Jeżeli chcecie się nade mnie wywyższać, wtedy złóżcie mi dowód mojej hańby.
Wiedzcie, że to Bóg mnie ugiął i oplątał mnie Swoją siecią.
Oto wołam o zarzut, lecz nie znajduję odpowiedzi; krzyczę, ale nie ma sądu.
Zagrodził moją drogę tak, że nie mogę przejść, a nad moją ścieżką mrok rozpostarł.
Odarł mnie z mojej czci oraz strącił koronę z mojej głowy.
Skruszył mnie dookoła, abym zginął, a mą nadzieję wyrwał jak drzewo.
Rozpalił przeciw mnie Swój gniew i zaliczył mnie do Swoich wrogów.
Razem nadciągnęły Jego hufce; do mnie utorowały sobie drogę i rozłożyły się dookoła mego namiotu.
Oddalił ode mnie moich braci oraz stronią ode mnie moi przyjaciele.
Opuścili mnie moi krewni i zapomnieli o mnie znajomi.
Domownicy i moje służebnice uważają mnie za obcego, stałem się cudzym w ich oczach.
Kiedy wołam mojego sługę – nie odzywa się, choć go błagam moimi ustami.
Mój oddech jest wstrętny dla mojej żony, a ma prośba dla mych rodzonych braci.
Gardzą mną nawet swawolni malcy; urągają mi, kiedy chcę wstać.
Brzydzą się mną moi zaufani; i ci, których umiłowałem, zwrócili się przeciw mnie.
Do skóry, do mojego ciała przylgnęły moje kości, a ocalały zaledwie dziąsła moich zębów.
Zmiłujcie, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo dotknęła mnie ręka Boga.
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg i nie możecie się nasycić moją cielesną naturą?
Ach, gdyby zostały zapisane moje słowa, gdyby je napisano w zwoju.
W ołowiu, żelaznym rylcem, na wieki; oby wyryto je na skale.
Co do mnie, wiem, że mój Wybawca żyje, i że nad prochem wzniesie się jako ostatni.
A następnie, kiedy ta moja skóra zatoczy koło, jednak jako istota żywa ujrzę Boga.
Ujrzę Go sam, tak, zobaczą Go moje oczy, ale nie jako przeciwnika. W tęsknocie za tym zanikają w mym łonie nerki.
Gdybyście jednak powiedzieli: Czym go dalej będziemy prześladować, oraz, że korzeń rzeczy jest we mnie znaleziony;
drżyjcie przed mieczem! Gdyż zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, byście poznali, że jest sąd.
Bible App
Bible App for Kids
