De Bijbel met Nicky en Pippa GumbelVoorbeeld

Leven in hoop

In juli 1999 sprak Ralph Craythorne in onze kerk over zijn achtjarige dochtertje, Sasha, die kort daarvoor was overleden aan een hersentumor. Ik herinner me nog heel goed dat ik Sasha ging bezoeken in het ziekenhuis. In de taxi op weg erheen probeerde ik wanhopig te denken en te bidden over wat God zou willen dat ik ging zeggen. Er kwam maar één woord in mij op: hoop.

In zijn toespraak in de kerk zei Ralph: ‘Dat ene woord bracht een ontploffing in mijn geest teweeg. Het was alsof ik plotseling de volheid zag van wat God wilde dat wij zouden begrijpen over “leven in hoop”. Het is niet een slappe hoop, “Ik hoop dat dit zal gebeuren, maar het zal waarschijnlijk niet gebeuren.” Het is de zekere, overtuigde, positieve hoop - de manier waarop God ons gemaakt heeft om te leven.

Onze hoop was niet gevestigd op een resultaat, maar op de Heer.

Sasha hield ook hoop - niet per se om genezen te worden, hoewel dat er ook bij hoorde, maar een diepere hoop, de hoop die voortkomt uit de zekerheid dat ze in de palm van de hand van een liefhebbende God was.’

In de laatste twee weken van haar leven werd Sasha blind. Ralph zei: ‘Ik weet nog dat ik in bed tegen haar zei: “Sasha, zie je wel eens engelen?”

Ze had niet veel kracht om te praten. Ze zei alleen: ”Nee, papa.”

‘Ik was een beetje teleurgesteld. Dus ik dacht, we proberen het groter. “Zie je Jezus wel eens?” vroeg ik.

“Ja, natuurlijk. Hij houdt mijn hand vast.”

‘De droom dat ze genezen zou worden was in duigen gevallen, maar we zijn niet teleurgesteld in God. Hij is niet veranderd. Hij giet nog steeds zijn liefde in ons hart. We begrijpen haar dood niet. Ik betwijfel of we het ooit zullen begrijpen. Op een dag zullen we het weten... Dit zijn de basisprincipes van leven in hoop.’

Psalm 146:1-10

Vestig je hoop op het juiste

Veel mensen vestigen hun hoop tegenwoordig op de verkeerde dingen. Ze vertrouwen op rijkdom, een geslaagde carrière, een langdurige relatie of op hun status of imago. Op zich is er niets mis met deze dingen, maar geen van alle zijn ze stevig genoeg om je leven op te baseren.

Het maakt heel veel uit waarop je je hoop vestigt: 'Vertrouw niet op edelen, op het mensenkind, bij wie geen heil is. Zijn geest gaat uit hem weg, hij keert terug tot zijn aardbodem; op die dag vergaan zijn plannen.' (vv.3-4, HSV).

De psalmdichter zegt waar, of liever gezegd op wie je je hoop wel moet vestigen: 'Gelukkig is hij die zijn hulp ontvangt van de God van Jakob, die alles verwacht van de Here, zijn God.' (v.5, HB). Als je je hoop vestigt op de Heer, is deze hoop 'als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is' (Hebreeën 6:19).

De psalmdichter heeft deze vaste hoop op de Heer. Hij looft God voortdurend (Psalm 146:1-2). Hij erkent dat God 'hemel en aarde gemaakt heeft, de zee en al wat daarin is' (v.6a) en dat Hij 'voor eeuwig de trouw bewaart,' (v.6b, HSV).

De God van hoop geeft nieuwe hoop aan mensen die weinig hoop lijken te hebben en Hij vraagt jou en mij om dat ook te doen.

De psalmdichter noemt een paar groepen mensen aan wie God vooral hoop geeft: mensen die worden onderdrukt (v.7a), mensen die honger hebben (v.7b), gevangenen (v.7c), blinden (v.8a), vreemdelingen (v.9a) en mensen die een geliefde hebben verloren (v.9b).

Heer, dank U dat ik mijn hoop op U kan vestigen. Dank U dat deze hoop een vast en onwrikbaar anker is voor mijn ziel. Help me om hoop te geven aan mensen die dit het hardst nodig hebben.

Nieuwe Testament

Openbaring 14:14-15:8

Kijk vooruit met hoop

Hoop is krachtig. Het is niet zomaar een gevoel of een emotie. Hoop is niet afhankelijk van omstandigheden. Echte hoop is een constante, positieve overtuiging dat alles ten goede zal veranderen, wat er ook gebeurt.

John Bunyan (1628-1688) schreef: 'Hoop heeft een dikke huid en kan veel hebben. Hoop verdraagt alle dingen, als het maar goede hoop is, vanwege het vooruitzicht van de vreugde (...) dankzij de hoop kan de ziel geduldig en lijdzaam wachten onder het kruis tot de tijd komt dat zij kan genieten van de kroon.'

We zien zoveel onrecht in de wereld om ons heen. Slechte dingen treffen goede mensen. Het kwaad lijkt vaak welig te tieren. Nu is er nog onrecht, maar eens zal er gerechtigheid zijn voor iedereen. God zal alles rechtzetten.

In de woorden van bisschop Lesslie Newbigin: 'De horizon voor de christen is 'Hij zal terugkomen' en 'we zien uit naar de komst van de Heer'. Dat kan morgen zijn of elk ander moment, maar dat is de horizon. Die horizon is voor mij fundamenteel, die maakt het mogelijk om hoopvol te zijn en geeft het leven zin.'

