanie wzgl&#281;dem Mnie niezra&#380;ony; (2) dla kogo nie stan&#281; si&#281; powodem potkni&#281;cia.</div><div class="s1">Jezus o Janie Chrzcicielu</div><div class="p"> 24Po odej&#347;ciu pos&#322;a&#324;c&#243;w Jana Jezus powiedzia&#322; o nim do t&#322;um&#243;w: Co wyszli&#347;cie obejrze&#263; na pustyni? Trzcin&#281; ko&#322;ysan&#261; przez wiatr? 25Co zatem wyszli&#347;cie zobaczy&#263;? Cz&#322;owieka ubranego w mi&#281;kkie szaty? Ci, kt&#243;rzy nosz&#261; okaza&#322;e stroje i &#380;yj&#261; w zbytku, mieszkaj&#261; w pa&#322;acach kr&#243;lewskich. 26A wi&#281;c co wyszli&#347;cie zobaczy&#263;? Proroka? Tak! Powiem wam, nawet wi&#281;cej ni&#380; proroka. 27On jest tym, o kt&#243;rym napisano:</div><div class="q"> Oto posy&#322;am przed Tob&#261; mojego pos&#322;a&#324;ca,</div><div class="q"> kt&#243;ry p&#243;jdzie przed Tob&#261; i utoruje Ci drog&#281;.</div><div class="p"> 28M&#243;wi&#281; wam: Po&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy wyszli z &#322;ona kobiet, nie ma wi&#281;kszego ni&#380; Jan, a jednak najmniejszy w Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym jest wi&#281;kszy ni&#380; on.</div><div class="p"> 29Ca&#322;y lud, gdy to s&#322;ysza&#322; &#8212; w tym r&#243;wnie&#380; celnicy &#8212; przyznawa&#322;, &#380;e B&#243;g ma s&#322;uszno&#347;&#263;, i dawa&#322; si&#281; zanurzy&#263; w chrzcie Jana. 30Faryzeusze jednak oraz znawcy Prawa zlekcewa&#380;yli Bo&#380;y plan wzgl&#281;dem siebie i nie dali si&#281; przez niego zanurzy&#263;.#7:30 Lub: ochrzci&#263;.</div><div class="s1">Zgubna niech&#281;&#263;</div><div class="p"> 31Z kim wi&#281;c mam por&#243;wna&#263; ludzi tego pokolenia i do kogo s&#261; podobni? 32Przypominaj&#261; dzieci, kt&#243;re siedz&#261; na rynku i robi&#261; sobie nawzajem wym&#243;wki:</div><div class="q">Grali&#347;my wam na fujarce, a nie ta&#324;czyli&#347;cie,</div><div class="q">&#347;piewali&#347;my &#380;a&#322;obne pie&#347;ni, a nie p&#322;akali&#347;cie.</div><div class="p"> 33Bo przyszed&#322; Jan Chrzciciel, nie je chleba, nie pije wina, a wy twierdzicie: Ma demona. 34Przyszed&#322; Syn Cz&#322;owieczy, je i pije, i te&#380; m&#243;wicie: To &#380;ar&#322;ok i pijak, przyjaciel celnik&#243;w i grzesznik&#243;w. 35I tak m&#261;dro&#347;&#263; znalaz&#322;a usprawiedliwienie u wszystkich swych dzieci.</div><div class="s1">Przebaczenie i mi&#322;o&#347;&#263;</div><div class="p"> 36Pewnego razu kt&#243;ry&#347; z faryzeusz&#243;w zaprosi&#322; Jezusa na wsp&#243;lny posi&#322;ek. Jezus zatem wst&#261;pi&#322; do jego domu i zaj&#261;&#322; miejsce przy stole. 37By&#322;a za&#347; w tym mie&#347;cie pewna kobieta, kt&#243;ra prowadzi&#322;a grzeszne &#380;ycie. Wiedz&#261;c, &#380;e Jezus siedzi przy stole w domu faryzeusza, przynios&#322;a alabastrowy flakonik pachn&#261;cego olejku, 38stan&#281;&#322;a z ty&#322;u u st&#243;p Jezusa, rozp&#322;aka&#322;a si&#281; i swoimi w&#322;osami zacz&#281;&#322;a ociera&#263; &#322;zy padaj&#261;ce na Jego stopy. Ca&#322;owa&#322;a je przy tym z czu&#322;o&#347;ci&#261; i namaszcza&#322;a olejkiem. 39Na ten widok faryzeusz, kt&#243;ry Go zaprosi&#322;, pomy&#347;la&#322;: Gdyby ten cz&#322;owiek by&#322; prorokiem, zdawa&#322;by sobie spraw&#281;, kim i jakiego rodzaju jest ta kobieta, kt&#243;ra Go dotyka, &#380;e to grzesznica. 