De kortste route

We staan vandaag opnieuw stil bij Psalm 23:3, waar David zingt:

‘De Goede Herder leidt mij in de rechte sporen’ (DAVID in Psalm 23:3b).

Ik las dat sommige rabbi’s ‘in de rechte sporen’ vertalen als ‘omwegen die eindigen in de goede richting’. Hoe vaak zeggen we niet als het leven moeilijk wordt: ‘Waarom moet mij dit overkomen? Moet ik echt door deze ellende heen? Is er niet een eenvoudiger en kortere weg?’ Ik heb ontdekt dat God ons zelden via de kortste route leidt om ons tot zijn doel te laten komen.

Zo lezen we in Exodus 13:17 dat - toen God de Israëlieten uit Egypte bevrijdde - Hij hen niet via de kortste route naar het Beloofde Land leidde. Er staat: ‘God leidde hen niet langs de weg die door het gebied van de Filistijnen loopt, ook al was dat de kortste route’ (naar Exodus 13:17, HSV).

God koos heel bewust niet voor de kortste route, die ‘de weg van de Filistijnen’ genoemd werd. En wel om een goede reden. De Egyptenaren hadden deze weg namelijk zwaar versterkt. De Israëlieten zouden een aantal zwaarbewapende garnizoenssteden moeten passeren. De confrontatie met deze Egyptische legers zou de Israëlieten vreselijk ontmoedigd hebben. God wist dat ze hier niet klaar voor waren. Daarom koos Hij ervoor om via een om weg eerst hun geloof te versterken.

Zo wil God ook jouw leven veranderen, zodat jij meer en meer op Jezus gaat lijken. Het liefst verander je zo snel mogelijk. Maar zelden gebruikt God de kortste route om ons te veranderen naar het beeld van zijn Zoon.

Als jij tijdens de ‘omwegen die eindigen in de goede richting’ niet meer weet wat er gebeurt of wat je moet doen, is het van levensbelang dat je de Goede Herder op zijn woord gelooft. Hij is te vertrouwen, ook al gaan de dingen compleet anders dan je graag zou willen. Zul je dat nooit vergeten?