Przypowieści Salomona 12:11-23

Kto uprawią swoją rolę, ma dosyć chleba; lecz kto się ugania za marnościami, jest nierozumny. Pragnieniem grzesznika jest gonitwa za złem, Lecz sprawiedliwi tkwią korzeniami w mocnym gruncie. Zły wpada w pułapkę z winy warg, lecz sprawiedliwy wychodzi cało z nieszczęścia. Z owocu swoich ust nasycony będzie człowiek dobrem, a odpłacone mu będzie według tego, co zrobiły jego ręce. Droga głupiego wydaje mu się właściwa, lecz kto słucha rady, jest mądry. Głupi od razu okazuje swoją złość, lecz roztropny nie zważa na obelgę. Kto mówi prawdę, wypowiada to, co słuszne, lecz świadek fałszywy kłamie. Kto mówi nierozważnie, rani jak miecz; lecz język mędrców leczy. Mowa szczera trwa wiecznie, lecz fałszywa tylko chwilę. Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło; lecz radość mają ci, którzy doradzają pokój. Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, lecz bezbożni mają pełno kłopotów. Ohydą dlą Pana są wargi kłamliwe, lecz ci, którzy mówią prawdę, podobają mu się. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupstwo.