Het Onze VaderVoorbeeld

Perspectief

Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen.

Deze laatste zin van het Onze Vader komt niet voor in de vroegste manuscripten van het Nieuwe Testament. Hoewel het vrijwel altijd wel in kerken wordt opgezegd, maken veel moderne Bijbelvertalingen er een voetnoot van. Ikzelf houd me er aan vast. Een reden is dat veel Joodse gebeden in Jezus' tijd vaak eindigden met een zegen aan God en het is waarschijnlijk dat vroege christenen iets vergelijkbaars deden. Een andere reden is dat het gebed begint met een lofprijzing en het is een passend idee om het op een soortgelijke manier te eindigen. En als laatste zit je, als je deze zin eruit laat, in een oncomfortabele situatie waar het laatste wat je bidt gaat over 'de boze'. Ik denk dat het belangrijk is om onszelf eraan te herinneren dat de duivel niet het laatste woord heeft, nu en in de geschiedenis.

Wat deze laatste zin doet is ons aanmoedigen een stapje terug te nemen van onze gebeden om voorziening, vergeving, en bescherming, om juist het grotere plaatje te zien. Het plaatst ons bestaan in perspectief. Laat me je aandacht vestigen op drie dingen.

Ten eerste worden we eraan herinnerd dat het Koninkrijk de prioriteit moet hebben in ons leven. We worden allemaal geconfronteerd met eindeloze keuzes in het leven, zoals welke baan we nemen of hoe we onze tijd of ons geld besteden. Deze keuzes zijn afleidend en kunnen onze gedachten makkelijk beheersen. God zegt hier om onze blik te richten op zijn Koninkrijk in plaats van die zorgen die ons beheersen: die grote presentatie, de onderhoudstaat van onze auto, onze noodlijdende bankrekening, of die pijn in je schouder.

Ten tweede herinnert deze zin ons aan het doel van ons leven, namelijk om Gods Koninkrijk op te bouwen en Hem de eer te geven. Er is een beroemde (en beruchte) poster van de Eerste Wereldoorlog waarop een klein meisje op haar vaders schoot zit en hem vraagt: "Papa, wat deed JIJ in de Grote Oorlog?" De ongemakkelijke blik van de vader suggereert dat het antwoord "Niet veel" was. Maar laten we die vraag uit het verleden naar ons huidige bestaan brengen. Je ziet dat het een vraag is die in verschillende vormen veel mensen bezighoudt als ze met pensioen gaan of als ze aan het einde van hun leven zijn gekomen. "Wat heb ik gedaan met alle uren die God me heeft gegeven? Waar heb ik mijn energie aan gegeven? Wat heb ik bereikt dat blijvende waarde heeft?" De realiteit is dat Gods Koninkrijk het enige doel is wat eeuwigheidswaarde heeft voor de mensheid.

Ten derde worden we eraan herinnerd dat we Gods macht moeten vastpakken in ons leven. Het Onze Vader daagt ons uit en stelt eisen aan ons leven. Als we proberen om dit gebed uit te leven in onze eigen kracht, is dat gedoemd tot stress, burnouts, en mislukking. Onze enige hoop is om de kracht van de Heilige Geest te zoeken om ons te helpen.

Laat me als laatste reageren op dat kleine woordje, Amen. Amen zeggen betekent dat je een verbintenis aangaat met wat je hebt gezegd. Eigenlijk zeg je: "Laat het gebeuren!" Het is alsof je een brief eindigt met een handtekening, of je hand opsteekt wanneer je ergens voor stemt, of gewoon op 'verzenden' te klikken om een e-mail te versturen. We zeggen tegen God over alles wat we hebben gebeden: "Laat het gebeuren!"

Ja, over alles wat je hebt gebeden in dit hele gebed, moge je in vertrouwen aan het einde kunnen zeggen: Amen! 

En moge God je antwoorden!