2 Piotra 1
1
Powitanie
1Szymon#1:1 Szymon, Σίμων w 𝔓72 (III/IV) B, Dz 15:14; Symeon, Συμεών, שִׁמְעוֹן (szim‘on), א (IV) A, czyli: słuchacz (zdrobniałe), [Bóg] mnie wysłuchał w potrzebie, por. Rdz 29:33; kwws; tytuł: 2P 1:1L. Piotr,#Łk 5:8; J 13:6; 20:2; 21:15; Dz 15:14 sługa#Rz 1:1 i apostoł#2P 3:2 Jezusa Chrystusa, do tych, którzy w sprawiedliwości#Rz 3:21-26#1:1 Lub: dzięki sprawiedliwości (dat. instr.); δικαιοσύνη w NP może określać cechę, sposób postępowania lub, u Pawła, stan. naszego Boga i Zbawcy,#Tt 2:13 Jezusa Chrystusa,#1:1 Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa, τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ (א, 2 P 1:1L), odnosi się do jednej osoby, tj. do Pana Jezusa Chrystusa, GS; pod. w. 2; Tt 2:13; 2P 1:11; 2:20; 3:2,18. W 1P 1:3 mamy: Bóg i Ojciec, co także odnosi się do jednej osoby. otrzymali#1:1 otrzymali, λαχοῦσιν, zn. też: otrzymali przez los (Łk 1:9; J 19:24) l. w darze; 2P 1:1L. wiarę#1P 1:7, 9; 2P 1:5 równą naszej: 2Oby łaska i pokój#1:2 łaska i pokój: χάρις καὶ εἰρήνη, חֶסֶד וְשָׁלוֹם (chesed weszalom); w G tłum. też חֵן (chen), czyli: wdzięk, przychylność; חֶסֶד akcentuje dobroć. zostały wam pomnożone#Rz 1:7; 1P 1:2; Jd 2 w [dogłębnym] poznaniu#J 17:3; Flp 3:8; 2P 1:3, 8; 2:20; 3:18#1:2 [dogłębne] poznanie, ἐπίγνωσις, ozn. poznanie, lecz przedrostek ἐπί- wskazuje często pełniejsze poznanie, szczególnie w odniesieniu do prawd duchowych; por. 2P 1:2, 3, 8; 2:20 (forma cz dwa razy w 2P 2:21); דַּעַת (da‘at); 2P 1:2L. Boga i Jezusa, naszego Pana.
Wezwanie do rozwoju w wierze
3Jak wszystko,#Rz 1:20 [co należy do] Boskiej Jego mocy,#1Kor 1:5 zostało nam do życia#Rdz 2:9; Ps 36:10; J 1:4; 3:16; 10:10; 14:6; Dz 11:18; Rz 5:10, 17, 21; 6:4; Kol 3:4; 1Tm 6:12, 19; Tt 1:2; 1J 1:2; 5:12; Obj 2:7, 10; 22:1-2, 14, 19 i pobożności#1Tm 2:2; 3:16; 4:7-8; 6:3; 2Tm 3:12; Tt 1:1; 2:12; 2P 1:6#1:3 pobożność, εὐσέβεια: postawa szacunku wobec Boga i stosowanie się do Jego woli (zob. 1Tm 3:16; 6:11), w tym przyp. lm abstrakcji: εὐσεβείαις. darowane przez [dogłębne] poznanie Tego, który nas powołał#Rz 8:28; 1Ts 2:12; 2Ts 2:14; 2Tm 1:9; 1P 2:9; 3:9; 5:10; 2P 1:10 przez własną#1:3 własną: zaim częsty u Piotra, np.: 1P 3:1-5; 2P 2:16-22. chwałę#J 17:22, 24; Rz 1:23; 3:23; 5:2; 6:4; 8:18; 9:23; 1Kor 2:7; 2Kor 4:17; Ef 1:17; 3:16; Kol 1:27; 3:4; Hbr 2:10 i cnotę,#1P 2:9#1:3 cnotę, ἀρετή, l. czcigodność, szlachetność, wspaniałość, wybitność, znakomitość, zacność (por. cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i umiarkowanie, oraz teologiczne: wiarę, nadzieję, miłość), zob. w. 5. 4przez które dane nam zostały drogocenne#1:4 drogocenne, τίμια: w odniesieniu do wiary 1P 1:7; krwi Chrystusa 1P 1:19; obietnic Chrystusowych 2P 1:4. i największe obietnice,#2Kor 7:1; Hbr 6:12; 2P 3:13 abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury,#J 1:12; Ef 4:24; Hbr 3:1; 6:4; 12:10#1:4 natura, φύσις, to ogół właściwych czemuś cech i możliwości; słowo to pojawia się w Rz 11:21; Ga 2:15; Ef 2:3; Jk 3:7. jako ci, którzy umknęli zepsuciu [obecnemu] na tym świecie#Jk 4:4; 2P 2:20; 1J 2:15-17; 5:4, 19 w żądzach,#1P 4:2; 2P 2:10, 18-20#1:4 żądza, ἐπιθυμία: pragnienie zła l. dobra. 5tak też dlatego, dokładając wszelkiego starania,#2P 1:10 uzupełnijcie#1:5 uzupełnijcie, ἐπιχορηγήσατε, lub: dopełnijcie, dostarczcie, zaopatrzcie. waszą wiarę#Ga 5:6; Jk 2:22; 2P 1:1; Jd 3#1:5 Lub: uzupełnijcie w waszej wierze l. przez wiarę (ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει). cnotą,#Flp 4:8; 2P 1:3 cnotę poznaniem,#Flp 1:9; 3:8; Kol 2:3; 2P 1:2, 3, 8; 3:18#1:5 poznanie, γνῶσις; דָּעַת (da‘at) łączy się z doświadczeniem (!); por. Rz 11:33, gdzie też σοφία; oraz 1Kor 8:1, gdzie też ἀγάπη. 6poznanie opanowaniem,#Dz 24:25; Ga 5:23; 1Tm 3:2, 11; Tt 2:2#1:6 opanowanie, ἐγκράτεια, l. powściągliwość, samokontrola, umiarkowanie; מַעְצָר לְרוּחַ (ma‘atsar leruach), powściąganie ducha, poznanie mamy uzupełnić opanowaniem l. panować nad sobą dzięki poznaniu, zob. Prz 25:28; Ga 5:23. opanowanie wytrwałością,#Rz 5:3; Hbr 10:36; Jk 1:3#1:6 wytrwałość, ὑπομονή, l. nieugiętość, niezłomność, samozaparcie, konsekwencja: Rz 5:3-5 (θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται). wytrwałość pobożnością,#2P 1:3#1:6 pobożność, εὐσέβεια, zob. 1Tm 3:16; 6:11; podstawą Rz 12:1-3. 7pobożność braterstwem,#Rz 12:10; Ga 6:10; 1P 1:22#1:7 braterstwo, φιλαδελφία, l. przyjaźń, Rz 12:10; 1Ts 4:9; Hbr 13:1; 1P 1:22. a braterstwo miłością.#Ga 5:22; 1Ts 3:12#1:7 miłość, ἀγάπη, postawa oparta na woli, nie stan wynikający z pożądania (ἔρος) ani instynktu (στοργή). 8Bo gdy te będą u was obecne i pomnażane,#1:8 pomnażane, tj. mnożące się, πλεονάζοντα, personifikacja cechy, hebr.? to nie dopuszczą, abyście byli bezczynni i bezowocni#J 15:2-5; Rz 1:13; 6:22; 7:4; 15:28; 2Kor 9:10; Ga 5:22; Ef 5:9; Flp 1:22; 4:17; Kol 1:6, 10; Tt 3:14; Hbr 12:11; 13:15; Jk 3:18; Obj 22:2 w [dogłębnym] poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.#2P 1:2 9Komu zaś ich brak, ten jest ślepy, krótkowzroczny#Pwt 28:28-29; Iz 59:10; So 1:17; 1J 2:9, 11; Obj 3:17 – zapomniał,#Pwt 4:9#1:9 Idiom: wziął zapomnienie, λήθην λαβὼν. że został oczyszczony#Ef 5:26; Mt 1:21; Tt 2:14 od dawnych swoich grzechów. 10Dlatego tym bardziej, bracia, pośpieszcie#2P 1:5 czynić#1:10 pośpieszcie czynić, ποιεῖσθαι, l. pełnić w sposób twórczy, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι, l.: pośpieszcie spełniać się, i to twórczo, w waszym powołaniu i wybraniu. Por. ποιεῖσθαι w J 14:23 (μονὴν ποιεῖσθαι); Dz 27:18 (wyzbyć się). wasze pewne#1:10 pewne, βεβαίαν, pozostające w mocy, niewzruszone, zob. Rz 4:16; He 2:2; 9:17; 2P 1:19. powołanie#Hbr 3:6, 14; 2P 1:19; 3:17 i wybranie;#Rz 8:28-30; Ef 1:18; 4:1, 4; 2Ts 1:11; Hbr 3:1; 1P 1:1; 2P 1:3 bo te czyniąc,#1:10 te czyniąc: w życiu nie chodzi o gładkie drogi, lecz o mistrzostwo w poruszaniu się po wyboistych. nigdy#1:10 nigdy, οὐ μή, podwójne przeczenie. się nie potkniecie,#Ps 15:5; 1P 2:8; Jd 24 11dzięki temu bowiem zostanie wam szeroko otwarte wejście do wiecznego Królestwa#Ps 145:13; Mt 5:20; 7:21; 25:21, 23; J 3:5; Dz 14:22; 1Kor 6:9-10; Ga 5:21; Ef 5:5; 2Tm 4:18#1:11 To szeroko udostępnione wejście łączy się z pełnym udziałem w błogosławieństwach Królestwa, zob. J 10:10; Flp 3:7-14. naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.
12Dlatego zamierzam wciąż wam przypominać#1Tm 2:4; 4:3; 6:5; 2Tm 2:18; Tt 1:1, 14; 1J 2:21; 2J 2 o tych [sprawach], chociaż zostaliście uświadomieni i utwierdzeni#Rz 1:11-12; 1Ts 3:2 w obecnej prawdzie.#Rz 15:15; Flp 3:1; 2P 3:1; Jd 5 13Za słuszne#Iz 38:12; 2Kor 5:1-4 zaś uważam, dopóki jestem w tym namiocie,#Flp 1:7#1:13 Nasze życie jest pielgrzymką (1P 1:1; 2:11), por. 2Kor 5:1-4. pobudzać was przez przypominanie,#2P 3:1 14świadomy, że zwinięcie mojego namiotu jest rychłe,#J 21:18-19; 2Tm 4:6 jak mi to i nasz Pan Jezus Chrystus wyraźnie zaznaczył. 15A dołożę też starań, abyście po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali.#Jd 17 16Bo nie jako ci, którzy poszli za wymyślnymi mitami,#1Tm 1:4; Tt 1:14; 2P 2:3 zapoznaliśmy was z mocą#Mt 28:18; Mk 5:30; 13:26; Łk 6:19; 8:46; 24:19 i przybyciem#Mk 14:62#1:16 Przybycie, παρουσία (parousia), odnosi się w tym przyp. do wcielenia, pod. jak epifaneia w 2Tm 1:10 (które w 1Tm 6:16 odnosi się do powtórnego przyjścia). 2Kor 7:6 używa go w odniesieniu do przybycia Tytusa. Słowo to w papirusach jest technicznym określeniem przybycia króla lub wysokiego rangą dygnitarza. W odniesieniu do Chrystusa ozn. Jego powtórne przyjście (2P 3:4, 12). naszego Pana Jezusa Chrystusa, ale jako ci, którzy stali się naocznymi świadkami#J 1:14; 1J 1:1 Jego wielkości.#1Kor 2:5 17Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki głos#Mt 3:17; 17:5; Mk 9:7; Łk 9:35 doszedł Go od Majestatu chwały: Ten jest moim Synem, moim ukochanym, w którym Ja znalazłem upodobanie. 18Ten właśnie głos pochodzący z nieba my usłyszeliśmy, będąc wraz z Nim na świętej#Wj 3:5; Joz 5:15 górze.#Mt 17:1; Mk 9:2; Łk 9:28 19I mamy jeszcze mocniejsze, prorockie słowo#Łk 1:70; 1P 1:10; 2P 3:2 – wspaniale czynicie trzymając się go jak lampy#Ps 119:105; Prz 6:23; J 5:35 świecącej w ciemnym#1:19 ciemnym, αὐχμηρός, ozn. też brudne i zaśmiecone. miejscu, dopóki nie zaświta dzień#Rz 13:12; 1Ts 5:4-5, 8 i gwiazda poranna#Łk 1:78; Obj 2:28; 22:16 nie wzejdzie w waszych sercach, 20to wiedząc przede wszystkim, że żadne proroctwo Pisma#Dz 1:16; 2Tm 3:16; 2P 3:16 nie pochodzi z własnego wyjaśnienia;#1:20 Lub: nie jest własnym wykładem, ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται: ze względu na nieokreśloność podmiotu wyjaśniającego, uzasadnione byłoby dodanie słowa czyimś, tj.: czyimś (w tym samego proroka) własnym wyjaśnieniem (wykładem, wywodem); lub: nie jest tworem własnej wyobraźni [proroka]. Słowo wyjaśnienie, ἐπίλυσις, ozn.: uwolnienie, rozwiązanie, rozwinięcie. Pojawia się w papirusach w sensie umorzenia długu (2P 1:20L). 21gdyż proroctwo nie było nigdy przyniesione z woli człowieka, lecz wypowiadali [je] ludzie od Boga, niesieni#1:21 niesieni, φερόμενοι, l. poruszani (ὑπὸ πνεύματος ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἀπὸ θεοῦ ἄνθρωποι). przez Ducha Świętego.#2Sm 23:2; Ez 3:12, 14; 8:3
Obecnie wybrane:
2 Piotra 1: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej