De dood en opstanding van de KoningVoorbeeld

Een ontroerend inkijkje in Gods hart

“En nadat [Jezus] iets verder gegaan was, wierp Hij Zich met het gezicht ter aarde en bad: Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt” (Mattheüs 26:39, HSV).

Het vers dat we vandaag lezen, vind ik één van de aangrijpendste uit de hele Bijbel. We zien de Heere Jezus voorover op de grond liggen. Angstig roept Hij het uit: “Vader! Laat dit lijden aan Mij voorbijgaan!”

Stel je eens voor dat jouw kind huilend op de grond ligt en je om hulp smeekt. En dat jij met een knip van je vingers al die angst en pijn en verdriet zou kunnen wegnemen. Maar als je niet ingrijpt, wordt je kind opgepakt en doodgemarteld. Dan hoef je toch niet lang na te denken?!

Toch greep God de Vader niet in. Hij liet zijn Zoon de dood in gaan. Hij keek toe hoe Jezus werd geslagen, bespuugd en aan een kruis gespijkerd. Hij liet Hem in de steek.

Waarom? Hoe kon God dit doen?

Omdat Hij zo oneindig veel van ons mensen houdt. Zowel de Vader als de Zoon, Jezus, wisten dat dit de enige manier was om mensen te redden van de eeuwige ondergang. Zelfs in zijn allerdiepste angst bad Jezus: “Niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt.” Want Hij was zich bewust van het grote doel van zijn leven en sterven. Hij wilde niets liever dan ons mensen redden. Voor dat vreugdevolle vooruitzicht heeft Hij het kruis verdragen en de schande veracht (zie Hebreeën 12:2).

Kun jij je voorstellen dat je ooit zóveel van iemand kunt houden?