Een pleidooi voor de opstanding van ChristusVoorbeeld

Antwoord aan critici van de opstanding 

Een van de beschuldigingen die wordt aangehaald door critici tegen de opstanding van Christus is dat "Christus niet echt aan het kruis stierf!". Deze aanklacht wordt ook wel de "flauwvaltheorie" genoemd. Deze theorie houdt in dat Jezus flauwviel van uitputting, pijn, en extreem verlies van bloed. Toen Hij daarna in het graf was gelegd, is Hij op een of andere manier weer wakker geworden door de koelte of vochtigheid van de graftombe. Toen Hij later weer bij bewustzijn was, verliet Hij het graf en verscheen aan zijn discipelen, die per vergissing dachten dat hun Meester was opgestaan uit de dood!

In strijd met deze theorie moet men zich ervan bewust zijn dat volgens de Romeinse gebruiken, de Romeinse beulen moesten betalen met hun leven als een gevangene uit hun handen zou ontsnappen. Verder bevestigen de evangeliën het feit dat Jezus dood was aan het kruis en dat dit werd erkend door de Romeinse soldaat die zich van zijn dood verzekerd had door een speer in zijn zijde te steken waardoor er bloed en water uitliep. Het was enkel nadat deze bevestiging werd gegeven dat de soldaten het niet nodig vonden om zijn benen te breken en zo zijn dood te versnellen. 

Verder klinkt de flauwvaltheorie redelijk geloofwaardig, totdat je overweegt om er enkele belangrijke vragen bij te stellen en die zijn: A. Is het mogelijk te geloven dat Hij drie dagen zou kunnen overleven in een vochtig graf, zonder water, voedsel en medische verzorging? B. Zou Hij kunnen overleven in een met kruiden doordrenkt grafkleed? C. Zou Hij de kracht gehad hebben om zichzelf te bevrijden uit dat grafkleed? D. Zou Hij de steen voor de ingang van het graf hebben kunnen wegrollen en tegelijkertijd de Romeinse soldaten overmeesterd hebben? E. Om dan vervolgens kilometers te moeten wandelen met voeten die doorboord waren door spijkers? Deze vragen en vele anderen zijn een grote uitdaging voor deze theorie. 

Door deze theorie zijn er zelfs ongetwijfeld meer vragen gerezen dan antwoorden die men probeert te geven over de opstanding. De Duitse criticus David Strauss gelooft helemaal niet in de opstanding. Hij schreef in zijn boek "The life of Jesus: For the people": "Het is onmogelijk dat iemand die net halfdood uit het graf tevoorschijn gekomen was, die zich door zwakte en ziekte voortsleepte, die dringend medische verzorging nodig had, zoals verband, versterking en liefdevolle zorg, en die op het laatste bijna bezweek door zijn lijden... Het is onmogelijk dat Hij de discipelen de indruk kon geven dat Hij een overwinnaar was over de dood en het graf; en dat Hij de Prins van het leven was. Dit was de basis van hun toekomstige bediening. Zo'n herleving zou alleen maar de indruk hebben verzwakt die Hij op hen gemaakt had in leven en in dood - en die indruk kon Hij na al dat lijden in het beste geval alleen met een klaaglijke stem hebben gegeven - maar Hij kon zeker op geen enkele manier hun verdriet veranderd hebben in enthousiasme of hun eerbied verheven hebben naar aanbidding."