Titus, deel éénVoorbeeld

Genade en vrede

“genade, barmhartigheid en vrede zij u van God de Vader en van de Heere Jezus Christus, onze Zaligmaker” (Titus 1:4, HSV).

Paulus groet Titus met bekende woorden. Ze komen terug in veel andere brieven in de Bijbel. Waarom worden deze woorden telkens herhaald? Omdat ze zo belangrijk zijn.

Genade is de onverdiende goedheid van de Heere God voor een zondaar. Daar is iedere gelovige van afhankelijk. Paulus weet dat zelf heel goed. In 1 Korinthe 15 vertelt hij dat hij vroeger christenen vervolgd heeft, en daarom helemaal geen logische kandidaat was om apostel te worden. “Maar”, getuigt hij, “door de genade van God ben ik wat ik ben, en Zijn genade voor mij is niet tevergeefs geweest...” (1 Korinthe 15:10, HSV). Deze genade heeft Paulus’ leven compleet veranderd, en nu mag hij ook andere mensen daartoe uitnodigen. Van dat voorrecht krijgt hij nooit genoeg, en hij wenst dat ook andere gelovigen steeds weer toe.

De vrede die Paulus noemt, is een direct gevolg van Gods genade. Het is een toestand van rust, heil en volkomenheid die alleen mogelijk is als iemand verzoend is met de Heere God. Zoals Paulus zegt in Romeinen 5:1, hebben we vrede met God als we gerechtvaardigd zijn door geloof. Maar daar moeten we wel regelmatig weer bij stilstaan, anders kunnen allerlei zorgen, bezigheden of zonden onze vrede zomaar vertroebelen.

Ervaar jij Gods genade, barmhartigheid en vrede?