De dood en opstanding van de KoningVoorbeeld

Een uiting van liefde op het juiste moment

“Toen Jezus in Bethanië was […] kwam er een vrouw naar Hem toe die een albasten fles met zeer kostbare zalf had; en zij goot die uit op Zijn hoofd terwijl Hij aanlag” (Mattheüs 26:6-7, HSV).

Toen Jezus te gast was in een dorpje vlakbij Jeruzalem, gebeurde er iets bijzonders. Een vrouw goot dure zalfolie over Hem heen. Niet een paar druppels, maar een hele fles! Andere aanwezigen beschouwden dat als verkwisting. Maar Jezus waardeerde het als een waardevolle liefdesdaad op precies het juiste moment. “...Zij heeft een goed werk aan Mij verricht”, zei Hij (Mattheüs 26:10, HSV).

Korte tijd later zou Jezus sterven en begraven worden. Volgens Joods gebruik werden overledenen gewassen en gezalfd. Zo werd hun de laatste eer bewezen. Na Jezus’ dood zou daar echter nauwelijks gelegenheid voor zijn. De liefdevolle zalving van deze vrouw noemt de Heere Jezus een “... voorbereiding op Mijn begrafenis” (Mattheüs 26:12, HSV). Dit was geen verkwisting, maar een passende uiting van dankbaarheid en liefde voor de Koning van hemel en aarde.

Tussen de verhalen over haatdragende overpriesters en mopperende discipelen staat deze geschiedenis als een verfrissend voorbeeld voor ons.

De Heere Jezus heeft ons mensen zo lief dat Hij zijn leven voor ons heeft gegeven. Dat was oneindig veel kostbaarder dan een fles dure zalfolie. Houd jij ook van Hem? Hoe laat je dat zien?