Geloof, Deel 3 van 3Voorbeeld

Geloven zonder te zien

“Jezus zei tegen hem: Omdat u Mij gezien hebt, Thomas, hebt u geloofd; zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven” (Johannes 20:29, HSV).

Toen de Heere Jezus was gestorven en begraven, hadden zijn volgelingen de grootste moeite om te geloven dat Hij weer op zou staan uit de dood. Dat had Jezus hen wel van tevoren gezegd, maar de werkelijkheid leek zo hopeloos dat ze deze belofte waren vergeten. Het nieuws van enkele vrouwen dat Jezus was opgestaan, deden ze af als kletspraat. Pas toen Hij zichtbaar voor hen stond, geloofden ze dat Hij de dood echt had overwonnen.

Eén van de discipelen, Thomas, was afwezig toen Jezus verscheen. Hij kon het nieuws dan ook niet geloven. Hij wilde het eerst met eigen ogen zien. En die kans kreeg hij! Hij ontmoette de Heere Jezus persoonlijk. Maar latere gelovigen krijgen die kans niet. Jezus noemt mensen die geloven zonder Hem ooit gezien te hebben, “zalig” of “gelukkig”.

Feitelijk behoort het tot de essentie van geloof dat je datgene waarin je gelooft, niet ziet. Dat geldt niet alleen voor de opgestane Heere Jezus, maar ook voor de toekomst die Hij beloofd heeft. Daar zien we nu nog niets van, of misschien af en toe een klein lichtstraaltje. We leven vanuit vertrouwen, zonder al echt te zien. Ons leven wordt bepaald door ons geloof in de Heere Jezus en door onze verwachting van zijn toekomst; niet door wat zichtbaar is.

Vind jij het lastig dat er zo weinig te zien is van Jezus en zijn toekomst? Hoe ga je daar mee om?