In dit gedeelte ziet Johannes iets van wat dat 'rechtzetten' inhoudt. Jezus zal de rechter zijn. 'En ik zag, en zie, een witte wolk, en op de wolk zat Iemand als een Mensenzoon, met op Zijn hoofd een gouden kroon en in Zijn hand een scherpe sikkel' (14:14).

Jezus heeft gezegd dat in dit leven de tarwe en het onkruid samen opgroeien tot de oogst (Mattheüs 13:30) en dat 'de oogst is de voleinding van de wereld en de maaiers zijn engelen' (v.39b). Hij zegt dat het onkruid bijeen zal worden gebonden en zal worden verbrand en dat 'de rechtvaardigen [zullen] stralen als de zon' (v.43).

Er komt een radicaal oordeel waarbij elk laatste restje kwaad wordt vernietigd 'in de grote wijnpersbak van de toorn van God' (Openbaring 14:19).

Vergeet niet dat Jezus de beker van Gods toorn voor jou heeft gedronken aan het kruis, om jou te redden van dit oordeel. In dit gedeelte zien we hoe de wereld eruitziet nadat Gods oordeel is voltrokken (15:1). Johannes ziet 'iets als een glazen zee, met vuur gemengd' (v.2a); een beeld waarin brandende zuiverheid en rust samengaan. Vrede en gerechtigheid gaan hand in hand.

Gods oordeel zuivert de wereld, vernietigt het kwaad en verderf en redt zijn volk van de machten die het vervolgen en tegenwerken (van 'het beest', van 'het beeld', v.2).

Net zoals er een luid gejuich opsteeg uit het volk van God dat tijdens de uittocht door de Rode Zee was getrokken, zo stijgt er ook nu een luid gejuich op voor God:

'Groot en wonderbaarlijk zijn Uw werken, Heere, almachtige God; rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Koning van de heiligen! (…) Want alle volken zullen komen en U aanbidden, want Uw oordelen zijn openbaar geworden' (vv.3-4).

Heer, dank U dat U op een dag alles recht zult zetten. Dank U dat ik zo'n geweldige hoop voor de toekomst heb, die mogelijk is gemaakt door het kruis van Jezus.

Oude Testament

Ezra 10:1-44

Geef de hoop nooit op

Heb je wel eens het gevoel dat je te ver bent gegaan, dat je iets te vaak hebt gedaan of dat je zozeer tekort bent geschoten dat God je niet meer kan vergeven? Dit gedeelte is een bemoediging dat er nog hoop voor je is, hoe groot de puinhoop van je leven ook is: 'Toch is er nog hoop voor Israël.' (v.2d, BB), zegt Sechanja tegen Ezra.

Ezra bad, beleed schuld en liet zich huilend neervallen voor het huis van God (v.1a). Er 'voegde een zeer grote gemeente van mannen, vrouwen en kinderen uit Israël zich bij hem' (v.1b). 'iedereen had heel erg spijt en huilde luid.' (v.1b, BB).

Ezra vastte en had verdriet over de ontrouw van het volk van God. In totaal waren er 113 mensen die zich schuldig hadden gemaakt aan deze ontrouw. 86 van hen waren 'leken' en 27 behoorden tot de priesters (Levieten). Een roeping tot een voltijdsaanstelling in dienst van God en de wereld betekent niet dat we immuun zijn voor verleiding.

Het probleem dat in dit gedeelte wordt aangekaart zijn de huwelijken van Israëlieten met ongelovigen. In die tijd was er waarschijnlijk al een officiële ceremonie waarbij niet-Joden zich konden bekeren (zie 6:21), en het lijkt erop dat dit mensen waren die hadden geweigerd zich te bekeren.

Ezra was bezorgd dat zij hun echtgenoten (van wie er veel tot de leiders van Israël behoorden) van God zouden wegtrekken. De Bijbel spoort je aan om heel goed na te denken over met wie je trouwt en niet te trouwen met iemand die jou van God weg zal trekken (zie 2 Korinthe 6:14 en de uitleg bij 3 september).

Toch lijkt een scheiding van hun vrouwen (Ezra 10:19) de ontrouw nog erger te maken. Dit is een moeilijk gedeelte voor ons. Het is interessant dat het voorstel niet unaniem werd aangenomen (v.15). Zodra de ontrouw had plaatsgevonden, was geen enkele oplossing ideaal. Toen hetzelfde probleem aan de kaak werd gesteld door de gemeente in het Nieuwe Testament, kregen mensen die getrouwd waren met ongelovigen hele andere instructies: ze kregen de opdracht om getrouwd te blijven en hun echtgenoot tot voorbeeld en zegen te zijn (zie 1 Korintiërs 7; 1 Petrus 3).

Heer Jezus, help ons om onze eigen zonde en de zonde van de gemeenschap serieus te nemen. Help ons om te bidden, te biechten, te huilen, onszelf in berouw op de knieën te werpen voor U. Help ons om vastberaden alles in het werk te stellen om ontrouw in de toekomst te voorkomen. Dank U dat er nog steeds hoop is voor het volk van God. Dank U dat onze hoop is in de Heer 'die trouwe houdt tot in eeuwigheid' (Psalm 146:6, NBG).

Pippa's bijdrage

Psalm 146:8

'... de HEERE richt de gebogenen op ...'

Dit vers herinnert ons eraan dat er veel mensen zijn die het moeilijk hebben, ook tijdens de feestdagen. Hoe richt de Heer deze mensen op? Misschien wil Hij ons hiervoor gebruiken.