Jezus in de ander zienVoorbeeld

Vanwege de hongersnood in het Midden Oosten ten tijde van keizer Claudius organiseerden de kerken in het Romeinse Rijk collectes voor de arme gelovigen in Jeruzalem. Binnen de christelijke familie zorg je immers voor elkaar?

Sommige christenen gingen wel heel ver in die hulpverlening. Paulus schreef over de gelovigen in Macedonië in 2 Korintiërs 8:1-3 (HSV), "...dat, te midden van veel beproeving door verdrukking, de overvloed van hun blijdschap en hun buitengewoon diepe armoede in overvloedige mate geleid hebben tot de rijkdom van hun vrijgevigheid. Want, zo getuig ik, zij gaven naar vermogen, ja, boven vermogen..."

Dat ze naar vermogen doneerden voor andere gelovigen was de christelijke norm, en ze deden daar nog een schepje bovenop. Paulus leek niet eens van plan deze mensen om hulp voor Jeruzalem te vragen, zo arm waren ze. Maar "ze smeekten ons met veel aandrang dat wij hun genadegave en aandeel in het dienstbetoon aan de heiligen zouden aannemen" (2 Korintiërs 8:4, HSV).

Ik maak dit niet vaak mee, dat mensen me smeken of ze mogen meedoen met onze hulpverlening aan de kerk in Egypte, maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.

Dat die gelovigen in Macedonië zo vrijgevig waren, wordt door Paulus genade genoemd. Het begon allemaal met de genade van Jezus: "U kent de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij omwille van u arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat u door Zijn armoede rijk zou worden" (2 Korintiërs 8:9, HSV). De motivatie voor het Macedonische geefgedrag was dus gebaseerd op het voorbeeld van Jezus. Het doneren voor de armen is navolging van Christus.

Op 1 mei 2021 brandde in de enorme sloppenwijk Omraneya in Cairo een grote Koptische kerk af. Kinderen uit die arme wijk kwamen meteen hun spaarpotjes legen voor de herbouw. Wat die kinderen deden is de mentaliteit van een christen: al heb je niet veel, je doet wat je kan uit liefde voor je gemeenschap. Zelfs kinderen snappen dit.

Het geven zit bij een christen als het ware in het DNA, maar je moet dit wel ontwikkelen. Jezus volgen gaat niet vanzelf; het is hard werken. Maar door zijn voorbeeld is voor ons de toon gezet en iets van Jezus Zelf is aanwezig in ons leven. Dat bepaalt onze koers.

Het begint allemaal met God en diens genadige geefgedrag. Wat een zegen dat we daaraan mee mogen doen!

GEBED
'Dank U, onze Vader, voor het voorbeeld van gelovigen die ondanks hun armoede vrijgevig zijn. Leer mij Uw genade te waarderen en in Uw voetstappen te treden.'