Psalmy 72:1-14

Boże! Podsuwaj królowi swoje rozstrzygnięcia I swoją sprawiedliwość synowi królewskiemu, Aby sądził Twój lud sprawiedliwie I ubogich traktował zgodnie z prawem. Niech góry zapewniają ludziom pokój I niech sprawiedliwością owocują pagórki. Niech zapewnia ochronę ubogim wśród ludu, Ratuje dzieci biednych i depcze gnębicieli. Niech panuje, dopóki wstaje słońce, Dopóki wschodzi księżyc — z pokolenia w pokolenie. Niech pada niczym deszcz na skoszoną trawę, Niczym ulewa, która nawadnia ziemię! Niech za jego dni zakwitnie sprawiedliwość, Niech trwa pokój, dopóki wschodzi księżyc, Niech panuje od morza do morza I od Rzeki aż do krańców ziemi! Niech przed jego obliczem płaszczą się wrogowie, Jego nieprzyjaciele niech zlizują proch z ziemi! Królowie Tarszisz i wysp niech złożą dary, A królowie Szeby i Saby — daninę. Niech mu pokłon składają wszyscy królowie, Wszystkie narody niech mu usługują! Bo będzie ratował biednego, który woła o pomoc, I ubogiego, który znajdzie się w potrzebie, Okaże litość słabym i bezradnym I wybawi dusze ludzi pognębionych. Przed przemocą i gwałtem ochroni ich życie, A ich krew będzie cenna w jego oczach.

Bezpłatne plany czytania i rozważania na temat: Psalmy 72:1-14