40W&#243;wczas Jezus odezwa&#322; si&#281; do niego: Szymonie, mam ci co&#347; do powiedzenia. Ten za&#347;: S&#322;ucham, Nauczycielu. 41Pewien po&#380;yczkodawca mia&#322; dw&#243;ch d&#322;u&#380;nik&#243;w. Jeden by&#322; mu winien pi&#281;&#263;set denar&#243;w, a drugi tylko pi&#281;&#263;dziesi&#261;t.#7:41 Za pi&#281;&#263;set denar&#243;w robotnik najemny m&#243;g&#322; prze&#380;y&#263; dwa lata; za pi&#281;&#263;dziesi&#261;t &#8212; dwa miesi&#261;ce. 42Poniewa&#380; nie mieli z czego sp&#322;aci&#263; d&#322;ugu, obydw&#243;m go umorzy&#322;. Kt&#243;ry wi&#281;c z nich b&#281;dzie kocha&#322; go bardziej? 43Szymon powiedzia&#322;: Przypuszczam, &#380;e ten, kt&#243;remu wi&#281;cej umorzy&#322;. Trafnie oceni&#322;e&#347; &#8212; odpowiedzia&#322; Jezus. 44Nast&#281;pnie zwr&#243;ci&#322; si&#281; w stron&#281; kobiety i powiedzia&#322; do Szymona: Widzisz t&#281; kobiet&#281;? Wszed&#322;em do twojego domu, a ty nie poda&#322;e&#347; mi wody do n&#243;g, ona za to &#322;zami obla&#322;a moje stopy i otar&#322;a swoimi w&#322;osami. 45Nie powita&#322;e&#347; Mnie poca&#322;unkiem, a ona od chwili mego przyj&#347;cia nie przestaje ca&#322;owa&#263; moich st&#243;p. 46Najzwyklejsz&#261; oliw&#261; nie nama&#347;ci&#322;e&#347; mi g&#322;owy; ona za&#347; pachn&#261;cym olejkiem nama&#347;ci&#322;a mi stopy. 47Dlatego pos&#322;uchaj: Mocno Mnie pokocha&#322;a, bo przebaczono jej wiele grzech&#243;w. Komu ma&#322;o si&#281; przebacza, s&#322;abo kocha. 48Do niej za&#347; powiedzia&#322;: Twoje grzechy zosta&#322;y ci przebaczone. 49Wtedy ci, kt&#243;rzy wraz z Nim byli przy stole, zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Kim On jest, &#380;e nawet grzechy przebacza? 50On tymczasem powiedzia&#322; do kobiety: Twoja wiara ci&#281; ocali&#322;a, id&#378; w pokoju.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="JHN.7">
 <div class="label">7</div><div class="cl">Jana 7</div><div class="s1">Jezus wobec w&#261;tpienia najbli&#380;szych</div><div class="p"> 1Potem Jezus obchodzi&#322; Galile&#281;. Nie chcia&#322; chodzi&#263; po Judei, gdy&#380; &#379;ydzi usi&#322;owali Go zabi&#263;.</div><div class="p"> 2Tymczasem zbli&#380;a&#322;o si&#281; &#380;ydowskie &#346;wi&#281;to Namiot&#243;w. 3Jego bracia powiedzieli wi&#281;c do Niego: Odejd&#378; st&#261;d i id&#378; do Judei, aby tak&#380;e Twoi uczniowie zobaczyli dzie&#322;a, kt&#243;rych dokonujesz. 4Nikt przecie&#380; nie czyni nic po kryjomu, je&#347;li mu zale&#380;y na jawno&#347;ci. Skoro takich rzeczy dokonujesz, daj o sobie zna&#263; &#347;wiatu. 5Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego. 6Wtedy Jezus powiedzia&#322; do nich: M&#243;j czas jeszcze nie nadszed&#322;, ale dla was czas jest zawsze odpowiedni. 7Was &#347;wiat nie mo&#380;e nienawidzi&#263;. Mnie nienawidzi, poniewa&#380; Ja &#347;wiadcz&#281; o niegodziwo&#347;ci jego czyn&#243;w. 8Wy id&#378;cie na &#347;wi&#281;to. Ja nie id&#281;, gdy&#380; m&#243;j czas jeszcze si&#281; nie wype&#322;ni&#322;. 9Po tych s&#322;owach pozosta&#322; w Galilei.</div><div class="p"> 10A gdy Jego bracia udali si&#281; na &#347;wi&#281;to, w&#243;wczas On te&#380; poszed&#322;, nie jawnie, ale jakby po kryjomu. 