Listy Nowego Testamentu i Dzieje Apostolskie

Dzieje Apostolskie

Psalmy

List do Rzymian

Stary Testament – Prorocy więksi

Objawienie św. Jana

1 List do Koryntian

Hebrajczyków

Ewangelia Łukasza

Przypowieści Salomona

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="MAT.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">Mateusza 2</div><div class="s1">Ho&#322;d m&#281;drc&#243;w</div><div class="p"> 1Gdy Jezus urodzi&#322; si&#281; w Betlejem, w Judei, za rz&#261;d&#243;w kr&#243;la Heroda, do Jerozolimy przybyli m&#281;drcy ze Wschodu. 2Dowiadywali si&#281; oni: Gdzie jest ten nowo narodzony Kr&#243;l &#379;yd&#243;w? Bo zobaczyli&#347;my wsch&#243;d Jego gwiazdy i przybyli&#347;my z&#322;o&#380;y&#263; Mu ho&#322;d. 3Gdy kr&#243;l Herod o tym us&#322;ysza&#322;, przerazi&#322; si&#281;, a z nim ca&#322;a Jerozolima. 4Zgromadzi&#322; zatem wszystkich arcykap&#322;an&#243;w oraz znawc&#243;w Prawa i zacz&#261;&#322; ich wypytywa&#263;, gdzie mia&#322; si&#281; urodzi&#263; Chrystus. 5W Betlejem Judzkim &#8212; odpowiedzieli &#8212; zgodnie ze s&#322;owami proroka:</div><div class="q"> 6 I ty, Betlejem, ziemio judzka,</div><div class="q"> wcale nie jeste&#347; ostatnie</div><div class="q"> w&#347;r&#243;d ksi&#261;&#380;&#281;cych miast Judy,</div><div class="q"> bo z ciebie wyjdzie w&#322;adca,</div><div class="q"> kt&#243;ry b&#281;dzie pas&#322;* m&#243;j lud Izraela.#2:6 Cytat zbli&#380;ony do BHS, BHQ i G.</div><div class="p"> 7Wtedy Herod wezwa&#322; potajemnie m&#281;drc&#243;w i dok&#322;adnie wypyta&#322; o czas pojawienia si&#281; gwiazdy. 8Nast&#281;pnie pos&#322;a&#322; ich do Betlejem z takimi s&#322;owami: Id&#378;cie, odszukajcie to Dziecko, a gdy Je znajdziecie, donie&#347;cie mi o tym, bo ja te&#380; chcia&#322;bym si&#281; tam uda&#263; i z&#322;o&#380;y&#263; Mu ho&#322;d. 9Po wys&#322;uchaniu kr&#243;la m&#281;drcy ruszyli w drog&#281;, a gwiazda, kt&#243;rej wsch&#243;d zauwa&#380;yli, wytycza&#322;a im szlak, a&#380; stan&#281;&#322;a nad miejscem przebywania Dziecka. 10Na widok gwiazdy w tym po&#322;o&#380;eniu ogarn&#281;&#322;a ich wielka rado&#347;&#263;. 11Weszli zatem do domu, spotkali tam Dziecko wraz z Jego matk&#261; Mari&#261;, upadli przed Nim w pok&#322;onie, a nast&#281;pnie wyj&#281;li swe skarby. Z&#322;o&#380;yli Mu w darze z&#322;oto, kadzid&#322;o i mirr&#281;. 12Ostrze&#380;eni za&#347; we &#347;nie, aby nie wraca&#263; do Heroda, wr&#243;cili w swoje strony inn&#261; drog&#261;.</div><div class="s1">Ucieczka do Egiptu</div><div class="p"> 13Po ich odej&#347;ciu anio&#322; Pana ukaza&#322; si&#281; we &#347;nie J&#243;zefowi i poleci&#322;: Wsta&#324;, we&#378; Dziecko oraz Jego matk&#281; i uciekaj do Egiptu. Tam czekaj na dalsze polecenia. Herod bowiem b&#281;dzie poszukiwa&#322; Dziecka, aby Je zg&#322;adzi&#263;. 14J&#243;zef zatem wsta&#322;, spakowa&#322; rzeczy Dziecka oraz Jego matki i pod os&#322;on&#261; nocy wyruszy&#322; do Egiptu. 15Przebywa&#322; tam a&#380; do &#347;mierci Heroda, aby si&#281; wype&#322;ni&#322;o to, co zapowiedzia&#322; Pan przez proroka:</div><div class="q"> Z Egiptu wezwa&#322;em mojego Syna.</div><div class="s1">&#346;mier&#263; dzieci</div><div class="p"> 16Gdy Herod zorientowa&#322; si&#281;, &#380;e m&#281;drcy go zmylili, strasznie si&#281; rozgniewa&#322;. Nast&#281;pnie wyda&#322; rozkaz wymordowania w Betlejem i jego okolicach wszystkich ch&#322;opc&#243;w poni&#380;ej drugiego roku &#380;ycia. Ten wiek ustali&#322; na podstawie rozmowy, kt&#243;r&#261; wcze&#347;niej odby&#322; z m&#281;drcami. 17Tak wype&#322;ni&#322;y si&#281; s&#322;owa proroka Jeremiasza:</div><div class="q"> 18 Us&#322;yszano krzyk w Ramie,</div><div class="q"> p&#322;acz i wielki lament.</div><div class="q"> Rachela op&#322;akuje swe dzieci,</div><div class="q"> nie daje si&#281; pocieszy&#263;,</div><div class="q"> poniewa&#380; ich ju&#380; nie ma.</div><div class="s1">Jezus Nazareta&#324;czykiem</div><div class="p"> 19Gdy Herod umar&#322;, anio&#322; Pana zn&#243;w ukaza&#322; si&#281; we &#347;nie przebywaj&#261;cemu w Egipcie J&#243;zefowi. 20Wsta&#324;! &#8212; poleci&#322; mu. &#8212; We&#378; Dziecko oraz Jego matk&#281; i wracaj do ziemi izraelskiej. Ci, kt&#243;rzy czyhali na &#380;ycie tego Dziecka, ju&#380; nie &#380;yj&#261;. 21J&#243;zef spakowa&#322; wi&#281;c rzeczy Dziecka oraz Jego matki i ruszy&#322; w drog&#281; powrotn&#261;. 22Jednak zaniepokoi&#322;a go wie&#347;&#263;, &#380;e w Judei, jako nast&#281;pca Heroda, panuje jego syn Archelaos. To go zniech&#281;ci&#322;o do udania si&#281; w tamte strony. Ostrze&#380;ony we &#347;nie, odszed&#322; w okolice Galilei, 23gdzie osiedli&#322; si&#281; w Nazarecie. W ten spos&#243;b wype&#322;ni&#322;y si&#281; zapowiedzi prorok&#243;w, &#380;e Jezus b&#281;dzie nazwany Nazareta&#324;czykiem.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="LUK.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">&#321;ukasza 2</div><div class="s1">Narodziny Jezusa</div><div class="p"> 1W&#322;a&#347;nie w tym czasie ukaza&#322; si&#281; dekret cesarza Augusta, aby ludno&#347;&#263; ca&#322;ego cesarstwa rzymskiego podda&#322;a si&#281; spisowi. 2Pierwszy ten spis mia&#322; miejsce, gdy Kwiryniusz by&#322; namiestnikiem Syrii. 3Wszyscy zatem szli do spisu, ka&#380;dy do swojego miasta. 4Uda&#322; si&#281; te&#380; J&#243;zef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, Betlejem, dlatego &#380;e pochodzi&#322; z domu i z rodu Dawida. 5Mia&#322; tam by&#263; spisany wraz z po&#347;lubion&#261; sobie Mari&#261;, kt&#243;ra spodziewa&#322;a si&#281; dziecka. 6Akurat gdy tam byli, nadszed&#322; czas jej rozwi&#261;zania. 7I urodzi&#322;a swego pierworodnego Syna, owin&#281;&#322;a Go w pieluszki i u&#322;o&#380;y&#322;a w &#380;&#322;obie, poniewa&#380; w gospodzie nie by&#322;o dla nich miejsca.</div><div class="p"> 8Na pobliskich polach przebywali natomiast pasterze. Na przemian trzymali oni nocn&#261; wart&#281; przy swoim stadzie. 9Wtem stan&#261;&#322; przy nich anio&#322; Pana. Chwa&#322;a Pa&#324;ska ogarn&#281;&#322;a ich zewsz&#261;d swym blaskiem, a oni wpadli w przera&#380;enie.</div><div class="p"> 10Przesta&#324;cie si&#281; ba&#263; &#8212; uspokoi&#322; ich anio&#322; &#8212; w&#322;a&#347;nie og&#322;aszam wam wielk&#261; rado&#347;&#263;! B&#281;dzie ona udzia&#322;em ca&#322;ego ludu. 11Dzi&#347; urodzi&#322; si&#281; wam Zbawca. Jest Nim Chrystus, Pan. Sta&#322;o si&#281; to w mie&#347;cie Dawida. 12Oto, co b&#281;dzie dla was znakiem: Znajdziecie Niemowl&#281; owini&#281;te w pieluszki i u&#322;o&#380;one w &#380;&#322;obie. 13I natychmiast pojawi&#322;y si&#281; obok anio&#322;a zast&#281;py wojsk niebieskich. Wielbi&#322;y one Boga s&#322;owami:</div><div class="q"> 14Chwa&#322;a na wysoko&#347;ciach Bogu,</div><div class="q">a na ziemi pok&#243;j</div><div class="q">ludziom Jemu mi&#322;ym.#2:14 Lub: (1) ludziom dobrej woli; (2) ludziom Dobrej Woli.</div><div class="p"> 15A gdy anio&#322;owie odeszli ju&#380; od nich do nieba, pasterze zacz&#281;li m&#243;wi&#263; jeden do drugiego: Udajmy si&#281; szybko do Betlejem i zobaczmy, jak spe&#322;ni&#322;y si&#281; te s&#322;owa, kt&#243;re nam Pan oznajmi&#322;. 16Poszli wi&#281;c czym pr&#281;dzej i znale&#378;li Mari&#281;, J&#243;zefa oraz le&#380;&#261;ce w &#380;&#322;obie Niemowl&#281;. 17Gdy je zobaczyli, przekazali, co im powiedziano o tym Dziecku. 18Ich opowiadanie wprawi&#322;o w zdumienie wszystkich s&#322;uchaj&#261;cych. 19Maria natomiast zachowywa&#322;a wszystkie te s&#322;owa w pami&#281;ci i w my&#347;lach &#322;&#261;czy&#322;a je w ca&#322;o&#347;&#263;. 20Pasterze tymczasem wr&#243;cili do swych stad, chwal&#261;c i wielbi&#261;c Boga za wszystko, co us&#322;yszeli i zobaczyli &#8212; potwierdzi&#322;o si&#281; to, co powiedzia&#322; anio&#322;.</div><div class="p"> 21Po up&#322;ywie o&#347;miu dni, gdy nadszed&#322; czas, by obrzeza&#263; Dziecko, nadano Mu imi&#281; Jezus. By&#322;o to imi&#281;, kt&#243;rego u&#380;y&#322; anio&#322; jeszcze przed Jego pocz&#281;ciem.</div><div class="s1">Po&#347;wi&#281;cenie Jezusa w &#347;wi&#261;tyni</div><div class="p"> 22A gdy zgodnie z Prawem Moj&#380;esza up&#322;yn&#281;&#322;y dni ich oczyszczenia, przynie&#347;li Dziecko do Jerozolimy, aby je przedstawi&#263; Panu, 23jak napisano w Prawie Pa&#324;skim: Ka&#380;dy potomek p&#322;ci m&#281;skiej otwieraj&#261;cy &#322;ono matki b&#281;dzie po&#347;wi&#281;cony Panu. 24Przyszli te&#380;, aby z&#322;o&#380;y&#263; przewidzian&#261; Prawem ofiar&#281;: par&#281; synogarlic lub dwa m&#322;ode go&#322;&#281;bie.</div><div class="p"> 25W Jerozolimie natomiast przebywa&#322; niejaki Symeon. By&#322; to cz&#322;owiek sprawiedliwy i oddany Bogu. Oczekiwa&#322; on spe&#322;nienia si&#281; obietnic maj&#261;cych pocieszy&#263; Izrael i &#380;y&#322; pod wyra&#378;nym wp&#322;ywem Ducha &#346;wi&#281;tego. 26Duch &#346;wi&#281;ty zapowiedzia&#322; mu wcze&#347;niej, &#380;e nie zazna on &#347;mierci, dop&#243;ki nie ujrzy Chrystusa, Wybawcy pos&#322;anego przez Pana. 27Natchniony przez Ducha Symeon przyszed&#322; do &#347;wi&#261;tyni i gdy rodzice wnosili Jezusa, aby post&#261;pi&#263; z Nim wed&#322;ug zwyczaju Prawa, 28wzi&#261;&#322; Dziecko w ramiona, odda&#322; cze&#347;&#263; Bogu i powiedzia&#322;:</div><div class="q"> 29Teraz, W&#322;adco, zgodnie z Twoimi s&#322;owami</div><div class="q">pozwalasz swojemu s&#322;udze odej&#347;&#263; w pokoju,</div><div class="q"> 30gdy&#380; moje oczy zobaczy&#322;y Twoje</div><div class="q">zbawienie, 31kt&#243;re</div><div class="q">przygotowa&#322;e&#347; wobec</div><div class="q">wszystkich lud&#243;w:</div><div class="q"> 32&#347;wiat&#322;o objawienia dla pogan</div><div class="q">i chwa&#322;&#281; Twego ludu &#8212; Izraela.</div><div class="p"> 33S&#322;owa te zdziwi&#322;y ojca i matk&#281; Jezusa. 34Symeon za&#347; &#380;yczy&#322; im wszelkiego powodzenia, a do Marii, Jego matki, powiedzia&#322;: Oto Ten zosta&#322; ustanowiony, aby by&#263; powodem zar&#243;wno upadku, jak i pod&#378;wigni&#281;cia si&#281; wielu ludzi w Izraelu, oraz jako znak, o kt&#243;ry b&#281;d&#261; si&#281; spiera&#263;. 35W ten spos&#243;b wyjd&#261; na jaw zamys&#322;y wielu serc; przy tym te&#380; twoj&#261; w&#322;asn&#261; dusz&#281; przeszyje miecz cierpienia.</div><div class="p"> 36Przebywa&#322;a tam r&#243;wnie&#380; prorokini Anna, c&#243;rka Fanuela z plemienia Aszer. By&#322;a to kobieta w bardzo podesz&#322;ym wieku. Od czasu swojego panie&#324;stwa &#380;y&#322;a z m&#281;&#380;em tylko siedem lat, 37a nast&#281;pnie by&#322;a wdow&#261; do osiemdziesi&#261;tego czwartego roku &#380;ycia. Dniami i nocami nie opuszcza&#322;a ona &#347;wi&#261;tyni, gdzie oddawa&#322;a Bogu cze&#347;&#263; w postach i modlitwach. 38W&#322;a&#347;nie w tym czasie podesz&#322;a, stan&#281;&#322;a obok, zacz&#281;&#322;a dzi&#281;kowa&#263; Bogu i m&#243;wi&#263; o Jezusie wszystkim oczekuj&#261;cym odkupienia Jerozolimy.</div><div class="p"> 39Nast&#281;pnie, po spe&#322;nieniu wszelkich wymaga&#324; Prawa Pa&#324;skiego, wr&#243;cili do Galilei, do swego miasta Nazaret. 40Dziecko natomiast ros&#322;o, nabiera&#322;o si&#322; oraz m&#261;dro&#347;ci, a B&#243;g otacza&#322; je swoj&#261; &#322;askaw&#261; opiek&#261;.</div><div class="s1">Dwunastoletni Jezus w &#347;wi&#261;tyni</div><div class="p"> 41Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na &#346;wi&#281;to Paschy. 42Poszli tam te&#380;, zgodnie ze zwyczajem, gdy Jezus uko&#324;czy&#322; dwana&#347;cie lat. 43Po &#347;wi&#281;tach natomiast, kiedy ju&#380; wracali, Jezus, kilkunastoletni ch&#322;opiec, pozosta&#322; w Jerozolimie. Rodzice nie wiedzieli o tym. 44Przekonani jednak, &#380;e jest gdzie&#347; mi&#281;dzy podr&#243;&#380;nymi, uszli dzie&#324; drogi, ale w ko&#324;cu zacz&#281;li Go szuka&#263; w&#347;r&#243;d krewnych i znajomych. 45A gdy Go nie znale&#378;li, wr&#243;cili do Jerozolimy i tam nie ustawali w poszukiwaniach. 46Po trzech dniach spotkali Go w &#347;wi&#261;tyni. Siedzia&#322; tam w kr&#281;gu nauczycieli, s&#322;ucha&#322; ich i zadawa&#322; pytania. 47Wszyscy za&#347;, kt&#243;rzy Mu si&#281; przys&#322;uchiwali, byli zdumieni Jego rozumem i trafno&#347;ci&#261; odpowiedzi. 48Rodzice tak&#380;e byli tym zdziwieni. A Jego matka powiedzia&#322;a do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobi&#322;e&#347;? Sp&#243;jrz, Tw&#243;j ojciec i ja zmartwieni szukali&#347;my Ci&#281;. 49Wtedy Jezus im odpowiedzia&#322;: Dlaczego Mnie szukali&#347;cie? Czy nie wiedzieli&#347;cie, &#380;e w tym, co jest mego Ojca, Ja by&#263; musz&#281;? 50Lecz oni nie rozumieli s&#322;&#243;w, kt&#243;re do nich kierowa&#322;. 51Poszed&#322; zatem z nimi, wr&#243;ci&#322; do Nazaretu i okazywa&#322; im pos&#322;usze&#324;stwo. Jego matka natomiast zachowywa&#322;a w sercu wszystkie te wypowiedzi i zdarzenia. 52Jezus tymczasem rozwija&#322; si&#281; umys&#322;owo i fizycznie, B&#243;g otacza&#322; Go &#322;askaw&#261; opiek&#261;, a ludzie &#380;yczliwo&#347;ci&#261;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JHN.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">Jana 2</div><div class="s1">Wesele w Kanie Galilejskiej</div><div class="p"> 1Trzeciego dnia odbywa&#322;o si&#281; wesele w Kanie Galilejskiej. By&#322;a na nim matka Jezusa. 2Jezus wraz z uczniami te&#380; zosta&#322; zaproszony. 3W pewnej chwili zabrak&#322;o wina. Wtedy matka Jezusa powiedzia&#322;a do Niego: Nie maj&#261; wina. 4Jezus odpowiedzia&#322;: Rozumiem twoje zatroskanie, ale co Mnie do tego, kobieto? Jeszcze nie nadesz&#322;a moja godzina. 5Wtedy Jego matka zwr&#243;ci&#322;a si&#281; do pos&#322;uguj&#261;cych: Zr&#243;bcie, cokolwiek wam powie! 6A by&#322;o tam sze&#347;&#263; kamiennych st&#261;gwi, ustawionych wed&#322;ug &#380;ydowskich regu&#322; czysto&#347;ci, ka&#380;da mieszcz&#261;ca oko&#322;o stu litr&#243;w#2:6 Tj. dwa lub trzy metretesy. wody. 7Jezus poleci&#322;: Nape&#322;nijcie st&#261;gwie wod&#261;! I nape&#322;nili je a&#380; po brzegi. 8W&#243;wczas powiedzia&#322;: Teraz zaczerpnijcie i zanie&#347;cie staro&#347;cie wesela! I zanie&#347;li. 9Gdy starosta spr&#243;bowa&#322; wody, kt&#243;ra sta&#322;a si&#281; winem &#8212; a nie wiedzia&#322;, sk&#261;d si&#281; ono wzi&#281;&#322;o, gdy&#380; wiedzieli o tym tylko pos&#322;uguj&#261;cy, kt&#243;rzy zaczerpn&#281;li wody &#8212; zawo&#322;a&#322; pana m&#322;odego 10i powiedzia&#322;: Ka&#380;dy stawia najpierw dobre wino, a gdy go&#347;cie sobie podpij&#261; &#8212; gorsze; ty jednak dobre wino zachowa&#322;e&#347; a&#380; do tej pory.</div><div class="p"> 11W taki w&#322;a&#347;nie spos&#243;b, w Kanie Galilejskiej, Jezus da&#322; pocz&#261;tek znakom, ukaza&#322; sw&#261; chwa&#322;&#281; i sprawi&#322;, &#380;e uczniowie uwierzyli w Niego. 12Potem wraz z matk&#261;, bra&#263;mi i uczniami uda&#322; si&#281; do Kafarnaum, gdzie razem sp&#281;dzili kilka dni.</div><div class="s1">Jezus i lekcja o &#347;wi&#261;tyni</div><div class="p"> 13Zbli&#380;a&#322;a si&#281; Pascha i Jezus uda&#322; si&#281; do Jerozolimy. 14Zasta&#322; w &#347;wi&#261;tyni sprzedaj&#261;cych byd&#322;o, owce i go&#322;&#281;bie oraz &#8212; przy swoich stanowiskach &#8212; ludzi, kt&#243;rzy trudnili si&#281; wymian&#261; pieni&#281;dzy. 15Wtedy ze sznurk&#243;w ukr&#281;ci&#322; bicz i wszystkich &#8212; w tym owce i byd&#322;o &#8212; wyp&#281;dzi&#322; ze &#347;wi&#261;tyni, wymieniaj&#261;cym pieni&#261;dze rozsypa&#322; monety, powywraca&#322; sto&#322;y, 16a sprzedawcom go&#322;&#281;bi powiedzia&#322;: Zabierzcie to st&#261;d, przesta&#324;cie robi&#263; targowisko z domu mego Ojca! 17Jego uczniowie przypomnieli sobie w&#243;wczas s&#322;owa Pisma: &#379;arliwo&#347;&#263; o Tw&#243;j dom Mnie poch&#322;ania.</div><div class="p"> 18Wtedy &#379;ydzi zwr&#243;cili si&#281; do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz ten sw&#243;j czyn? 19Jezus odpowiedzia&#322;: Zburzcie t&#281; &#347;wi&#261;tyni&#281;, a ja wznios&#281; j&#261; w trzy dni. 20&#379;ydzi na to: Czterdzie&#347;ci sze&#347;&#263; lat budowano t&#281; &#347;wi&#261;tyni&#281;, a Ty wzniesiesz j&#261; w trzy dni? 21Jednak m&#243;wi&#261;c o &#347;wi&#261;tyni, Jezus mia&#322; na my&#347;li swoje cia&#322;o. 22Gdy wi&#281;c zosta&#322; wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, &#380;e to m&#243;wi&#322; &#8212; i uwierzyli Pismu oraz S&#322;owu, kt&#243;re wypowiedzia&#322;.</div><div class="s1">Jezus wobec ludzkich tajemnic</div><div class="p"> 23A gdy przebywa&#322; w Jerozolimie w czasie Paschy, wielu uwierzy&#322;o w Jego imi&#281;, widz&#261;c znaki, kt&#243;re czyni&#322;. 24Jezus jednak im nie ufa&#322;, dlatego &#380;e zna&#322; wszystkich 25i nie potrzebowa&#322; &#347;wiadectwa o cz&#322;owieku. Sam bowiem rozpoznawa&#322;, co si&#281; w ka&#380;dym kryje.</div>
 </div>
 </div>
</div>

EwangeliePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany