Het Onze VaderVoorbeeld

Voorziening

Geef ons heden ons dagelijks brood.

In zekere zin is er op dit punt een overgang in het Onze Vader. Van 'omhoog kijken' naar God gaan we meer naar 'om ons heen kijken', naar onszelf en de mensen om ons heen. Deze verandering in perspectief lijkt op de Tien Geboden en Jezus' samenvatting van de goede godsdienst: God en onze naaste liefhebben (Mattheüs 22:36-40). Maar het zou onverstandig zijn om te denken dat we hier van het geestelijke naar het praktische gaan; waar het om gaat is dat God bij elk onderdeel van het leven betrokken is.

We moeten goed nadenken over wat deze zin betekent. Er is altijd aangenomen dat 'brood' hier verwijst naar alle benodigheden in het leven. Dat is inclusief onze fysieke behoeften: niet alleen eten maar ook water, onderdak, kleding, gezondheid, geld etc. Maar het is meer dan dat: het kan ook psychologische behoeften omvatten, zoals gemoedsrust, hoop, en moed, en geestelijke behoeften zoals barmhartigheid, bewustzijn van God, en geloof zelf. 'Brood' is alles wat we nodig hebben om door te gaan. Merk op dat we onze afhankelijkheid van God toegeven wanneer we bidden om brood. Het is maar al te makkelijk om de arrogante denkwijze te hebben van iemand die eens goed kijkt naar wie hij is en wat hij heeft, en dan zegt: "Dit is wat ik zelf heb gemaakt." In Daniël 5 kondigt de profeet een oordeel aan over de goddeloze koning Beltsazar, onder andere met de woorden: "Want u hebt zich boven de Here van de hemel willen verheffen." (vs. 23, HTB) Op dezelfde manier hekelt Paulus de trots in de kerk van Korinthe en schrijft: "En wat hebt u dat u niet hebt ontvangen?" (1 Korinthe 4:7, HSV).

Er zit wel een reikwijdte in deze zin maar het bevat ook een beperking. Brood is eenvoudig eten en dat is alles waarvoor Jezus ons zegt te bidden; niet de luxe in het leven maar de basisbehoeften. Laten we tijdens het bidden nooit vergeten dat er op deze wereld veel mensen zijn voor wie de basisbehoeften in het leven een luxe zijn. Als we dit onderdeel bidden in het Onze Vader, laten we onszelf er dan aan herinneren dat we bidden voor onze behoeften, niet voor hebzucht. We moeten alles onthouden wat we hebben gekregen.

Het Onze Vader heeft geen woord teveel en het woord dagelijks zou ons even moeten stilzetten. Het is erg verleidelijk om God niet alleen te vragen om wat we nu nodig hebben, maar ook voor datgene wat we nodig denken te hebben in de toekomst. Maar als we dat doen, is dat een van de vele manieren waarop we het doel van bidden kunnen verdraaien. God wil dat onze gebeden zich richten op een relatie met Hem en dat wij dagelijks tot Hem komen met verzoeken die daarmee helpen. Dat we elke dag zouden moeten bidden voor onze behoeften bouwt een relatie voor de eeuwigheid.  

Laat me tenslotte iets aanwijzen dat door het hele Onze Vader heen aanwezig is: dat kleine woordje ons. En dat is heel belangrijk. Het is maar al te makkelijk dat ons gebed zich richt op onszelf maar dat is niet de focus van het Nieuwe Testament. We moeten ervoor kiezen Christus te volgen en deel te worden van Gods volk als individu; maar als christenen moeten we onszelf altijd zien als onderdeel van een gemeenschap. Als we bidden, zouden we altijd moeten bidden voor degenen met wie we verbonden zijn: onze eigen fysieke families en ook onze geestelijke familie. En het is ook goed om te bidden voor onze vrienden, collega's en buren.

Als laatste: laten we dankbaar zijn wanneer God ons ons dagelijks 'brood' geeft – en vaak veel meer dan dat.