Codewoord: bloed

God bood zijn volk de kans om te ontsnappen aan de engel des doods die elk huis zou bezoeken. Het codewoord was: bloed. In elk huis dat schuil ging achter een deur met het bloed van een eenjarig, gaaf lammetje zou de oudste zoon gespaard blijven. Het volk van God gehoorzaamde. Elk gezin koos een lam, slachtte het, smeerde het bloed aan de deurposten en wachtte binnen gespannen af. De doodsengel ging de met bloed besmeurde deurposten voorbij, vandaar de naam van het herdenkingsfeest: Pesach: voorbijgaan. God vertelde zijn volk: dit is voortaan het nieuwe begin van elk jaar, want deze nacht is het einde van vroeger en de start van de toekomst. En hét codewoord om het verleden af te sluiten en een nieuwe droom na te jagen is: bloed.

Toen Johannes de Doper Jezus zag lopen zei hij tegen zijn volgelingen: ‘Kijk, daar! Het Lam van God, dat de zonden van de wereld wegneemt.’ Petrus zegt dat wij gered zijn door het bloed van Jezus, als van een onberispelijk en vlekkeloos lam (1 Petrus 1:19). Het is niet toevallig dat Jezus Zichzelf de deur van de schaapskooi noemt: niemand kan binnen komen, dan over zijn lijk. Het is niet zomaar dat Jezus zijn sterven liet plaatsvinden tijdens het Paasweekend: ‘Over twee dagen is het, zoals jullie weten, Pesach’, zei Jezus tegen zijn vrienden. ‘Dan wordt de Mensenzoon uitgeleverd om gekruisigd te worden’ (Matteüs 26:2). En om de parallel met de gebeurtenissen in Exodus 12 nog eens te onderstrepen stelde Jezus op de avond voor zijn kruisdood het avondmaal in: brood als teken van zijn lichaam en wijn als teken van zijn bloed. Bij het Pesach stonden deze twee spijzen centraal: het bloed van het lam en het ongezuurde brood. De evangelieschrijvers laten er geen twijfel over bestaan: waar het volk Israël uit Egypte werd gered door het bloed van een lam aan hun deurpost te smeren, zo kunnen wij alleen gered worden door te schuilen achter het bloed van Jezus. Het Pesachmaal in Exodus draaide om een jong schaapje, zonder enig gebrek. Jezus stierf in de bloei van zijn leven, als een vlekkeloos lam. Bij het eerste Pesach ging de wraak van God over de koppigheid van de farao aan de met bloed besmeurde huizen voorbij. Zo gaat Gods allesvernietigende woede over de zonde aan ons voorbij, wanneer wij dekking zoeken bij het kruis.