11&#379;ydzi tymczasem szukali Go w czasie &#347;wi&#281;ta i rozpytywali: Gdzie On jest? 12Ponadto w&#347;r&#243;d t&#322;um&#243;w wiele szeptano na Jego temat. Jedni m&#243;wili: Jest dobry; inni natomiast: Sk&#261;d&#380;e, przecie&#380; zwodzi ludzi. 13Nikt jednak, z obawy przed &#379;ydami, nie wypowiada&#322; si&#281; o Nim otwarcie.</div><div class="s1">Pochodzenie nauk Jezusa</div><div class="p"> 14A gdy ju&#380; min&#281;&#322;a po&#322;owa &#347;wi&#261;t, Jezus wszed&#322; do &#347;wi&#261;tyni i zacz&#261;&#322; naucza&#263;. 15&#379;ydzi, zdziwieni Jego nauk&#261;, zastanawiali si&#281;: Sk&#261;d On zna Pisma, skoro nie ma wykszta&#322;cenia? 16Jezus im odpowiedzia&#322;: Moja nauka nie jest moj&#261; nauk&#261;. Pochodzi ona od Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 17Je&#347;li kto&#347; chce pe&#322;ni&#263; Jego wol&#281;, pozna, czy ta nauka pochodzi od Boga, czy te&#380; Ja m&#243;wi&#281; sam od siebie. 18Kto m&#243;wi sam od siebie, szuka w&#322;asnej chwa&#322;y. Kto natomiast szuka chwa&#322;y tego, kt&#243;ry go pos&#322;a&#322;, ten jest szczery i nie ma w nim niczego, co by&#322;oby nieprawe.</div><div class="p"> 19Czy nie Moj&#380;esz da&#322; wam Prawo? A nikt z was nie przestrzega Prawa, bo przecie&#380; pr&#243;bujecie Mnie zabi&#263;? 20T&#322;um odpowiedzia&#322;: Masz demona! Kto pr&#243;buje Ci&#281; zabi&#263;? 21W odpowiedzi Jezus skierowa&#322; do nich s&#322;owa: Jedno moje dzie&#322;o wprawi&#322;o was w zdumienie. 22A przecie&#380; z podobnego powodu Moj&#380;esz da&#322; wam obrzezanie &#8212; pochodzi ono oczywi&#347;cie od ojc&#243;w, a nie od Moj&#380;esza &#8212; i w szabat obrzezujecie cz&#322;owieka. 23Je&#347;li wy obrzezujecie cz&#322;owieka w szabat, aby nie z&#322;ama&#263; Prawa Moj&#380;esza, to dlaczego burzycie si&#281; na Mnie, &#380;e w szabat uzdrowi&#322;em ca&#322;ego cz&#322;owieka? 24Przesta&#324;cie s&#261;dzi&#263; kieruj&#261;c si&#281; pozorami; w swoich ocenach b&#261;d&#378;cie sprawiedliwi.</div><div class="s1">Prawdziwy Jezus i niepewno&#347;&#263; s&#322;uchaczy</div><div class="p"> 25Wtedy niekt&#243;rzy z mieszka&#324;c&#243;w Jerozolimy zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Czy to nie jest Ten, kt&#243;rego pr&#243;buj&#261; zabi&#263;? 26A oto otwarcie przemawia i nikt Mu nic nie m&#243;wi. Czy&#380;by prze&#322;o&#380;eni naprawd&#281; doszli do wniosku, &#380;e On jest Chrystusem? 27O Nim jednak wiemy, sk&#261;d jest. Gdy natomiast przyjdzie Chrystus, nikt nie b&#281;dzie zna&#322; Jego pochodzenia. 28Tymczasem Jezus, ucz&#261;c w &#347;wi&#261;tyni, zawo&#322;a&#322;: Znacie Mnie i wiecie, sk&#261;d jestem, a jednak nie przyszed&#322;em pos&#322;any przez siebie samego. Lecz wiarygodny jest Ten, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322; i kt&#243;rego wy nie znacie. 29Ja Go znam, poniewa&#380; od Niego jestem i w&#322;a&#347;nie On Mnie pos&#322;a&#322;.</div><div class="s1">Pr&#243;ba schwytania Jezusa</div><div class="p"> 30Starali si&#281; wi&#281;c Go schwyta&#263;, lecz nikt nie tkn&#261;&#322; Go palcem, jeszcze bowiem nie nadesz&#322;a Jego godzina. 31Za to uwierzy&#322;o w Niego wiele os&#243;b spo&#347;r&#243;d stoj&#261;cych w t&#322;umie. M&#243;wili oni: Czy gdy przyjdzie Chrystus, dokona wi&#281;cej znak&#243;w ni&#380; Ten? 32G&#322;osy te dotar&#322;y do faryzeusz&#243;w, dlatego w porozumieniu z arcykap&#322;anami pos&#322;ali stra&#380;, aby Go schwyta&#263;. 33W&#243;wczas Jezus powiedzia&#322;: Jeszcze przez kr&#243;tki czas jestem z wami, a potem odchodz&#281; do Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 34B&#281;dziecie Mnie szuka&#263;, lecz Mnie nie znajdziecie, a gdzie Ja jestem, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;. 35Zastanawiali si&#281; zatem &#379;ydzi mi&#281;dzy sob&#261;: Dok&#261;d On si&#281; wybiera, &#380;e nie zdo&#322;amy Go znale&#378;&#263;? Czy&#380;by chcia&#322; p&#243;j&#347;&#263; mi&#281;dzy Grek&#243;w i uczy&#263; naszych ludzi, rozproszonych w&#347;r&#243;d nich? 36Co to znaczy: B&#281;dziecie Mnie szuka&#263;, lecz Mnie nie znajdziecie, a gdzie Ja jestem, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;?</div><div class="s1">Duch &#346;wi&#281;ty &#8212; obietnica dla spragnionych</div><div class="p"> 37A w ostatnim, wielkim dniu &#347;wi&#281;ta Jezus stan&#261;&#322; i g&#322;o&#347;no zawo&#322;a&#322;: Je&#347;li kto&#347; pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. 38Kto wierzy we Mnie, jak g&#322;osi Pismo, z jego wn&#281;trza pop&#322;yn&#261; rzeki wody &#380;ywej. 39To za&#347; powiedzia&#322; o Duchu, kt&#243;rego mieli otrzyma&#263; ci, kt&#243;rzy w Niego uwierzyli. Duch bowiem nie zst&#261;pi&#322; jeszcze na ludzi, gdy&#380; wci&#261;&#380; nie dokona&#322;o si&#281; uwielbienie Jezusa.</div><div class="s1">Roz&#322;am w&#347;r&#243;d s&#322;uchaczy</div><div class="p"> 40Po tych s&#322;owach niekt&#243;rzy w&#347;r&#243;d t&#322;umu zacz&#281;li m&#243;wi&#263;: To jest naprawd&#281; ten Prorok. 41Inni utrzymywali: To jest Chrystus. A jeszcze inni pow&#261;tpiewali: Czy Chrystus ma przyj&#347;&#263; z Galilei? 42Przecie&#380; samo Pismo stwierdza, &#380;e Chrystus b&#281;dzie pochodzi&#322; z rodu Dawida i z Betlejem, miasteczka, w kt&#243;rym Dawid mieszka&#322;. 43I tak, w&#322;a&#347;nie z Jego powodu, dosz&#322;o w&#347;r&#243;d nich do roz&#322;amu. 44Niekt&#243;rzy chcieli Go nawet schwyta&#263;, ale nikt nie tkn&#261;&#322; Go palcem.</div><div class="s1">Niech&#281;&#263; przyw&#243;dc&#243;w &#380;ydowskich do Jezusa</div><div class="p"> 45Stra&#380; wr&#243;ci&#322;a wi&#281;c do arcykap&#322;an&#243;w i faryzeusz&#243;w bez Niego. Dlaczego nie przyprowadzili&#347;cie Go? &#8212; zapytali. 46Stra&#380;nicy na to: Jeszcze nigdy nikt nie przemawia&#322; tak, jak ten cz&#322;owiek. 47Wtedy faryzeusze powiedzieli: Czy&#380;by&#347;cie i wy dali si&#281; zwie&#347;&#263;? 48Czy kto&#347; spo&#347;r&#243;d prze&#322;o&#380;onych lub spo&#347;r&#243;d faryzeusz&#243;w uwierzy&#322; w Niego? 49A ten t&#322;um, kt&#243;ry nie zna Prawa, jest przekl&#281;ty.</div><div class="p"> 50Wtedy odezwa&#322; si&#281; jeden z nich, Nikodem, kt&#243;ry wcze&#347;niej spotka&#322; si&#281; z Jezusem: 51Czy nasze Prawo s&#261;dzi cz&#322;owieka, zanim go przes&#322;ucha i zbada, jak post&#281;puje? 52Odpowiedzieli mu: Mo&#380;e ty te&#380; jeste&#347; z Galilei? Sprawd&#378;, to si&#281; przekonasz, &#380;e z Galilei nie wywodzi si&#281; &#380;aden prorok. 53I rozeszli si&#281; &#8212; ka&#380;dy do swego domu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

EwangeliePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany