Krzyż i koronaPrzykład

Ponieważ On żyje

Fakt, że Jezus Chrystus powstał z martwych, daje nam absolutną i niezaprzeczalną podstawę dla wszystkiego, w co wierzymy. Po pierwsze, wiemy na pewno, że nasz Bóg żyje. Jezus nie był zwykłym wędrownym kaznodzieją czy nauczycielem; twierdził, że jest Mesjaszem, Synem żywego Boga (Ewangelia Mateusza 16:16-17). Pan Jezus powiedział swoim uczniom, że zobaczyć Go to zobaczyć Ojca (Ewangelia Jana 14:9); i rzeczywiście był to jeden z powodów, dla których przyszedł – aby objawić nam Niebiańskiego Ojca, żebyśmy mogli zrozumieć, jaki On jest.

Wszystkie inne systemy wierzeń mają swoich tak zwanych bogów, ale wiemy, gdzie pochowani są ich przywódcy, co kwestionuje ich „boskość”. Chrystus powstał z martwych, aby raz na zawsze potwierdzić i ustalić, że nasz Bóg jest jedynym prawdziwym Bogiem, Stwórcą wszystkiego. Nie mogliśmy sobie wymyślić Tego, który ukształtował każdego z nas. Ten, którego czcimy, żyje – nie jest martwy ani nieożywiony; nie jest też ideą powstałą w umyśle człowieka. Pomyśl o tym: jeśli nie wierzysz, że Jezus Chrystus zmartwychwstał, albo będziesz czcić coś innego, albo zupełnie nic. To położenie, które Izajasz uważa za głupotę, a Paweł nazywa żałosnym. Dlaczego? Bo bez żyjącego Chrystusa ludzie po prostu nie mogą być niczego pewni.

Być może myślisz sobie: Cóż, jeśli Chrystus żyje, to gdzie On w takim razie jest? Co robi? Pismo Święte bardzo wyraźnie wskazuje, że Jezus siedzi po prawicy Ojca, wstawiając się za nami (List do Hebrajczyków 7:25; 10:12). On jest żywym Bogiem, któremu na nas zależy, który nas kocha, słyszy nasze modlitwy i odpowiada na nie. Jest naszym przebaczającym Panem, nieustannie wstawiającym się za nas. Co więcej, Jezus jest Synem Bożym, który przygotowuje miejsce dla każdego, kto w Niego wierzy (Ewangelia Jana 14:2). Jest także zmartwychwstałym Zbawicielem, który obiecał swoim uczniom, że choć odchodzi, nie zostawi ich sierotami – Jezus zapewnił, że pośle im Ducha Świętego, aby uczył i prowadził wszystkich Jego naśladowców aż do czasu Jego powrotu (Ewangelia Jana 14:16.18).

Oznacza to, że dzisiaj w każdym wierzącym mieszka Duch żywego Boga – od momentu, w którym przyjmujemy Chrystusa jako swojego Zbawiciela. Jako chrześcijanie otrzymujemy wieczną pieczęć – aż do dnia odkupienia, kiedy zostaniemy zawołani do naszego niebiańskiego domu. Nasz Bóg żyje i działa – w swoich dzieciach i poprzez nie. Jest gotów zbawić każdego, kto chce wyznać swoje grzechy i przyjąć dar przebaczenia, którego On tak chętnie udziela.