Przypowieści Salomona 12:11-23

Kto uprawia swą rolę, syci się chlebem, a kto gna za marnościami, temu brak rozumu. Pragnieniem bezbożnego jest łup niegodziwych, lecz korzeń sprawiedliwych puszcza pędy. Przestępstwo warg jest pułapką dla złego, sprawiedliwy zaś wyjdzie z nieszczęścia. Z owocu ust człowiek nasyca się dobrem, a dokonania jego rąk wrócą do niego. Droga głupiego jest, według niego, prosta, mądry natomiast słucha rady. Głupiec jeszcze tego samego dnia daje wyraz niechęci, lecz roztropny nie odpowiada na zniewagę. Kto głosi prawdę, wyraża słuszność, świadek fałszywy szerzy oszustwo. Nierozważny w słowach może przeszyć jak miecz, lecz język mądrych leczy. Szczere wargi będą trwać na zawsze, lecz język kłamliwy tylko przez chwilę. Podstęp tkwi w sercu knujących zło, radość — u doradców pokoju. Sprawiedliwego nie zniszczy żadna nieprawość, u bezbożnych zaś — kłopotów pełno. Wargi kłamliwe są ohydą dla PANA, sprawiają Mu przyjemność ci, którzy postępują uczciwie. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupotę.