Przypowieści Salomona 12

12
1Kto miłuje karność, miłuje mądrość;
a kto nienawidzi karcenia, jest głupi.
2Dobry człowiek zyskuje łaskę u Pana,
lecz Pan potępia człowieka, który knuje zło.
3 # Przyp. 10,25 Przez niegodziwość nie stanie człowiek na mocnym gruncie,
lecz korzeń sprawiedliwych nie poruszy się.
4 # I Kor. 11,7 Dzielna żona jest koroną swojego męża,
lecz ta, która go hańbi, jest jak próchnica jego kości.
5Sprawiedliwi myślą o tym, co prawe,
lecz rady bezbożnych są zwodnicze.
6 # Przyp. 1,11 Słowa bezbożnych są czyhaniem na krew,
lecz usta prawych są dla nich ratunkiem.
7 # Przyp. 10,25; Ps. 37,36 Bezbożni zostają powaleni i nie ma ich,
lecz dom sprawiedliwych ostoi się.
8Chwali się człowieka według jego roztropności,
lecz gardzi się tym, kto jest przewrotnego serca.
9Lepiej być skromnym i pracować na siebie,
niż udawać wielkiego i nie mieć na chleb.
10Sprawiedliwy dba o życie swojego bydła,
lecz serce bezbożnych jest okrutne.
11 # Przyp. 28,19 Kto uprawią swoją rolę, ma dosyć chleba;
lecz kto się ugania za marnościami, jest nierozumny.
12Pragnieniem grzesznika jest gonitwa za złem,
Lecz sprawiedliwi tkwią korzeniami w mocnym gruncie.
13 # Przyp. 13,3; 18,7 Zły wpada w pułapkę z winy warg,
lecz sprawiedliwy wychodzi cało z nieszczęścia.
14 # Przyp. 18,20 Z owocu swoich ust nasycony będzie człowiek dobrem,
a odpłacone mu będzie według tego, co zrobiły jego ręce.
15Droga głupiego wydaje mu się właściwa,
lecz kto słucha rady, jest mądry.
16Głupi od razu okazuje swoją złość,
lecz roztropny nie zważa na obelgę.
17 # Przyp. 14,5 Kto mówi prawdę, wypowiada to, co słuszne,
lecz świadek fałszywy kłamie.
18 # Ps. 55,22; 57,5; 59,8; 64,4 Kto mówi nierozważnie, rani jak miecz;
lecz język mędrców leczy.
19Mowa szczera trwa wiecznie,
lecz fałszywa tylko chwilę.
20Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło;
lecz radość mają ci, którzy doradzają pokój.
21Sprawiedliwego nie spotka żadne zło,
lecz bezbożni mają pełno kłopotów.
22 # Przyp. 6,17 Ohydą dlą Pana są wargi kłamliwe,
lecz ci, którzy mówią prawdę, podobają mu się.
23 # Przyp. 10,14; 13,16; 15,2 Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę,
lecz serce głupców rozgłasza głupstwo.
24 # Przyp. 12,24; 19,15 Ręka pracowitych będzie rządziła,
lecz ręka gnuśna musi odrabiać pańszczyznę.
25 # Przyp. 15,13 Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go,
lecz słowo dobre znowu go rozwesela.
26Sprawiedliwy ma się lepiej niż inny,
lecz droga bezbożnych wiedzie ich na manowce.
27Gnuśny nie upoluje swej zwierzyny,
lecz pracowity wielce się wzbogaca.
28Na ścieżce sprawiedliwości jest życie,
lecz droga odstępstwa wiedzie do śmierci.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności